Baby Bag

„შანსი იმისა, რომ უცნობი ეტიოლოგიის ჰეპატიტი საქართველოში დაფიქსირდეს მინიმალურია,“- პედიატრი ივანე ჩხაიძე

„შანსი იმისა, რომ უცნობი ეტიოლოგიის ჰეპატიტი საქართველოში დაფიქსირდეს მინიმალურია,“- პედიატრი ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვებში უცნობი ეტიოლოგიის ჰეპატიტის გავრცელების შესახებ ისაუბრა:

„მსგავსი შემთხვევები საქართველოში არ დაფიქსირებულა. ზოგადად ასეთი შემთხვევების რაოდენობა ძალიან ცოტაა. სულ 450 შემთხვევაა მსოფლიოში. იმის შანსი, რომ საქართველოში დაფიქსირდეს მინიმალურია. სულ 25 ქვეყანაშია ჯერჯერობით აღწერილი. ეს ძალიან ცოტაა.

მიმდინარეობა ჰეპატიტისთვის დამახასიათებელია. ეს არის ცხელება, ნაწლავთა მოქმედების გახშირება. რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია შარდისა და განავლის ფერის შეცვლა. შარდი ხდება მუქი, განავალი ხდება ღია ფერის. შემდეგი კი, რაც ყველასთვის ხდება საგანგაშო არის კანის ფერის შეცვლა, სიყვითლე. ეს უკვე იმის მაჩვენებელია, რომ ღვიძლი დაზიანებულია.

29 პაციენტთან აუცილებელი გახდა ღვიძლის გადანერგვა. ყველანი უნდა ვიყოთ ფრთხილად. ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს, რომ დაავადებას ასეთი მიმდინარეობა აქვს. ოდნავი ეჭვი სიყვითლის არსებობაზე, აუცილებლად საჭიროებს ექიმთან კონსულტაციას. რაც უფრო სწრაფად მოხდება დიაგნოსტიკა, შედეგები იქნება უფრო კარგი. პაციენტთა 72%-ში დაფიქსირებულია ადენოვირუსი. ადენოვირუსის ერთ-ერთი შტამი, 41-ე შტამი არის უმრავლეს შემთხვევაში აღმოჩენილი. ასევე ფართოდ განხილული მოსაზრებაა კორონავირუსთან კავშირი. ამას სჭირდება უფრო დეტალური შესწავლა. ბავშვების უმრავლესობა არის 5 წლამდე ასაკის.

მე არ მგონია, რომ რომელიმე დედა ბავშვს სახლში დატოვებს, თუ სიყვითლეს შეამჩნევს. სიყვითლე დაავადების საწყის პერიოდშია. ტემპერატურის მატება ყველა შემთხვევაში არ არის. ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება არ არის ექიმთან წასვლის მიზეზი. განავლის და შარდის ფერის შეცვლა აუცილებლად საჭიროებს ექიმთან კონსულტაციას. როდესაც განავალი ხდება უფერული და შარდს აქვს ძალიან მუქი შეფერილობა, ეს უკვე საგანგაშოა. ნებისმიერი სახის სიყვითლე, მსუბუქიც კი, მშობლისთვის უნდა გახდეს ბავშვის საავადმყოფოში წაყვანის მოტივაცია,“- მოცემულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ,“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი, ის ამას დაისწავლის,“ - ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე

ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვზე ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ნეგატიური შედეგების შესახებ საუბრობს:

„დავიწყოთ იქიდან, რომ ნებისმიერი ფორმის ფიზიკური აგრესია კატეგორიულად აკრძალულია ბავშვის მიმართ. რა თქმა უნდა, იკრძალება არა მარტო ფიზიკური, არამედ ფსიქოლოგიური ძალადობაც. ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ.“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი. ის ამას დაისწავლის, როგორც ქცევის მოდელს და შემდეგ თავად განახორცილეებს იმავეს, პირველ რიგში, თანატოლების მიმართ, ოჯახის წევრების მიმართ, ხოლო სამომავლოდ საკუთარი შვილების მიმართ. სწორედ ამიტომ, ამ თემაზე საუბარს იმით ვიწყებ, რომ ნებისმიერი აგრესიის გამომხატველი ქცევა არის კატეგოირულად მიუღებელი.“

სალომე გაბაძის თქმით, მშობლები თავის მოწონების მიზნით, სტუმრად ყოფნისას ბავშვებს ხშირად მძიმე მდგომარეობაში აგდებენ და მათ მეტისმეტად სტრესავენ:

„რაც შეეხება განსხვავებას სახლის გარემოსა და სტუმრად ყოფნას შორის, პირველ რიგში, კარგი იქნება, რომ მშობელმა სტუმრად წასვლის წინ უთხრას ბავშვს, თუ რა ელის მას იმ გარემოში, სად მიდის, ვისთან მიდის და როგორი იქნებოდა მისაღები ქცევა ბავშვისგან. ამის შემდეგ, შესაძლოა, ბავშვმა სტუმრად ყოფნისას მაინც გამოავლინოს ქცევა, რომელიც მშობლისთვის არ იქნება მისაღები და არ იქნება მისი მოლოდინის შესაბამისი ან თავმოსაწონებელი. აქაც გააჩნია რა სიმწვავის ქცევა ვლინდება. რეალურად პირზე ხელის აფარება, ჩქმეტა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ბავშვის ქცევა მშობლის სოციალურ მოლოდინს არ ამართლებს, რა თქმა უნდა, მიუღებელია. ბავშვს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა, რომ გამოხატოს საკუთარი თავი.“

„არ დავეთანხმებოდი მშობლების დამოკიდებულებას, როდესაც უნდათ, რომ განსაკუთრებით წარმოაჩინონ ბავშვები სტუმრად ყოფნისას. ეს ერთგვარი ზეწოლაა ბავშვზე. ბავშვს ეუბნებიან, რომ ლექსები თქვას, იმღეროს, უსვამენ სხვადასხვა შეკითხვას, უნდათ, რომ მოყვეს ისტორიები, რაც ბავშვისთვის, შეიძლება, საერთოდ არ იყოს კომფორტული იმ გარემოში. უმჯობესია, ბავშვს მივცეთ ადაპტაციის შესაძლებლობა. უცხო გარემო ნებისმიერი ჩვენგანისთვის სტრესია, ვიღაცისთვის ნაკლებად, ვიღაცისთვის მეტად. ასევეა ბავშვისთვისაც, მას ნებისმიერი უცხო გარემო გარკვეულ სტრესს უქმნის და სჭირდება დრო იმისთვის, რომ ამ გარემოს მოერგოს, გაიგოს, რა მოლოდინი აქვს ამ გარემოს მის მიმართ. შესაბამისად, უცხო გარემოში, უცხო ადამიანებთან შესვლისთანავე როდესაც კიდევ დამატებითი მოთხოვნები ჩნდება ბავშვის მიმართ, ეს ბავშვის ემოციურად დათრგუნვას იწვევს,“ - აღნიშნავს სალომე გაბაძე.

წაიკითხეთ სრულად