Baby Bag

გემრიელი პასკის მომზადების მარტივი რეცეპტი პროფესიონალი შეფმზარეულისგან

შეფმზარეულმა საბა იჩქიტიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ მარტივი რეცეპტით გემრიელი პასკა მოამზადა:

ჩემი პასკის მთავარი ინგრედიენტი არის ის, რომ უნდა იყოთ ძალიან კარგ ხასიათზე. პასკას როდესაც აკეთებთ, მაქსიმალურად კარგი ხასიათი უნდა შეინარჩუნოთ იმისთვის, რომ გამოვიდეს ძალიან გემრიელი პასკა. პირველი ნაბიჯი არის ის, რომ უნდა მოვამზადოთ პურის დედა, იმისთვის, რომ პასკის ცომი ამოვიდეს. ნახევარ ლიტრა რძეს ვასხამთ. რძე უნდა იყოს აუცილებლად თბილი. შემდეგ ვამატებთ მშრალ საფუარს. ნახევარ ლიტრა რძეზე უნდა დავამატოთ 7 ჩაის კოვზი საფუარი. დაახლოებით 2 წუთის განმავლობაში უნდა ვურიოთ კარგად, რომ საფუარი გაიხსნას. დავამატოთ ერთი ჩაის კოვზი მარილი და შაქარი. აუცილებლად უნდა დავამატოთ 4-5 კოვზი ფქვილიც. 30-40 წუთით შევინახოთ, რომ კარგად ამოფუვდეს. ამის შემდეგ ვამზადებთ ცომს.

დაგვჭირდება 15 ცალი კვერცხი, 3 კილოგრამი ფქვილი, 600 გრამი გამდნარი კარაქი. უნდა დავამატოთ დაახლოებით 1 ჩაის კოვზი კარდემონი და 1 ჩაის კოვზი ან ცოტა მეტი მუსკატის კაკლის ფხვნილი. ვანილი უნდა დავამატოთ დაახლოებით 50 გრამი და შაქარი 1 კილოგრამი და 200 გრამი. ამ მასას ვაჩერებთ დაახლოებით 3-4 საათის განმავლობაში. ამოფუების შემდეგ კარგად უნდა ჩავზილოთ. შემდეგ ვაჩერებთ დაახლოებით 2-3 საათი. ბოლო ეტაპზე ცომს ვამატებთ ქიშმიშს, გადავზელთ. გადაზელვის შემდეგ ცომს დავასვენებთ დაახლოებით 30-40 წუთით. შემდეგ გადავიტანთ ფორმებში.

პასკა რომ არ ჩაგივარდეთ, აუცილებელი პირობაა, რომ ღუმელი გაცხელებული გქონდეთ 180 გრადუსზე. გაცხელებულ ღუმელში გამოსაცხობად რომ შედგამთ პასკას, არ უნდა გამოიღოთ დაახლოებით 20-30 წუთის განმავლობაში. არ უნდა მოხვდეს ჰაერი, რათა ტემპერატურა არ დაეცეს. ეს აგდებს პასკას. 30 წუთის შემდეგ შევხედოთ, რა ეტაპზეა პასკა. პასკის მომზადებას სჭირდება დაახლოებით 40-45 წუთი 180 გრადუსზე.

წყარო: ​„იმედის დღე“

🫶🏼 გამოიწერე ამ თვის „ნამუ-ნამუ“ ბეგი კიდევ უფრო მეტი ფასდაკლებით
🔸 79 ლარის ნაცვლად იხდი მხოლოდ 39 ლარს
👀 იჩქარე, რაოდენობა ლიმიტირებულია
R.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

ფსიქოლოგმა თინათინ ჭინჭარაულმა ბავშვისთვის კონკრეტული ქცევის დასწავლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსებს თუ სურთ, რომ ბავშვისგან რაღაც ქცევა დაინახონ, მათ ეს ქცევა ბავშვს თავად უნდა ასწავლონ:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვისგან დავინახოთ რაღაც ტიპის ქცევა, გამოდის, რომ ეს ქცევა უნდა ვასწავლოთ. ვასწავლოთ რა თვალსაზრისით? ყვირილზე როდის გადადიხართ ხოლმე? როდესაც ბავშვი რაღაცას ვერ აკეთებს, ​წყნარად ვერ ვაგებინებთ, ძალა არ გვაქვს და ვყვირივართ. შეიძლება ბავშვი მოვიდა, მოგქაჩა, შენ სხვა რაღაცით ხარ დაკავებული. მერე ძლიერად მოგქაჩა, უცებ „ბახ“ რაღაც გატყდა. მომენტალურად იქ ხარ. ყვირილი ხშირ შემთხვევაში ასრულებს კომუნიკაციის ფუნქციას.“

თინათინ ჭინჭარაულმა აღნიშნა, რომ ყვირილი კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგია არ არის და მის ნაცვლად ურთიერთობის სხვა ფორმა უნდა გამოვნახოთ:

„დიდები ვიწყებთ გარკვევას, გვინდა აღმოვაჩინოთ კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიები. ​თვითონ ვაცნობიერებთ, რომ ყვირილი არ არის ის ფორმა, რომლითაც გარესამყაროსთან უნდა ვურთიერთობდე. ჩვენ თვითონ ვიწყებთ მოძებნას რაღაც ახალი ეფექტიანი სტრატეგიების. ბავშვების შემთხვევაში ყვირილი არის ჩვენთან კომუნიკაციის ფორმა. უფროსების პასუხისმგებლობაა ვასწავლოთ მათ ჩვენთვის უფრო გასაგები ენით გაგებინება.“

თინათინ ჭინჭარაულის თქმით, ბავშვს ყურადღება მაშინ უნდა მივაქციოთ, როდესაც ის მოსაწონ ქცევას ავლენს და არაფერს აშავებს:

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა. დაშავების პროცესი ხმამაღალია ხოლმე. სრული სიჩუმე ნიშნავს, რომ ბავშვი რაღაცით ერთობა. ​სიჩუმე უნდა იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ინდიკატორი ჩემ მიერ ყურადღების ბავშვისკენ წარმართვის, ვიდრე ყვირილი. ამ შემთხვევაში ბავშვი სწავლობს, რომ ყვირილი კი არ იპყრობს ადამიანების ყურადღებას, არამედ სხვა რაღაც. მე ვასწავლი ბავშვს იმ კანონზომიერებას, რომ როდესაც რაღაცას კარგად აკეთებს, მე ამას ვხედავ. როდესაც ბავშვი ხატავს, უნდა ვიპოვო რა არის იქ ლამაზი და ეს წავახალისო.“

„როდესაც ვხედავ, რომ ბავშვს პირველად აქვს მცდელობა და თვითონ იწყებს დამოუკიდებლად კოვზით ჭამას, პირველად გამობაჯბაჯდება თავისი საძინებლიდან უცნაურად, მაგრამ დამოუკიდებლად ჩაცმული, უნდა წავახალისო. მას უნდა ჰქონდეს ჩვენი მხარდაჭერა, რომ ახალი ნაბიჯები გადადგას. ​ეს გაცილებით მეტ ძალისხმევად მოითხოვს ხოლმე ოჯახის წევრებისგან, მაგრამ საბოლოო შედეგი არის ჩვენთვის ბევრად უფრო სასიხარულო. მშობლები 12-14 წლის ასაკში არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად არ ჭამს ბავშვი. ისინი არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად ჩაცმა არ შეუძლია ბავშვს,“ - აღნიშნა თინათინ ჭინჭარაულმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად