Baby Bag

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

დედების დიდ ნაწილს ყავა ძალიან უყვარს. ყავის ჭარბი რაოდენობით მიღება დედობის ერთ-ერთ „გვერდით მოვლენად“ ითვლება. ქალბატონები ხშირად ხუმრობენ, რომ დედობის ტვირთის გასაძლებად ყავის მიღება აუცილებელია.

შფოთვა დედების ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ისინი გამუდმებით ფიქრობენ, რა აქვთ გასაკეთებელი დღის განმავლობაში, აწყობენ მომავალი დღის გეგმებს და ბავშვებს ღამეებს უთენებენ. სწორედ ამიტომ დედებს ყავის მიღება ხშირად ესაჭიროებათ.

ზოგჯერ ქალბატონებს სათვალავი ერევათ და ვერ იხსენებენ, რამდენი ჭიქა ყავა დალიეს დღის განმავლობაში. მიუხედავად იმისა, რომ ყავა დედებს ძალიან უყავრთ, მეცნიერები ქალბატონებს ურჩევენ მიღებული კოფეინის რაოდენობა შეამცირონ, რადგან მას ადამიანის ორგანიზმზე ნეგატიური გავლენის მოხდენა შეუძლია.

New York Post-ში გამოქვეყნებულ ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში აღნიშნულია, რომ ყავის მოყვარულებს თირკმლის დაავადებების განვითარების მაღალი რისკი აქვთ. მართალია, დედები ყველაზე მეტად შვილების ჯანმრთელობაზე ღელავენ, მაგრამ საკუთარ თავზე ფიქრიც მნიშვნელოვანია. ბავშვებს გვერდით ჯანმრთელი დედები სჭირდებათ.

კვლევის პროცესში მონაწილეების სისხლში მეტაბოლიტების რაოდენობას განსაზღვრავდნენ. ყავის მოყვარულების სისხლში ყავასთან დაკავშირებული ორი მეტაბოლიტი აღმოაჩინეს, რომლებიც თირკმლის ქრონიკულ დაავადებასთან არის კავშირში.

Healthline-ის ინფორმაციით, კოფეინი სწორედ იმ პრობლემების გამომწვევია, რომელთა მოგვარებას დედები ყავის დალევით ცდილობენ. მართალია კოფეინი ადამიანს აფხიზლებს, მაგრამ ის ამას ტვინის ქიმიური ნივთიერების დაბლოკვით ახერხებს, რომელიც დაღლილობის შეგრძნებას გიჩენთ. კოფეინის მიღება ხელს უწყობს ადრენალინის გამოყოფასაც, რის გამოც დედებს ღამე ხშირად შეშფოთებულებს ეღვიძებათ. ამგვარად, მანკიერი წრე იკვრება, რომლისგან თავის დაღწევა რთულდება.

ყავა სერიოზულ დამოკიდებულებასაც იწვევს და ადამიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე ახდენს ზეგავლენას. ზოგჯერ დედებს ყავის გარეშე ფუნქციონირებაც კი არ შეუძლიათ და მის მირთმევამდე თავის ტკივილი და კანკალი აწუხებთ. ეს არ გულისხმობს იმას, რომ დედებმა ყავის დალევაზე უარი უნდა თქვან, თუმცა გარკვეული ლიმიტის დაწესება აუცილებელია.

წყარო:​ Moms.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ქართველი დედის ჰიპერმზრუნველობის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედების მსგავსი დამოკიდებულება ქართველი მამების პასიურობითაც არის გამოწვეული:

„ჰიპერმზრუნველობით ცნობილები არიან ებრაელი დედებიც, ქართველებზე უფრო მეტად. არ ვიცი აქ რატომ ჩამოყალიბდა ასე. უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო. არსებობს უპირობო და განპირობებული სიყვარული. უპირობო სიყვარულს უწოდებენ დედობრივ სიყვარულს. მე მიყვარს იმიტომ, რომ ჩემი შვილია. რაც ჩემი შვილისთვის საჭიროა, ყველაფერზე ვარ წამსვლელი. მამის სიყვარული არის აბსოლუტური. ის გეუბნება, რომ შენ მიიღებ რაღაცას იმ შემთხვევაში, თუ რაღაცას გააკეთებ. ასეთი ტიპის სიყვარული 11-12 წლის ასაკიდან ბავშვისთვის აუცილებელია, რომ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობა ჩამოყალიბდეს. პასუხისმგებლობის შეთავაზება მშობლის მხრიდან, იმისთვის, რომ ადამიანი გახდეს ზრდასრული, არის აუცილებელი.

„დედა გენაცვალოს,“- ეს დარჩება ყოველთვის დედას, მაგრამ ან დედა უნდა გადაეწყოს ახალ ნიადაგზე, ან ვიღაც უნდა არსებობდეს, რომელიც ბავშვს პასუხს მოსთხოვს თავის საქციელზე, რომ ის პასუხისმგებელი გახდეს ქცევაზე. რატომ მოხდა საქართველოში ასე, რომ დედა ჰიპერმზრუნველია? მამებმა გადაწყვიტეს, რომ შვილი უნდა გაზარდოს მარტო დედამ. „შენი ბრალი იქნება, თუ შვილი კარგი არ გამოვიდა, მეტი რა საქმე გაქვს? სხვა რა გევალება?! შენ შვილი უნდა გაზარდო!“ - აქ ეს დამოკიდებულება იყო. ამის ბრალია, რომ დედებმა ზედმეტი აიღეს თავიანთ თავზე. დედა ნებისმიერ ასაკში მზად არის, რომ შვილისთვის ყველაფერი გააკეთოს.

მე მოხარული ვარ, რომ ახალ თაობაში მამები გააქტიურდნენ. მამა უნდა ჩაერთოს ბავშვის განათლებაში თავისი მამობრივი სიყვარულით. მამობრივი სიყვარული გახლავთ განპირობებული, პასუხისმგებლობაზე დამყარებული. დედობრივი სიყვარული გახლავთ უპირობო. უპირობო სიყვარული უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში, მაგრამ თანდათანობით როგორც ზრდასრულს, პასუხი უნდა მოვთხოვოთ ქცევაზე. ნელ-ნელა ეს ცოდნა შემოდის ჩვენთან,“- აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ „ათონის დარბაზი“

წაიკითხეთ სრულად