Baby Bag

რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს ჭამის დროს დასვრის უფლება?

რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს ჭამის დროს დასვრის უფლება?

მშობლები მონდომებით ცდილობენ, რომ ჭამის დროს ბავშვი არ დაისვაროს. დასვრილი ბავშვისა და გარემოს მოწესრიგება საკმაოდ დიდ შრომასთან არის დაკავშირებული, რის გამოც უფროსების მონდომება სავსებით გასაგებია. როგორც ირკვევა მოუწესრიგებლად ჭამა ბავშვის განვითარებაზე დადებითად აისახება. ჩვენს სტატიაში იმ 4 სარგებელს გაგაცნობთ, რომელიც ბავშვისთვის მოუწესრიგებლად ჭამას მოაქვს.

1. ბავშვები, რომლებიც ჭამის დროს ისვრებიან, პრობლემურ მჭამელებად იშვიათად ყალიბდებიან

დიდ ბრიტანეთში მკვლევარებმა 2-5 წლამდე ასაკის 70 ბავშვის მონაწილეობით ექსპერიმენტი ჩაატარეს. მათ ფაფისებრი კონსისტენციის მქონე საკვებით სავსე ჯამში სათამაშო ჯარისკაცი დამალეს და ბავშვებს მისი პოვნა სთხოვეს. მკვლევარებმა აღმოაჩინეს, რომ შემდეგ ჯერზე, როდესაც საკვებით მოთხვრილ შვილს დაინახავთ, ნუ დაიზაფრებით. შესაძლოა, მან ახალი პროდუქტები სიამოვნებით დააგემოვნოს.

2. მოუწესრიგებლად კვება ბავშვის ტვინის განვითარებას და ახალი სიტყვების ათვისებას უწყობს ხელს

ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ ბავშვები, რომლებიც საკვებ მაგიდასთან სხედან და საკვებით თამაშობენ, პროდუქტების შესახებ მეტ ინფორმაციას იძენენ. ხელით შეხება ბავშვებს საკვების შესახებ ცოდნის მიღებაში ეხმარება. კვლევის პატარა მონაწილეები მათ მიერ შესწავლილ პროდუქტების სახელებსაც იმახსოვრებდნენ, რაც მათ ენის შესწავლასა და ახალი სიტყვების ათვისებაშიც ეხმარებოდა.

3. ეს ერთგვარი სენსორული თამაშია, რომელიც ბავშვს მოტორულ უნარებს უვითარებს

​ბავშვი, რომელიც ჭურჭლის დაჭერას და მანევრირებას სწავლობს, ხშირად სახლში უდიდეს არეულობას და ქაოსს იწვევს, თუმცა ეს გამოცდილება მას სწავლაში ეხმარება. ბავშვის ტვინი ახალ ინფორმაციას იღებს. ბავშვი აცნობიერებს, რომ ჭურჭლისთვის ხელის გაშვება მის ვარდნას იწვევს, ხოლო საკვებისთვის ხელის მოჭერა მის ფორმას ცვლის.

4. ბავშვები დამოუკიდებლობისკენ ისწრაფვიან, რის გამოც მნიშვნელოვანია, რომ მათ საკვების შესახებ ინფორმაციის თავისუფლად მიღების შესაძლებლობა მისცეთ

ბავშვები პატარა მეცნიერები არიან. ისინი გარემოს იკვლევენ და დაკვირვების მეთოდს შემეცნებისთვის იყენებენ. დამოუკიდებელი მოქმედება ბავშვს მეტი ფიქრის უნარს სძენს, ხოლო პირდაპირი ინსტრუქციები მის გონებას აზარმაცებს. სწორედ ამიტომ, ბავშვისთვის თავისუფლად კვებისა და ჭამის დროს დასვრის უფლების მიცემა საკმაოდ კარგი აზრია.

