Baby Bag

​ქალთა ფონდი „სოხუმი“ ახალ პროპექტს იწყებს!

​ქალთა ფონდი „სოხუმი“ ახალ პროპექტს იწყებს!

ქალთა ფონდი „სოხუმი“ მორიგ ახალ პროექტს იწყებს კარგი მიზნებით, საინტერესო გეგმებით და აქტივობებით 10 სამიზნე მუნიციპალიტეტში.

პროექტი ხელს შეუწყობს ქალებისთვის ოჯახში ძალადობის შესახებ სხვადასხვა ინფორმაციის ხელმისაწვდომობას ​ვებგვერდით „ძალადობის მსხვერპლთა სერვისების ციფრული რესურსცენტრი“, რომელიც შარშან შექმნა ქალთა ფონდმა „სოხუმმა“.

ვებგვერდზე იგეგმება რუკის ინტეგრირება, რომელიც მოიცავს მონაცემებს ძალადობის შემთხვევების შესახებ, მხარდამჭერ სამსახურებზე ხელმისაწვდომობის დონეს და მათ ეფექტიანობას (საქართველოს რეგიონების მიხედვით).

მუნიციპალიტეტებში შეიქმნება ურთიერთდახმარების ჯგუფები. ისინი გაავრცელებენ ინფორმაციას ძალადობის აღმოფხვრის კუთხით არსებულ სერვისებზე და დაიწყებენ ქალთა პრობლემების ადვოკატირებას.

პროექტის მხარდამჭერია კანადის თანასწორობის ფონდი.

R.

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად