Baby Bag

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

ამ მეთოდების დახმარებით თქვენს შვილს პამპერსს სამ დღეში გადააჩვევთ

არ იცით, როგორ გადააჩვიოთ თქვენი შვილი პამპერსს?

ჩვენ წარმოდგენთ ​მეთოდს, რომელიც 100%-ით ამართლებს და ბავშვს სულ რაღაც სამ დღეში პამპერსი აღარ დასჭირდება. 

მიჰყევით წესებს:

1. იყიდეთ რამდენიმე ქოთანი და დადგით ისინი ყველა ოთახში. 

2. ყოველი შემთხვევისთვის სახლში მაინც გქონდეთ რამდენიმე ცალი პამპერსი. 

3. სახლში აუცილებლად უნდა იყოს სითბო და ბავშვს ფეხზე უნდა ეცვას წინდები.​

დღე პირველი

არ ჩააცვათ ბავშს საცვალი, მიეცით უფლება წელს ქვემოთ შიშველმა იაროს. მიიღოს რაც შეიძლება დიდი რაოდენობის სითხე.

აჩვენეთ მათ მაგალითი, თუ როგორ გამოიყენოს ქოთანი. ბავშვები მაგალითებით ყველაზე მარტივად სწავლობენ. ყოველთვის როცა ქოთანზე სწორად დაჯდება, შეაქეთ. თუ ბავშვს 10-12-ჯერ დასვამთ ქოთანზე, შემდეგში უკვე დამოუკიდებლად მოახერხებს ამას. 

თუ მაინც ვერ დაჯდა ქოთანზე სწორად, არ ინერვიულოთ და ამის გამო თავი ცუდად არ აგრძნობინოთ. 

გახსოვდეთ, სანამ დააძინებთ, აუცილებლად დასვით ქოთანზე. ნუ ჰკითავთ მათ უნდათ თუ არა ტუალეტში, უბრალოდ დასვით ქოთანზე. 

დღე მეორე

გაიყვანეთ ბავშვი გარეთ. გარეთ მას შემდეგ გადით, რაც თქვენი პატარა ქოთანზე დაჯდება და ტუალეტს მოისტუმრებს. 

არ ჩააცვათ არც ტრუსები და არც პამპერსი, მას პირდაპირ შარვალი ამოაცვით. 

მეორე დღის მიზანია, ბავშვი ისე მიიყვანოთ სახლში, რომ სველი არ იყოს. რაც მთავარია, სასეირნოთ შორს არ წაიყვანოდ, იყავით სახლთან რაც შეიძლება ახლოს. (ყოველი შემთხვევისთვის)

დღე მესამე

ბავშვი ორჯერ დილას და საღამოს გაიყვანეთ სასეირნოდ, ორივე ჯერზე სახლიდან გასვლის წინ ბავშვი დასვით ქოთანზე. ისევ არ ჩააცვათ ტრუსი და პამპერსი. რაც მთავარია, იყავით მშვიდად.

შედეგი კომენტარებში მოგვწერეთ.

ამერიკელმა ქალმა 9 წუთში 6 შვილი გააჩინა

რა ზიანს აყენებს ძილს უსუფთაო თეთრეული და ბალიშის პირი

ამერიკელმა ქალმა ორსულობის შესახებ სამშობიარო ტკივილების დაწყების დროს შეიტყო

რა ვქნათ, როცა ბავშვებს ჭკუიდან გადავყავართ - ემოციური გადაწვა მშობლებში

ბრტყელთავიანობა ჩვილებში - როგორ ავარიდოთ თავი ბრტყელთავიანობას?

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

​​პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს,რომელშიც თანამედროვე ყოფის სირთულეებზე საუბრობს და კოვიდ-19-ის პანდემიის შემდეგ ადამიანების დამძიმებულ ყოფას აღწერს:

„ცხოვრება მშვენიერიაო? ვერ ვგრძნობ მე ამას,რადგან ის მხოლოდ ერთეულებისთვის არის მშვენიერი... აბა დააკვირდით ადამიანთა სახეებს, ნაღვლიანი, ჩამქრალი, ტრაგიკული,უსიცოცხლო თვალებით მომზირალნი დადიან (სამწუხაროდ, ბოლო დროს მხოლოდ თვალებს ვხედავთ ნიღბების გამო). ყოველდღიურ რუტინაზე ფიქრით, შიშით ათენებენ და აღამებენ... ბავშვებს ვუყურებ 12 საათი დღეში და ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში ხალას ბუნებას,სიხარულს. ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა. მენტალური პრობლემები პირველ ადგილს იკავებს ნოზოლოგიათა შორის, კატასტროფაა... ენატრებათ მეგობრები, ნიღაბაფარებულებს ემოციის აღქმაც უჭირთ. სათამაშოების ნაცვლად სადიზინფექციო ხსნარებისკენ იწევენ და იმუშავებენ იმ პაწაწუნა ხელებს ჩემთან შემოსულები.

როგორ იქნება მშვენიერი ეს ცხოვრება, როცა მშვენიერების აღქმის უნარი დავკარგეთ. ​ჩვენი ვიზიტების უხშირესი ადგილები კლინიკები,აფთიაქები, ბანკები და მარკეტებია. აღარც თეატრი, აღარც კონცერტი, აღარც სპორტული დარბაზი, არც ჭიქა ყავაზე ბაასი და ერთმანეთის მოფერება... კრიმინალი, უსამართლობა, არაკომპეტენტურობა, კოვიდით გამოწვეული სიკვდილის შიში, უამრავი გარდაცვალების შემთხვევა (ხშირად საეჭვო), ნგრევა და სხვა მრავალი უბედურება, ნეგატივი და მხოლოდ ნეგატივი. ეს არის "მშვენიერი ცხოვრება" მოსახლეობის 80%-თვის.

თბილ სავარძლებში მოკალათებულთ ფეშენებელურ კაბინეტებში ულხინთ და სულაც არ ადარდებთ მშიერი, ნაგავში ლუკმა-პურის საშოვნელად გამოსული ხალხი, ბავშვები, რომელთაც ხორცი და ნუგბარი ენატრებათ! რეანიმაციებში მყოფი მძიმე პაციენტები, ხშირად მხოლოდ ღმერთის ანაბარად დარჩენილები, ჩვენი გაუმართავი ჯანდაცვის სისტემის წყალობით. განათლების გარეშე დარჩენილი მომავალი თაობა, ორი აბი კაპტოპრილის, ერთი კვერცხის და პურის ძლივს შემძენი მოხუცები, ხურდას რომ ითვლიან დანაოჭებულ ხელისგულებზე, მთელი ცხოვრების განმავლობაში რომ შრომობდნენ და ახლა თვიდან თვემდე სამარცხვინო პენსიის გაწილვადებაზე ფიქრობენ.

​რამდენს დავეხმარებით,რამდენს შევუგროვებთ სამკურნალო თანხას ჩვენ - ადამიანები,ის ადამიანები, რომლებიც თანდათან თვითონაც ფსკერისკენ მივდივართ... თავს ვიტყუებთ, რომ ცხოვრება მშვენიერიაო. მე თქვენ ყველას გისურვებთ მშვენიერ ცხოვრებას, აი ისეთს, როგორიც თქვენ წარმოგიდგენიათ. ეს დღეც დადგებაუბრალოდ რეალურად შევხედოთ ამ „მშვენიერ ცხოვრებას"და ვეცადოთ, გავხადოთ მართლაც მშვენიერი,“ - აღნიშნავს ინგა მამუჩიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად