Baby Bag

16 აქტიური დღე სენაკში

16 აქტიური დღე სენაკში

ქალთა ფონდ „სოხუმს“ მუნიციპალიტეტებთან თანამშრომლობის მრავალწლიანი პრაქტიკა გააჩნია. ის ყოველწლიურად ზრდის და აფართოვებს თანამშრომლობის მასშტაბებს. წელს 16 დღიანი კამპანიის ფარგლებში სენაკის მუნიციპალიტეტის ქალთა მიმართ ძალადობის აღკვეთის უწყებათაშორისი კომისიის ინიციატივით, ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ტრენერმა სენაკის მუნიციპალიტეტის საგანმანათლებლო რესურსცენტრში ტრენერთა ტრენინგი ჩაატარა ქალთა მიმართ ძალადობის საკითხებზე. მათ ფონდის მიერ მომზადებული გასავრცელებელი მასალებიც დაურიგდათ. ფონდი „სოხუმის“ მიერ გადამზადებულმა პედაგოგებმა კი ტრენინგები მათ სკოლებში ჩაატარეს, ქალთა მიმართ ძალადობის წინააღმდეგ გლობალური 16 დღიანი კამპანიის ქმედითად გასამართად.

„პედაგოგების ტრენინგმა მონაწილეებს დაანახა ფემიციდის პრობლემა, ძალადობის მსხვერპლთა სამართლებრივი დაცვის მექანიზმები, 16 დღიანი კამპანიის მნიშვნელობა და მათი ჩართულობა ამ კამპანიაში,“ - განაცხადა ლალი შენგელიამ, ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ტრენერმა.

ძალადობის მსხვერპლთა მხარდაჭრისა და დახმარების სერვისების შესახებ ინფორმაციას გაეცნობი აქ - http://sosfsokhumi.ge/

25 ნოემბრიდან სენაკი ქალთა მიმართ ძალადობის წინააღმდეგ მიმართული აქტივობებით დაიხუნძლა. სენაკის 26 საჯარო და კერძო სკოლის მოსწავლეებსა და მასწავლებებს საშუალება მიეცათ მიღებული ცოდნა საკუთარი კრეატიული უნარების გამოყენებით 16 დღის მანძილზე გაევრცელებინათ შემდეგი აქტივობებით: აქციები, ჩანახატები, კინოჩვენებები, დისკუსიები, გამოფენები, საინფორმაციო შეხვედრები, პრეზენტაციები და სხვ. მათი საქმიანობა გასცდა სკოლის ფარგლებს და მოიცვა როგორც ვირტუალური სამყარო, ასევე საზოგადოების ყველა წევრი მათ თემში. გადიოდნენ ქუჩაში, მართავდნენ აქციებს, ატარებდნენ გამოკითხვებს. ჯამში ინფორმაცია მივიდა 6000-მდე მოქალაქესთან.

მთელი 16 დღის განმავლობაში 26 სკოლა, ფონდ „სოხუმთან“ ერთად, მჭიდროდ თანამშრომლობდა სენაკის მუნიციპალიტეტის აღმასრულებელ ორგანოსთან, კერძოდ, ქალთა მიმართ ძალადობის აღკვეთის უწყებათაშორისი კომისიასთან, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამსახურთან და ბავშვთა უფლებების დაცვისა და მხარდაჭერის განყოფილებასთან.

„ქალთა ფონდი „სოხუმისათვის“ მნიშვნელოვანია, მუნიციპალიტეტებში შეიქმნას უწყებათაშორისი კომისიები, რომლებიც აქტიურად იმუშავებენ პრევენციული მიმართულებით და ასევე, მსხვერპლის დაცვისა და დახმარებისათვის. სენაკის მუნიციპალიტეტში არსებული უწყებათაშორისი კომისიის მიერ ჩატარებული კამპანია ქალთა მიმართ ძალადობის პრევენციისთვის ამის კარგი მაგალითია. ვისურვებდი, ეს მუხტი გადაედოს სხვა მუნიციპალიტეტებსაც და მოხდეს უწყებათაშიროსი თანამშრომლობის პრაქტიკის დანერგვა,“ - განაცხადა თეა გოლეთიანმა, ქალთა ფონდი „სოხუმის“ მონიტორინგისა და ადვოკატორების ჯგუფის წევრი, სენაკის მუნიციპალიტეტის ქალთა მიმართ ძალადობის აღკვეთის უწყებათაშორისი კომისიის წევრი.

