Baby Bag

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

აღზრდის ჩუმი ტრაგედია, რომელიც ჩვენს სახლებში იმალება
​ჩვენს სახლებში ჩუმი ტრაგედია მჟღავნდება, რომელიც ჩვენთვის ყველაზე ძვირფას საჩუქარს - შვილებს ეხება.ჩვენი შვილები შიშისმომგვრელ ემოციურ მდგომარეობაში არიან. მკველვარები ბავშვებში ფსიქიკური დაავადებებ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკის ბავშვს მეტი არ უნდა მოსთხოვო. გინდა თუ არა დაგიჯდეს მაგიდასთან და ერთი საათი გისმინოს, არ არის ეს ნორმალური. მისი მზაობა არის იმისთვის, რომ მოტორულად შეიმეცნოს სამყარო. ამ პერიოდში ბავშვები უკვე სიტყვებით თამაშობენ. ეს არის მეტყველების განვითარების აქტიური პერიოდი. ორიდან სამ წლამდე აქტიურდება „ვითომ“ თამაშები. ვითომ ტელეფონია ნებისმიერი სხვა საგანი, ვითომ ცხენია ჯოხი. ორიდან სამ წლამდე ეს ძალიან მკაფიოდ ჩანს. ეს ფუნდამენტი უნდა ჰქონდეს ბავშვს. ის შემდგომში როლურ თამაშში გადაიზრდება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება:

„ოთხი წლის ასაკის ბავშვები უკვე აქტიურად თამაშობენ. ამ დროისთვის ბავშვს ისეთი სათამაშოები უნდა მივაშველოთ, რომელიც ხელს უწყობს მეტყველებას. უკვე სიტყვა ხდება ბავშვის იმპულსისა და ქცევის რეგულაციის საშუალება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვმა უნდა იცოდეს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება. თამაშებით ბავშვი სწავლობს სიტყვებს, ფორმებს, ფერებს, კომუნიკაციას, ქცევის რეგულირებას. ის იმზადებს თავს ნებისყოფით გაშუალებული აქტივობისთვის.“

„პირველკლასელი ბავშვები როდესაც მოჰყავთ პრობლემით, რომ მათ უჭირთ წერა, სიტუაციას რომ ვიძიებთ, აღმოჩნდება, რომ ფუნდამენტი არ აქვთ. კალიგრაფია კოორდინაციის შედეგია. სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს. ერთი წუთის განმავლობაში მას უნდა შეეძლოს ცალ ფეხზე დგომა. სამ-ნახევარი წლის ბავშვი უნდა ხტუნავდეს ცალ ფეხზე და იცავდეს წონასწორობას. ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა იქნება. წონასწორობა და ცალ ფეხზე დგომა ბევრ რამეს მოითხოვს. წერა კოორდინაციაა. თუ თვალსა და ხელს შორის ურთიერთობები გავარჯიშებული არ არის, სამთვლიან ველოსიპედს ვერ ატარებს და ცალ ფეხზე ვერ დგას, ამ ბავშვს სერიოზული პრობლემები შეექმნება. ვარჯიში, რომ გინდა თუ არა წერეო, ხუთი წლის ასაკშიც არ უშველის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​ნევროლოგიისა და ნეიროფსიქოლოგიის ინსტიტუტი

წაიკითხეთ სრულად