Baby Bag

2 წლის უკრაინელი გოგო, რომელსაც დედამ ზურგზე ვინაობა დააწერა, დედასთან ერთად საფრანგეთში უსაფრთხოდ იმყოფება

2 წლის უკრაინელი გოგო, რომელსაც დედამ ზურგზე ვინაობა დააწერა, დედასთან ერთად საფრანგეთში უსაფრთხოდ იმყოფება

საშა მაკოვიმ ორი წლის ვირას ზურგზე სახელი, გვარი და ტელეფონის ნომრები დააწერა იმ იმედით, რომ კიევიდან გაქცევის დროს ოჯახის განცალკევების ან უფროსების მოკვლის შემთხვევაში მპოვნელები ბავშვის ვინაობას ამ გზით შეიტყობდნენ. ამჟამად ვირა და საშა საფრანგეთში უსაფრთხო გარემოში იმყოფებიან, სადაც მათზე ზრუნავენ.

ვირას ფოტო, რომელშიც მის ზურგზე გაკეთებული წარწერაა გამოსახული, ინტერნეტში ვირუსულად ვრცელდებოდა.

„ომის პირველი დღე იყო და ყველაფერს ვამზადებდით, რათა კიევი დაგვეტოვებინა. არ ვიცოდი, ეს რამდენად უსაფრთხო იყო,“- აღნიშნა დედამ BBC Radio 4-თან ინტერვიუში.

საშა იხსენებს, რომ ის ბარგს დაბომბვის ხმის ფონზე ალაგებდა და არ იცოდა, სახლიდან გამოსულს რა ბედი ელოდა.

„ყველაზე მეტად ის მაშინებდა, რომ შეიძლებოდა ვირა დაკარგულიყო, ჩვენ კი დავხოცილიყავით. მეშინოდა, რომ ის ვეღარასდროს გაიგებდა თავის ვინაობას და არ ეცოდინებოდა, ვისი შვილია,“- აღნიშნა პატარა გოგონას დედამ.

საშა იმედოვნებდა, რომ მისი მოკვლის შემთხვევაში, ვირას საკუთარი მშობლების ვინაობის დადგენის შესაძლებლობა მაინც ექნებოდა, თუ მას ზურგზე სახელს, გვარს და ახლობლების ტელეფონის ნომრებს დააწერდა.

საფრანგეთში უსაფრთხო გარემოში აღმოჩენის შემდეგ, საშა აღნიშნავს, რომ ის ფსიქოლოგიურად გატეხილია. მისი თქმით, ქუჩაში სიარულისას ქვები ხშირად ნაღმები ჰგონია. პატარა გოგონას დედა შვილის მცირე ასაკის გამო ბედნიერია, რადგან ეს ბავშვს მომხდარის გაანალიზების და სრულფასოვნად გაცნობიერების შესაძლებლობას არ აძლევს.

წყარო: ​bbc.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის ყველაზე დიდი შეცდომა, რაც კი შეიძლება მასწავლებელმა დაუშვას,“ - გია მურღულია პედაგოგების მიერ მოსწავლეებთან დაშვებულ შეცდომებზე

ფილოლოგმა გია მურღულიამ მასწავლებლების მიერ მოსწავლეებთან დაშვებული ყველაზე მნიშვნელოვანი შეცდომების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პედაგოგების მიერ დაშვებული შეცდომები ერთგვაროვანი არ არის:

„მასწავლებლების მიერ დაშვებული შეცდომები არ არის ერთგვაროვანი. შესაძლოა, დაუშვა შეცდომა გაკვეთილის დაგეგმვაში და მაშინ მთელი გაკვეთილი ცუდად წავა. შეიძლება რაღაც მომენტი გამოგრჩეს, რომელიც დაიბადა გაკვეთილზე, არ გადაეწყო იმ მომენტზე და ყველაფერმა ფუჭად ჩაგიაროს, რაც მანამდე დაგეგმე. შეიძლება მოსაწყენად ილაპარაკო და ეს არის ყველაზე დიდი შეცდომა, რაც კი შეიძლება მასწავლებელმა დაუშვას.

შეიძლება არ აღიარო შეცდომა, რომელიც დაუშვი გაკვეთილზე და შეეცადო, რომ შენიღბო ის, რათა შეინარჩუნო შენი სახე. იმ წუთას დაკარგავ ამ სახეს, როგორც კი შეეცდები, რომ ბავშვები მოატყუო, იმიტომ, რომ ისინი ყველაფერს კარგად ხვდებიან.

როგორ მინდა ვთქვა, არ დამიშვია შეცდომები-მეთქი, მაგრამ დამიშვია, რასაკვირველია. ჩემი პედაგოგიური ცხოვრების გარიჟრაჟზე იყო ასეთი შეცდომა. ახლა ამ შეცდომას აღარ ვუშვებ. ერთმა მოსწავლემ ცოტა დამცინავად მითხრა, რომ რასაც მე ვუებნებოდი სისულელე იყო. მეწყინა და ცოტა მკაცრად ვუპასუხე. როგორც მაშინ ამბობდნენ, მივუჩინე თავისი ადგილი. ამან არ გამოიღო კარგი შედეგი, პრობლემა დაბადა, სანამ ერთ მშვენიერ დღეს არ გამოვიხმე გარეთ, არ მოვუხადე ბოდიში და არ ვუთხარი, რომ, ჩემი აზრით, ის არ იყო სამართლიანო, როდესაც ეს მითხრა, მაგრამ მე პატივს მივაგებ მის აზრს. მასწავლებელს არ აქვს სხვა არჩევანი, არა იმიტომ, რომ ეს დაწერილია სადმე, არამედ იმიტომაც, რომ ის მასწავლებელია,“- მოცემულ საკითხზე გია მურღულიამ საქართველოს პირველ არხზე გადაცემაში „წითელი სკამი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„წითელი სკამი“ 

წაიკითხეთ სრულად