Baby Bag

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

არ იცით, როგორ გადააჩვიოთ თქვენი შვილი პამპერსს?

ჩვენ წარმოდგენთ ​მეთოდს, რომელიც 100%-ით ამართლებს და ბავშვს სულ რაღაც სამ დღეში პამპერსი აღარ დასჭირდება. 

მიჰყევით წესებს:

1. იყიდეთ რამდენიმე ქოთანი და დადგით ისინი ყველა ოთახში. 

2. ყოველი შემთხვევისთვის სახლში მაინც გქონდეთ რამდენიმე ცალი პამპერსი. 

3. სახლში აუცილებლად უნდა იყოს სითბო და ბავშვს ფეხზე უნდა ეცვას წინდები.​

დღე პირველი

არ ჩააცვათ ბავშს საცვალი, მიეცით უფლება წელს ქვემოთ შიშველმა იაროს. მიიღოს რაც შეიძლება დიდი რაოდენობის სითხე.

აჩვენეთ მათ მაგალითი, თუ როგორ გამოიყენოს ქოთანი. ბავშვები მაგალითებით ყველაზე მარტივად სწავლობენ. ყოველთვის როცა ქოთანზე სწორად დაჯდება, შეაქეთ. თუ ბავშვს 10-12-ჯერ დასვამთ ქოთანზე, შემდეგში უკვე დამოუკიდებლად მოახერხებს ამას. 

თუ მაინც ვერ დაჯდა ქოთანზე სწორად, არ ინერვიულოთ და ამის გამო თავი ცუდად არ აგრძნობინოთ. 

გახსოვდეთ, სანამ დააძინებთ, აუცილებლად დასვით ქოთანზე. ნუ ჰკითავთ მათ უნდათ თუ არა ტუალეტში, უბრალოდ დასვით ქოთანზე. 

დღე მეორე

გაიყვანეთ ბავშვი გარეთ. გარეთ მას შემდეგ გადით, რაც თქვენი პატარა ქოთანზე დაჯდება და ტუალეტს მოისტუმრებს. 

არ ჩააცვათ არც ტრუსები და არც პამპერსი, მას პირდაპირ შარვალი ამოაცვით. 

მეორე დღის მიზანია, ბავშვი ისე მიიყვანოთ სახლში, რომ სველი არ იყოს. რაც მთავარია, სასეირნოთ შორს არ წაიყვანოდ, იყავით სახლთან რაც შეიძლება ახლოს. (ყოველი შემთხვევისთვის)

დღე მესამე

ბავშვი ორჯერ დილას და საღამოს გაიყვანეთ სასეირნოდ, ორივე ჯერზე სახლიდან გასვლის წინ ბავშვი დასვით ქოთანზე. ისევ არ ჩააცვათ ტრუსი და პამპერსი. რაც მთავარია, იყავით მშვიდად.

შედეგი კომენტარებში მოგვწერეთ.

ამერიკელმა ქალმა 9 წუთში 6 შვილი გააჩინა

რა ზიანს აყენებს ძილს უსუფთაო თეთრეული და ბალიშის პირი

ამერიკელმა ქალმა ორსულობის შესახებ სამშობიარო ტკივილების დაწყების დროს შეიტყო

რა ვქნათ, როცა ბავშვებს ჭკუიდან გადავყავართ - ემოციური გადაწვა მშობლებში

ბრტყელთავიანობა ჩვილებში - როგორ ავარიდოთ თავი ბრტყელთავიანობას?

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად