Baby Bag

„გადავწყვიტე, რომ მეც ჩავიდე უკრაინაში, სადაც ახლა ყველაზე მეტად სჭირდებათ ჩვენი დახმარება,“- გიორგი ღოღობერიძე

„გადავწყვიტე, რომ მეც ჩავიდე უკრაინაში, სადაც ახლა ყველაზე მეტად სჭირდებათ ჩვენი დახმარება,“- გიორგი ღოღობერიძე

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ ვიდეომიმართვა გაავრცელა, რომელშიც აღნიშნა, რომ უკრაინაში მიემგზავრება:

„დიდხანს ვიფიქრე და საბოლოოდ გადავწყვიტე, რომ მეც უშუალოდ ჩავსულიყავი იქ, სადაც ახლა ყველაზე ძალიან სჭირდებათ ჩვენი დახმარება. მათ შორის, ექიმების დახმარება. საქმე ეხება უშუალოდ უკრაინას. ძალიან ბევრი ქართველი ექიმი ჩავიდა და მეც მინდა, რომ ამ გუნდს შევუერთდე ჩვენი გადაცემიდან ჩემს მეგობრებთან ერთად. რამოდენიმე დღეში ჩვენ შევძლებთ, რომ იქ ჩავიდეთ და დავეხმაროთ იმ ხალხს, ვისაც ჩვენი თანადგომა ყველაზე მეტად სჭირდება.“

„არ იქნებოდა სწორი, რომ მე დავრჩენილიყავი თბილისში და მხოლოდ ვიდეომიმართვით გამომეხატა ჩემი თანადგომა. ჩვენ შეგვიძლია იქაურ ბავშვებს დავეხმაროთ, იქაურ ხალხს დავეხმაროთ. როგორც ექიმისთვის, იარაღის აღება და ვიღაცის წინააღმდეგ სროლა საკმაოდ დიდი გამოწვევა იქნება და თუ გამოუვალი სიტუაცია არ იქნება, ნაკლებად მოვახერხებთ. შეგიძლიათ დარიცხოთ თანხები, რამდენიც შეგიძლიათ. ეს იქ მოხმარდება უკრაინელ ბავშვებს. ჩვენ მათ დავეხმარებით საკვებით, მედიკამენტებით, დავეხმარებით თავშესაფრის მოძიებაში, ტრანსპორტირებაში, დაბინავებაში. ჩვენ გვჭირდება თანადგომა თქვენგანაც. ეს არის ანგარიშის ნომერი: GE98TB7029745063600040. რაც შეიძლება ბევრ ადამიანს გაუზიარეთ ეს ინფორმაცია,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად