Baby Bag

რას გრძნობს მუცლადმყოფი ბავშვი, როდესაც ორსული დედა სევდიანია და ტირის?

რას გრძნობს მუცლადმყოფი ბავშვი, როდესაც ორსული დედა სევდიანია და ტირის?

მუცლადმყოფი ბავშვის განცდები მჭიდრო კავშირშია ორსული დედის განცდებსა და შეგრძნებებთან. თქვენი შვილი მუცელში სწორედ იმას განიცდის, რასაც თქვენ გრძნობთ და მისი განცდების ინტენსივობა თქვენი განცდების ინტენსივობის ტოლფასია. თუ თქვენ სევდიანი ხართ და ტირით, მუცლადმყოფი ბავშვიც სევდიანია.

გესტაციურ პერიოდში ბავშვი დაბადებისთვის ემზადება. მზადების პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია შეტყობინებები, რომელსაც ის დედისგან იღებს. კალიფორნიის უნივერსიტეტში ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ დედის ემოციური მდგომარეობა გავლენას ახდენს ბავშვის განვითარებაზე დაბადებამდე და მის შემდეგ. კვლევით დადგინდა, რომ საშვილოსნოში მყოფი ბავშვი საკუთარი განვითარების პროცესის აქტიური მონაწილეა. ის დაბადების შემდგომ სიცოცხლეზე ინფორმაციას აგროვებს. კვლევით დადასტურდა, რომ მუცლადმყოფი ბავშვი დედის ემოციურ მდგომარეობას გრძნობს და განიცდის.

ბავშვი ზრდასთან ერთად აქტიურად იღებს შეტყობინებებს დედისგან და ეს არ არის მხოლოდ მისი გულისცემა ან მუსიკა, რომელსაც დედა უსმენს. ბავშვი პლაცენტის მეშვეობით სიგნალებს იღებს, რომელიც მას დედის ემოციურ მდგომარეობაზე ინფორმაციას აწვდის. თუ დედა ძალიან სევდიანია ან დეპრესიაშია, ბავშვი ამას გრძნობს და განიცდის. დედის ემოციური მდგომარეობა ბავშვის განვითარებაზე დიდ გავლენას ახდენს. გრძელვადიან პერსპექტივაში დედის დეპრესიულმა მდგომარეობამ შეიძლება გამოიწვიოს ბავშვის ნევროლოგიური და ფსიქიატრიული პრობლემები.

ყველაზე კარგი, რისი გაკეთებაც დედას გესტაციური პერიოდის განმავლობაში შეუძლია, არის ემოციური წონასწორობის შენარჩუნება და სიმშვიდე, რადგან ეს ბავშვს სწორად განვითარების შესაძლებლობას მისცემს. დედის განწყობის მუდმივი ცვალებადობა ბავშვზე ძალიან ზემოქმედებს. ბედნიერების ხანმოკლე ეპიზოდების მწუხარებითა და სევდით ხშირი ჩანაცვლება ბავშვს თავს დაუცველად აგრძნობინებს. ფსიქოლოგები თვლიან, რომ ბავშვზე დედის აზრებიც ახდენს გავლენას. ის გრძნობს, როდესაც დედისთვის არასასურველი შვილია, რაც მომავალში ფსიქოლოგიურ პრობლემებს უქმნის.

მნიშვნელოვანია, რომ ორსული თავს მშვიდად გრძნობდეს. ეცადეთ, ორსულობისას მაქსიმალურად აიცილოთ თავიდან სტრესი და ნეგატიური განცდები. შეგიძლიათ ამ მიზნით მიმართოთ იოგას, მედიტაციასა და განტვირთვის ვარჯიშებს. დაიხმარეთ ახლობლები და მეგობრები, რათა შფოთვისა და სევდიანი განწყობის დაძლევა შეძლოთ.

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე  ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვის დაშინების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვთან საუბრისას ლინგვისტიკის კონტროლი აუცილებელია:

​როდესაც მშობელი თავისდაუნებურად აშინებს ბავშვს, თვითონ არის პანიკაში და ბავშვს ეუბნება: „ხელი ამას არ მოკიდო, ხელი იმას არ მოკიდო,“ ეს არ შეიძლება. ყველაფერს ვერ გავაკონტროლებთ. ამ კონტროლის ზომა უნდა ვიცოდეთ. ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია. რასაც ვერ გავაკონტროლებთ, უნდა დავივიწყოთ.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, სტრესის შესამცირებლად ჩვენი რესურსები და გარემოს მოთხოვნები უნდა დავაბალანსოთ:

„გარემოს მოთხოვნები და ჩვენი რესურსები უნდა დავაბალანსოთ. მაშინ აღარ გვექნება ასეთი სტრესული მდგომარეობა. თუ ჩვენ კარგად გავაცნობიერებთ, რასთან გვაქვს საქმე, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია და რისი არა, ასეთი არც შფოთვა გვექნება და არც სტრესული განცდა. მე, როგორც უფროსი, თუ ასე შევაშინებ ბავშვს, თუ სულ ვუმეორებ, რომ თუ ხელი არ დავიბანეთ, აგერ ბებოს გადაედება, ბებო მოკვდება, საშინელებაა ეს.“

„ბავშვს შფოთვა ეწევა, სიკვდილის შიში მოდის, მით უმეტეს, ექვს წლამდე ასაკში ეს ძალიან ხშირია ისედაც, ყოველგვარი კორონას გარეშე. ამ ასაკში წარმოსახვა ვითარდება და ეს ძალიან ბუნებრივია. ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება. მერე შეიძლება იყოს ღამის შიშები, კოშმარები, ზოგადად შიშები, სიკვდილის შიში. ამას უკვე მერე სპეციალისტი სჭირდება. „არ შეჭამ საჭმელს, დასუსტდები და კორონა დაგემართება,“ - ასეთი შეშინებები არ გვჭირდება. ​ჩვენ უნდა ვაკონტროლოთ, რას ვეუბნებით ბავშვებს. ისინი სენსიტიურები არიან. მესამე ოთახში რომ ლაპარაკობდე, იმან იცის, რაზე ილაპარაკე. ბავშვებთან უნდა გავაკონტროლოთ ჩვენი ლინგვისტიკა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად