Baby Bag

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

დედების დიდ ნაწილს ყავა ძალიან უყვარს. ყავის ჭარბი რაოდენობით მიღება დედობის ერთ-ერთ „გვერდით მოვლენად“ ითვლება. ქალბატონები ხშირად ხუმრობენ, რომ დედობის ტვირთის გასაძლებად ყავის მიღება აუცილებელია.

შფოთვა დედების ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ისინი გამუდმებით ფიქრობენ, რა აქვთ გასაკეთებელი დღის განმავლობაში, აწყობენ მომავალი დღის გეგმებს და ბავშვებს ღამეებს უთენებენ. სწორედ ამიტომ დედებს ყავის მიღება ხშირად ესაჭიროებათ.

ზოგჯერ ქალბატონებს სათვალავი ერევათ და ვერ იხსენებენ, რამდენი ჭიქა ყავა დალიეს დღის განმავლობაში. მიუხედავად იმისა, რომ ყავა დედებს ძალიან უყავრთ, მეცნიერები ქალბატონებს ურჩევენ მიღებული კოფეინის რაოდენობა შეამცირონ, რადგან მას ადამიანის ორგანიზმზე ნეგატიური გავლენის მოხდენა შეუძლია.

New York Post-ში გამოქვეყნებულ ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში აღნიშნულია, რომ ყავის მოყვარულებს თირკმლის დაავადებების განვითარების მაღალი რისკი აქვთ. მართალია, დედები ყველაზე მეტად შვილების ჯანმრთელობაზე ღელავენ, მაგრამ საკუთარ თავზე ფიქრიც მნიშვნელოვანია. ბავშვებს გვერდით ჯანმრთელი დედები სჭირდებათ.

კვლევის პროცესში მონაწილეების სისხლში მეტაბოლიტების რაოდენობას განსაზღვრავდნენ. ყავის მოყვარულების სისხლში ყავასთან დაკავშირებული ორი მეტაბოლიტი აღმოაჩინეს, რომლებიც თირკმლის ქრონიკულ დაავადებასთან არის კავშირში.

Healthline-ის ინფორმაციით, კოფეინი სწორედ იმ პრობლემების გამომწვევია, რომელთა მოგვარებას დედები ყავის დალევით ცდილობენ. მართალია კოფეინი ადამიანს აფხიზლებს, მაგრამ ის ამას ტვინის ქიმიური ნივთიერების დაბლოკვით ახერხებს, რომელიც დაღლილობის შეგრძნებას გიჩენთ. კოფეინის მიღება ხელს უწყობს ადრენალინის გამოყოფასაც, რის გამოც დედებს ღამე ხშირად შეშფოთებულებს ეღვიძებათ. ამგვარად, მანკიერი წრე იკვრება, რომლისგან თავის დაღწევა რთულდება.

ყავა სერიოზულ დამოკიდებულებასაც იწვევს და ადამიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე ახდენს ზეგავლენას. ზოგჯერ დედებს ყავის გარეშე ფუნქციონირებაც კი არ შეუძლიათ და მის მირთმევამდე თავის ტკივილი და კანკალი აწუხებთ. ეს არ გულისხმობს იმას, რომ დედებმა ყავის დალევაზე უარი უნდა თქვან, თუმცა გარკვეული ლიმიტის დაწესება აუცილებელია.

წყარო:​ Moms.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„დისტანციური სწავლების დროს მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშევბზე ხანგრძლივი დროის განმავლობაში დისტანციური სწავლების ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ონლაინ სწავლება ვერაფრით ვერ იქნება მუდმივი და სტაბილური. ეს ნემისმიერ შემთხვევაში გამოუვალ ვითარებაში უნდა იყოს გამოსავალი. ამაზე ყველა ვთანხმდებით, განათლების სპეციალისტებიც და ჯანმრთელობის სპეციალისტებიც. სამედიცინო თვალსაზრისით რომ განვიხილოთ, პირველ რიგში, ეს არის შეზღუდული ფიზიკური აქტივობა, რომელიც ეკრანთან ურთიერთობისა და ონლაინ სწავლების შემთხვევაში კიდევ უფრო შეზღუდულია, ვიდრე საკლასო ოთახში. მოტორული აქტივობა და მობილიზება მაინც განსხვავებულია. ბავშვი იძულებულია ერთ სკამზე იჯდეს და ერთ პატარა ჩარჩოში იყოს ფოკუსირებული.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, პასუხისმგებლიანი მოსწავლეები ონლაინ სწავლების დროს ორმაგად ისტრესებიან:

„პასუხისმგებლიანი მოსწავლე ამ შემთხვევაში ორმაგად ისტრესება, რომ შემთხევით ყურადღება არ გაეფანტოს. იქ ტექნიკური სირთულეებია, მასწავლების ხმა ბოლომდე არ ისმის. პატარა ბავშვს ვერ მოსთხოვ, რომ თემაზე, რომელიც მისთვის სრულიად ახალია, ისე შეინარჩუნოს ყურადღება, რომ არ გაეფანტოს. მონიტორთან თვალებს ნაკლებად ახამხამებს ბავშვი, სხეულის პოზა უფრო არაკომფორტულია. როდესაც ამას სისტემატური ხასიათი აქვს, სათანადოდ განწყობილ ბავშვებში, ვისაც რა სუსტი მხარე აქვს, შეიძლება მხედველობის პრობლემა გაღრმავდეს, მშრალი თვალის სინდრომისგანაც არავინაა დაზღვეული. ხერხემალთან დაკავშირებული პრობლემები ამ შემთხვევაში უფრო აქტუალურია, ვიდრე საკლასო ოთახში იქნებოდა. ყურსასმენების ხანგრძლივად მოხმარებამ შეიძლება სმენის პრობლემა შექმნას.“

„ასე იძულებით გაჩერებულ ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და იმპულსების კონტროლის პრობლემა კიდევ უფრო რთულად მიდის. თუ ჩვენ მოვახერხეთ და ონლაინ გაკვეთილზე ბავშვი გავაჩერეთ, მერე ეს დაგუბებული ენერგია სად წაიღოს აღარ იცის. მასწავლებელი 20 წუთში უნდა ჩაეტიოს. ის აბსოლუტურად ვერ აკონტროლებს, რომელი მოსწავლე უკეთ უსმენს, რომელი უფრო დაიღალა, რომელს სჭირდება გახალისება და წახალისება. აქ მთლიანად გამოთიშულია სოციალური კომპონენტი, როგორც კომპენსაციის საშუალება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ რადიო „კომერსანტის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „კომერსანტი“ 

წაიკითხეთ სრულად