Baby Bag

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

არ იცით, როგორ გადააჩვიოთ თქვენი შვილი პამპერსს?

ჩვენ წარმოდგენთ ​მეთოდს, რომელიც 100%-ით ამართლებს და ბავშვს სულ რაღაც სამ დღეში პამპერსი აღარ დასჭირდება. 

მიჰყევით წესებს:

1. იყიდეთ რამდენიმე ქოთანი და დადგით ისინი ყველა ოთახში. 

2. ყოველი შემთხვევისთვის სახლში მაინც გქონდეთ რამდენიმე ცალი პამპერსი. 

3. სახლში აუცილებლად უნდა იყოს სითბო და ბავშვს ფეხზე უნდა ეცვას წინდები.​

დღე პირველი

არ ჩააცვათ ბავშს საცვალი, მიეცით უფლება წელს ქვემოთ შიშველმა იაროს. მიიღოს რაც შეიძლება დიდი რაოდენობის სითხე.

აჩვენეთ მათ მაგალითი, თუ როგორ გამოიყენოს ქოთანი. ბავშვები მაგალითებით ყველაზე მარტივად სწავლობენ. ყოველთვის როცა ქოთანზე სწორად დაჯდება, შეაქეთ. თუ ბავშვს 10-12-ჯერ დასვამთ ქოთანზე, შემდეგში უკვე დამოუკიდებლად მოახერხებს ამას. 

თუ მაინც ვერ დაჯდა ქოთანზე სწორად, არ ინერვიულოთ და ამის გამო თავი ცუდად არ აგრძნობინოთ. 

გახსოვდეთ, სანამ დააძინებთ, აუცილებლად დასვით ქოთანზე. ნუ ჰკითავთ მათ უნდათ თუ არა ტუალეტში, უბრალოდ დასვით ქოთანზე. 

დღე მეორე

გაიყვანეთ ბავშვი გარეთ. გარეთ მას შემდეგ გადით, რაც თქვენი პატარა ქოთანზე დაჯდება და ტუალეტს მოისტუმრებს. 

არ ჩააცვათ არც ტრუსები და არც პამპერსი, მას პირდაპირ შარვალი ამოაცვით. 

მეორე დღის მიზანია, ბავშვი ისე მიიყვანოთ სახლში, რომ სველი არ იყოს. რაც მთავარია, სასეირნოთ შორს არ წაიყვანოდ, იყავით სახლთან რაც შეიძლება ახლოს. (ყოველი შემთხვევისთვის)

დღე მესამე

ბავშვი ორჯერ დილას და საღამოს გაიყვანეთ სასეირნოდ, ორივე ჯერზე სახლიდან გასვლის წინ ბავშვი დასვით ქოთანზე. ისევ არ ჩააცვათ ტრუსი და პამპერსი. რაც მთავარია, იყავით მშვიდად.

შედეგი კომენტარებში მოგვწერეთ.

ამერიკელმა ქალმა 9 წუთში 6 შვილი გააჩინა

რა ზიანს აყენებს ძილს უსუფთაო თეთრეული და ბალიშის პირი

ამერიკელმა ქალმა ორსულობის შესახებ სამშობიარო ტკივილების დაწყების დროს შეიტყო

რა ვქნათ, როცა ბავშვებს ჭკუიდან გადავყავართ - ემოციური გადაწვა მშობლებში

ბრტყელთავიანობა ჩვილებში - როგორ ავარიდოთ თავი ბრტყელთავიანობას?

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:

„ბავშვებთან ურთიერთობისას სიტყვა „არა“ ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. არას სანაცვლოდ ბავშვს ვთავაზობ რაღაცას, მაგ. მოდი, ერთად მოვძებნოთ შენთვის სათამაშო. აკრძალვების ქვეშ გაზრდილი ბავშვი არის ბავშვი, რომელსაც კომპლექსები უჩნდება, რომელსაც სიახლის შიში აქვს, არ არის საკუთარ თავში დარწმუნებული. ვერ ვიტყოდი, რომ ის უფრო აგრესიული ბავშვი გაიზრდება. ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და არცერთი კვლევა არ გამორიცხავს, რომ ერთი მიდგომით სხვა ბავშვი სხვანაირი არ გაიზრდება.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მუდმივი აკრძალვა ბავშვს უინიციატივობას და მორჩილებას აჩვევს:

„მუდმივი აკრძალვა ნიშნავს, რომ რაღაცას ვაფუჭებ, ეს არ შეიძლება, ეს არ უნდა გავაკეთო, სულ სხვას ვუჯერებ. მე რომ ჩემით გავაკეთო რამე, ჩემი ინიციატივა წაახალისონ, ან დავაშავე, გავტეხე ჭიქა, მაგრამ კი არ დამსაჯეს, მითხრეს, რომ არაუშავს, ძველი იყო და გადავაგდოთო, ეს არის ნორმალური.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, აკრძალვა ყველა ბავშვისთვის საჭიროა, თუმცა მას ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს:

„აკრძალვა ყველა ბავშვს სჭირდება. იმისთვის, რომ ფასეულობები ჩამოყალიბდეს, პატარიობიდანვე იწყება ეს პროცესი. რაღაც არის, რაც არ შეიძლება, არის, რაც შეიძლება. აქ იმაზეა საუბარი, რომ როდესაც მუდმივად გესმის: „ეს არ გააკეთო, ეს არ შეიძლება,“ მართლა უკვე აღარ ისმინება. მშობლები და ოჯახის წევრები უნდა შეთანხმდნენ, რა შეიძლება და რა არ შეიძლება. დარტყმა არ შეიძლება, შეურაცხყოფა არ შეიძლება, ფანჯარაზე ასვლა არ შეიძლება, არ შეიძლება, რომ კიბეებზე ათ კიბეს გადაახტე. უბრალოდ ბავშვს ეს ყველაფერი უნდა ავუხსნათ. არის ის, რაც რეალურად არ შეიძლება, მაგრამ ამ არ შეიძლებას მოჰყვება ახსნა.“

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ. ესეც უკუშედეგს გამოიღებს, იმიტომ, რომ ბავშვმა არ იცის სიტყვა არას მნიშვნელობა. თუ ოჯახში ხელს ვერ უწყობენ და ყველა ხელს ვერ შეუწყობს, ის დაიწყებს ისტერიკას, რას ჰქვია არა მითხრესო. ემოციური პრობლემები ამ შემთხვევაშიც ჩნდება, ისევე როგორც ყველაფრის აკრძალვის დროს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად