Baby Bag

ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ახალი კვლევის პრეზენტაცია

ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ახალი კვლევის პრეზენტაცია

29 ნოემბერს, ქალთა მიმართ ძალადობის წინააღმდეგ ბრძოლის გლობალური კამპანიის ფარგლებში, ქალთა ფონდი „სოხუმის“ ახალი მონიტორინგის ანგარიშის - „ბავშვთა უფლებების დაცვის და მხარდაჭერის განყოფილებების ეფექტიანობის შეფასება და არსებული გამოწვევები“ პრეზენტაცია გაიმართა.

ღონისძიებას 10 სამიზნე მუნიციპალიტეტის (ჩოხატაური, ტყიბული, ქობულეთი, ბაღდათი, ვანი, თერჯოლა, სამტრედია, სენაკი, ზუგდიდი, წალენჯიხა), ცენტრალური ხელისუფლების (ბავშვის უფლებათა დაცვის მუდმივმოქმედი საპარლამენტო საბჭო, განათლების სამინისტრო, საჯარო სამსახურის ბიურო), სახალხო დამცველის აპარატისა და სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების წარმომადგენლები ესწრებოდნენ.

ქალთა ფონდი „სოხუმის“ მკვლევარმა - ნინო კორინთელმა ღონისძიების მონაწილეებს თავის პრეზენტაციაში კვლევის ძირითადი მიგნებები და რეკომენდაციები გაუზიარა, - „ბავშვთა კეთილდღეობის და უსაფრთხოების უზრუნველყოფა არ უნდა განიხილებოდეს როგორც მხოლოდ ერთი სტრუქტურული ერთეულის ან პროფესიული ჯგუფის ვალდებულება. გადამწყვეტია, საკითხისადმი ჰოლისტური მიდგომა. ბავშვთა მხარდაჭერისა და დაცვის საკითხებში ძალზე მნიშვნელოვანია ადგილობრივი ხელისუფლების როლი და მათი გაძლიერებული ჩართულობა. ასევე, ძალზე მნიშვნელოვანია პრევენციული მექანიზმების გაძლიერება.“

ღონისძიებაზე ანგარიშის პრეზენტაციასთან ერთად, ზუგდიდისა და ბაღდათის მუნიციპალიტეტების პრაქტიკოს სპიკერებსა და არასამთავრობო ორგანიზაცია „ბავშვთა კეთილდღეობის ლიგის“ წარმომადგენელს მოუსმინეს.

„ჩვენი ორგანიზაცია მომხრეა, რომ აუცილებლად უნდა გაერთიანდეს მუნიციპალიტეტებში არსებული არასამთავრობო ორგანიზაციები და კოორდინირებული მუშაობა დაიწყონ მუნიციპალიტეტებთან. დღეს მუნიციპალიტეტებს აქვთ ეს ფუფუნება. მათ გვერდით ნამდვილად არიან გამოცდილი ორგანიზაციები, რომელთაც შეუძლიათ მათთვის ამ დახმარება გაწევა. თუმცა, სამწუხაროდ, ორგანიზაციებში ეს კოორდინაცია არ არის და მე ვთვლი, რომ ეს ერთ-ერთი პრობლემაა. მაგალითად, ერთი ორგანიზაცია ცალკე აკეთებს შეფასებას ან საჭიროებათა კვლევას, მეორე ორგანიზაცია სხვა კვლევას და რეალურად, ერთმანეთის არაფერი ვიცით. ერთობლივი მუშაობისა და კოორდინირების გარეშე არაფერი გამოვა,“ - ეთერ ცხაკაია, ბავშვთა კეთილდღეობის ლიგის წარმომადგენელი

„ჩვენი მუნიციპალიტეტი და ჩვენი განყოფილება წელს ჩართული იყო ბავშვზე და ბავშვიან ოჯახებზე მორგებულ საჭიროებათა კვლევაში, რომელიც განხორციელდა ჩვენი, ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის მერიისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების (ადგილობრივი და საერთაშორისო) ერთობლივი ძალისხმევით. ეს იყო საკმაოდ დიდი მასშტაბის კვლევა და ჩვენთვის პირველი დიდი გამოცდილება, სადაც გავეცანით მისი ჩატარების სპეციფიკას. მის საფუძველზე გამოიკვეთა რამდენიმე მიგნება. სამწუხაროდ, ეს იყო ისევ სიღარიბე ოჯახებში, მშობლების ნაკლები ინფორმირებულობა და მშობლების ნაკლები უნარები, რომლის გაზრდა, პოზიტიური მშობლობის კუთხით, აუცილებელია. ამისთვის გვაქვს დაგეგმილი ბევრი სხვადასხვა აქტივობა 2023 წლისთვის. ერთია, მაგალითად, „მშობლის სკოლა“, - ია ეხვაია, ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის ბავშვთა დაცვისა და მხარდაჭერის განყოფილების კოორდინატორი.

„ჩვენ კოორდინირებულად ვმუშაობთ ნებისმიერ უწყებასთან, რომელიც ეხება ბავშვებს. მჭიდრო კავშირი გვაქვს სკოლებთან, მანდატურის ფსიქოლოგებთან, ბაღებთან (ბაღის გამგეებთან, აღმზრდელებთან, მათ ფსიქოლოგებთან და ლოგოპედებთან), ამბულატორიის ექიმებთან, რომლებიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ ბავშვების ფიზიკურ თუ ფსიქოლოგიურ ჯანმრთელობაზე ზრუნვაში, სოფლებში მერის წარმომადგენლებთან, რომლებმაც ძალიან კარგად იციან ეს ოჯახები, კარგად ჰყავთ შესწავლილი და რომლებთანაც ინფორმაციას აქტიურად ვცვლით. ყველაზე მნიშვნელოვანი მიგნება, რაც ჩვენს პრაქტიკაში იკვეთება არის, მშობლებთან უწყეტი თანამშრომლობა, რათა მათ იგრძნონ ჩვენი გვერდში დგომა,“ - ლელა ფურცელაძე - ბაღდათის მუნიციპალიტეტის ბავშვთა დაცვისა და მხარდაჭერის განყოფილების კოორდინატორი.

ქალთა ფონდი „სოხუმის“კვლევაში ასახულ ყველა მიგნებასა და რეკომენდაციას გაეცნობი შემდეგ ბმულზე - ​https://fsokhumi.ge/index.php/ka/publikacia/informatia-zaladobis-tsinaagmdeg/item/13002-2022-11-11-16-55-50​

R

საჯარო დისკუსია ქალთა ფონდ „სოხუმში“
„ყველა ფემიციდის წინააღმდეგ“ კამპანიის ფარგლებში, ქალთა ფონდ „სოხუმის“ ორგანიზებით, საჯარო დისკუსია/კონფერენცია გაიმართა, რომელსაც 180-მდე მონაწილე ესწრებოდა, მათ შორის დასავლეთ საქართველოს 16...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომელი ლელა ურუშაძე სოციალურ ქსელში ლაბორატორიაში მუშაობის ერთ დღეს აღწერს. გთავაზობთ მის ამაღელვებელი წერილს სიტყვა-სიტყვით:

„დღეს ჩვენი ჯგუფია მორიგე, ექვსნი ვართ: მე, ჯაშო, ხმალიკა, მეკო გვანცა და ნატალია.

დილის 11 საათია უკვე 92 ნიმუშია, ერთი ბოქსში ჯდება, მეორე მონაცემს კარნახობს, მესამე გარეთ ამთავრებს რეაქციას, ერთსაც მონაცემები შეყავს. მიმღებიდან ჭიჭყიმ შემოყო თავი, ნიმუშები მოგვაწოდა: -კიდევ 60 დაემატა გოგოებო, მერე 70... 80, . სადღაც 4 საათის შემდეგ ჯაშო წუწუნებს რომ ძალიან მოწყურდა და რომ ვეჩხუბებით ეხლავე ადექი და მე გავაგრძელებ შენ სამუშაოსო, ის კითხვას გიბრუნებს - შენ არ გშია ან არ გწყურიაო? თან ყველაფერი უნდა გაიხადო და შემოსვლისას ისევ მოემზადო, ჩაიცვა და შემოხვიდე პროცედურულად იმხელა ამბავია, აღარ დგება.

როგორც იქნა გავუშვით პირველი რეაქცია, 94 ნიმუში, შესვენებაზე გავდივართ. კართან ჟურნალისტი გვეღობება, შეიძლება გადაგიღოთ როგორ ისვენებთო, ცოტა უხეშად იშორებ უარით, მერე ხვდები რომ ეს სიუხეშე დაღლილობის ბრალია და გაღიზიანება კი ალბათ მოკერებული გმირობის იარლიყიდან მოდის , არადა ეს უბრალოდ ჩვენივე არჩეული გზაა, ჩვენი პირდაპირი მოვალეობა!

ღამის 10 საათია უკვე 310 ნიმუშია გაკეთებული და კიდევ 75 მოვიდა, შესვლამდე ხმალიკა დედას ურეკავს, მისმა 3 წლის მაშომ თუ დაიძინა და როგორ ჭამა აინტერესებს, ჩვენ დედები გვირეკავენ, გვეეკითხებიან როდის დავბრუნდებით და თუ ვჭამეთ (ჰო მართლა, საკვები სულ გვაქვს სხვადასხვა ორგანიზაციის, კეთილი თანამშრომლების და ხანაც უცნობი გულშემატკივრების წყალობით.)

შედეგებს ვნახულობთ 17 დადებითია, ავნერვიულდით გადავამოწმეთ და ყველა განმეორებაა ანუ ჰოსპიტალიდან გასაწერად ვუმოწმებთ პაციენტს ვირუსის არსებობას, ანუ ახალი შემთხვევა ჯერჯერობით ამ პარტიაში არ არის, ამ დროს გვაქვს სიხარულის შეძახილი თუ სიმღერა, რომლითაც ერთმანეთს ვუზიარებთ ამ ძალიან მაგარ ამბავს.

11 საათია ჩვენ მეგობარ ეპიდემიოლოგებთან ვრეკავთ ჩვენზე ყოჩაღებთან - გორი მოგვაქვს, ბოლნისი გზაშია, მარნეულს ნახევარ საათში შემოიტანენ, სხვა სალაპარაკო თემაც აღარ გვაქვს. 

ადმინისტრაციიდან გვირეკავენ გვთხოვეს სახლში წადით, ნუღარ აგრძელებთ მუშაობას არ გადაიღალოთო, მაგრამ მეორე დღეს მეორე ჯგუფს არ გვინდა დავახვედროთ ძალიან ბევრი საქმე, თან ექიმებიც ელიან პასუხს. ახალ ნიმუშებს ვდგამთ და შემდეგ პარტიას ველოდებით, სადაც იმედი გვაქვს რომ ისევ ცოტა იქნება დადებითი. „გაგვიმართლა“ 440-დან მხოლოდ 20-ია ახალი შემთხვევა.

ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ და ბლინის გამოცხობის პირველი მცდელობა, ეს ჩემი შვილია.

დაძინებამდე ფეისბუქს უაზროდ ვსქროლავ და პოსტი მხვდება, რატომ არ შეიძლება გვქონდეს მხოლოდ ათობით დადებითი და რატომ ვმალავთ შემთხვევებს, ვეღარც ვბრაზდები.

დღეს ჩვენს ჯგუფში ყველაზე პატარა, გვანცა 25 წლის გახდა და ლუგარში 12 საათზე ერთად ჩავაქრეთ ტორტზე სანთელი.“

წაიკითხეთ სრულად