R. 

ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ახალი კვლევის პრეზენტაცია
29 ნოემბერს, ქალთა მიმართ ძალადობის წინააღმდეგ ბრძოლის გლობალური კამპანიის ფარგლებში, ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ახალი მონიტორინგის ანგარიშის - „ბავშვთა უფლებების დაცვის და მხარდაჭერის განყოფილებების ეფექ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ  ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

ავტორი: მაკა ყიფიანი

თუკი ქუჩაში შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს ვერ ვხედავთ, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ისინი არ არსებობენ, ეს მხოლოდ იმის ნიშანია, რომ ჩვენ არ ვუქმნით სათანადო პირობებს, გარეთ რომ გამოვიდნენ, არ ვაგრძნობინებთ მათ, რომ ისინიც ჩვენი სოციუმის წევრები არიან. საქართველოში საკმაოდ ბევრი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ადამიანია, სამწუხაროდ, ისინი ძირითად დროს სახლის პირობებში ატარებენ. დამეთანხმებით, ალბათ, რომ მათი საზოგადოებაში ინტეგრირება, მიუხედავად ბევრი მცდელობისა, რატომღაც წლებია, სათანადოდ მაინც ვერ ხერხდება.

საინტერესოა, არის თუ არა რეალურად მათთვის დასაქმების სპეციალური პროგრამები და თუ ასეა, რატომ არის ეს მხოლოდ ვიწრო წრისთვის ცნობილი?

რატომ არ უზრუნველვყოფთ გარემო პირობებს, რომ ეს ადამიანები დასაქმდნენ? და საერთოდ, რა რეაქცია გვაქვს, როდესაც მათ ქუჩაში ვხედავთ? უამრავი კითხვა არსებობს, რომელიც შეიძლება სხვებსაც დაუსვა და საკუთარ თავსაც, თუმცა ვიცი, რომ პასუხი ერთია – „ქვეყანაში ყველაფერი კეთდება მათ დასახმარებლად“. ამიტომ, არავისთვის არაფერი მიკითხავს და გადავწყვიტე, „ერთი გოგოს ისტორია“ გიამბოთ, რომელსაც ჩვენი თანადგომა სჭირდება.

გამარჯობა, მაკა, ხომ არ დაგავიწყდა, რომ გელოდები?

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„…რომ იცოდე, როგორ გამახარე, რომ დამთანხმდი. ყოველთვის მინდოდა მეგობარი მყოლოდა, რომელსაც გულწრფელად მოვუყვებოდი ჩემზე, მომისმენდა და გამიგებდა. სამწუხაროდ, ჯერ ასეთი მეგობარი არ მყოლია, ალბათ იმიტომ, რომ ასეთი ვარ და არაფერი ვიცი. თუმცა ეს ასე არ არის, მეც ისევე ვგრძნობ, ვხედავ, განვიცდი, მესმის, როგორც სხვები. დედამ ყველაფერი გააკეთა ჩემთვის, რომ თავი განსხავებულად არ მეგრძნო.

შენ, შეგიძლია გამიგო ისე, როგორც ჩვეულებრივი ადამიანები უგებენ და ესაუბრებიან ერთმანეთს? მითხარი, ოღონდ ძალიან გთხოვ, არ მომატყუო. მე არაფერი მინდა, ხანდახან, რომ მომწერო და მომიკითხო ხოლმე. ჩემთვის მთავარია, ადამიანმა მომისმინოს და გამიგოს. მეტი არაფერი. როცა ვგრძნობ, რომ ჩემი განსხვავებულობის გამო ადამიანები ჩემთან ურთიერთობაზე, მეგობრობაზე უარს ამბობენ, ძალიან მტკივა გული. ასეთი ადამიანები ოცნებას მიკლავენ“.

​განაგრძე კითხვა 


წაიკითხეთ სრულად