წყარო: ​Brightside.me

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვებს აფრთხობთ საკვებში ერთბაშად ბევრი კომპონენტი და არეული გემო,“ - ბავშვთა ნევროლოგი...
ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვების კვების დროს ხშირად უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის ოჯახის წევრებისგან განცალკევებით კვება ხშირად მას სა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლენის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც მშობელი ხედავს, რომ რაღაც ისე ვერ არის, როგორც უნდა იყოს ბავშვთან, ​ბავშვი ძალიან აქტიურია, მუდმივად სტარტზეა, ძალიან ბევრს ლაპარაკობს, ეჭრება საუბარში, არ არის ორგანიზებული, არ შეუძლია ერთ აქტივობაზე კონცენტრაცია, ჩემი რჩევა იქნება, რომ მშობელი მხოლოდ პედიატრს ნუ ენდობა. ამ შემთხვევაში მშობელმა პედიატრთან ერთად აუცილებლად უნდა მიიყვანოს ბავშვი ფსიქოლოგთან, რათა მოხდეს მისი უმაღლესი ფსიქიკური ფუნქციების შეფასება.“

ნინო მარგველაშვილმა ქცევის იმ გამოხატულებებზეც ისაუბრა, რაც ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის შემთხვევაში ზედაპირულად ვლინდება:

„ქცევის მთავარი გამოხატულება, რაც ჩანს ზედაპირზე, არის ის, რომ ​ბავშვი არის უყურადღებო, არ არის ორგანიზებული, ხშირად ავიწყდება მასწავლებლის ინსტრუქცია, კარგავს ნივთებს, არ შეუძლია, რომ ერთ აქტივობას ბოლომდე მიჰყვეს. ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, მუდამ სურს, რომ თითებით რაღაც ითამაშოს, ფეხი რაღაცას მიადოს. ის ბევრს დარბის, მოძრაობს. იმპულსურობაში იგულისხმება, რომ ადამიანს არ აქვს თვითკონტროლის შესაძლებლობა. მას არ შეუძლია რიგის დაცვა. კლასში სანამ მასწავლებელი კითხვას დაასრულებს, მანამდე აქვთ პასუხი. ეს ყველაფერი არის ის, რაც ზედაპირზეა.“

„ქცევის პრობლემა ზედაპირია. ამის ქვეშ ძალიან ბევრ გამოწვევასთან აქვთ საქმე მშობლებსა და ბავშვს. ​ძალიან ხშირია ამ ბავშვებში სპეციფიკური დასწავლის დარღვევა. უმეტესად ეს არის მართლწერის პრობლემა, ბავშვებს უჭირთ საკუთარი აზრის ფურცელზე გადატანა, უძნელდებათ მათემატიკური კალკულაციები. ერთ-ერთი მთავარი, რასაც ფსიქოლოგი გამოიკვლევს, არის: აქვს თუ არა ბავშვს პრობლემა აღმასრულებელ ფუნქციებში. ეს არის ის, რაც ყველაზე ბოლოს მწიფდება ჩვენს თავის ტვინში. ეს არის მიზნის დასახვა და მისი მიყოლა, რომ როდესაც ახალი სტიმული შემოდის, გადავლახოთ, იმიტომ, რომ მიზნისკენ მივდივართ. სამწუხაროდ, ასეთ ბავშვებს უჭირთ მიზნის ბოლომდე მიყოლა. მათ ასევე აქვთ დროის შეგრძნების პრობლემა. უჭირთ, რომ სწორად შეაფასონ დრო. ხშირად დეტალებს არ აქცევენ ყურადღებას. მათ ძალიან უჭირთ დავალების დაწყება. ყველაფერს აკეთებენ, რომ გადაავადონ დავალების დაწყება. ბავშვი ექვს ან შვიდ სიმპტომს მაინც უნდა აკმაყოფილებდეს, სხვადასხვა გარემოში უნდა ვლინდებოდეს ქცევა და ეს აუცილებლად უნდა უშლიდეს ხელს ყოველდღიურ ფუნქციონირებაში, რომ დაისვას ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის დიაგნოზი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო მარგველაშვილი საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „კომუნიკატორი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„კომუნიკატორი“

წაიკითხეთ სრულად