Baby Bag

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

არ იცით, როგორ გადააჩვიოთ თქვენი შვილი პამპერსს?

ჩვენ წარმოდგენთ ​მეთოდს, რომელიც 100%-ით ამართლებს და ბავშვს სულ რაღაც სამ დღეში პამპერსი აღარ დასჭირდება. 

მიჰყევით წესებს:

1. იყიდეთ რამდენიმე ქოთანი და დადგით ისინი ყველა ოთახში. 

2. ყოველი შემთხვევისთვის სახლში მაინც გქონდეთ რამდენიმე ცალი პამპერსი. 

3. სახლში აუცილებლად უნდა იყოს სითბო და ბავშვს ფეხზე უნდა ეცვას წინდები.​

დღე პირველი

არ ჩააცვათ ბავშს საცვალი, მიეცით უფლება წელს ქვემოთ შიშველმა იაროს. მიიღოს რაც შეიძლება დიდი რაოდენობის სითხე.

აჩვენეთ მათ მაგალითი, თუ როგორ გამოიყენოს ქოთანი. ბავშვები მაგალითებით ყველაზე მარტივად სწავლობენ. ყოველთვის როცა ქოთანზე სწორად დაჯდება, შეაქეთ. თუ ბავშვს 10-12-ჯერ დასვამთ ქოთანზე, შემდეგში უკვე დამოუკიდებლად მოახერხებს ამას. 

თუ მაინც ვერ დაჯდა ქოთანზე სწორად, არ ინერვიულოთ და ამის გამო თავი ცუდად არ აგრძნობინოთ. 

გახსოვდეთ, სანამ დააძინებთ, აუცილებლად დასვით ქოთანზე. ნუ ჰკითავთ მათ უნდათ თუ არა ტუალეტში, უბრალოდ დასვით ქოთანზე. 

დღე მეორე

გაიყვანეთ ბავშვი გარეთ. გარეთ მას შემდეგ გადით, რაც თქვენი პატარა ქოთანზე დაჯდება და ტუალეტს მოისტუმრებს. 

არ ჩააცვათ არც ტრუსები და არც პამპერსი, მას პირდაპირ შარვალი ამოაცვით. 

მეორე დღის მიზანია, ბავშვი ისე მიიყვანოთ სახლში, რომ სველი არ იყოს. რაც მთავარია, სასეირნოთ შორს არ წაიყვანოდ, იყავით სახლთან რაც შეიძლება ახლოს. (ყოველი შემთხვევისთვის)

დღე მესამე

ბავშვი ორჯერ დილას და საღამოს გაიყვანეთ სასეირნოდ, ორივე ჯერზე სახლიდან გასვლის წინ ბავშვი დასვით ქოთანზე. ისევ არ ჩააცვათ ტრუსი და პამპერსი. რაც მთავარია, იყავით მშვიდად.

შედეგი კომენტარებში მოგვწერეთ.

ამერიკელმა ქალმა 9 წუთში 6 შვილი გააჩინა

რა ზიანს აყენებს ძილს უსუფთაო თეთრეული და ბალიშის პირი

ამერიკელმა ქალმა ორსულობის შესახებ სამშობიარო ტკივილების დაწყების დროს შეიტყო

რა ვქნათ, როცა ბავშვებს ჭკუიდან გადავყავართ - ემოციური გადაწვა მშობლებში

ბრტყელთავიანობა ჩვილებში - როგორ ავარიდოთ თავი ბრტყელთავიანობას?

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად