Baby Bag

„ის მამები, რომლებიც მშობიარობას ესწრებიან, უფრო მეტად არიან ჩართულები ბავშვის აღზრდის პროცესში,“ - ნეიროფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი

„ის მამები, რომლებიც მშობიარობას ესწრებიან, უფრო მეტად არიან ჩართულები ბავშვის აღზრდის პროცესში,“ - ნეიროფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მაია მაჭავარიანმა მშობიარობის პროცესზე მამის დასწრების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, მამები, რომლებიც მშობიარობას ესწრებიან აღზრდის პროცესში მეტად ერთვებიან:

„მშობიარობაზე დასწრება ჩვენთან ახალი ტენდენციაა. ბოლო პერიოდია ძალიან ჩართულები არიან მამები, რაც მიხარია. ადრე ბავშვი თუ მხოლოდ დედას მოჰყავდა, ახლა მოდის ორივე მშობელი. ეს ურთიერთობა სამშობიარო ბლოკში არ სრულდება. ის მამები, რომლებიც მშობიარობას ესწრებიან, უფრო მეტად არიან ჩართულები ბავშვის აღზრდის პროცესში.“

მაია მაჭავარიანის თქმით, ქართველი მამები ორსულობის პერიოდში ვიზიტებზე დაჰყვებიან მეუღლეებს და ორსულობის განვითარებას აკვირდებიან:

„მამები მშობიარობამდე პერიოდშიც დაჰყვებიან ორსულებს, აკვირდებიან როგორ ვითარდება ორსულობა. შემდეგ ისინი ძალიან ჩართული მამები არიან, როგორც წესი. მნიშვნელოვანია, რომ ამისთვის მოემზადოს წყვილი. ის მამაკაცები, ვინც ნაკლებად უძლებენ სტრესულ გამოცდილებას ცოტანი არიან. მშობიარობის სხვადასხვა ეტაპია და ამ შემთხვევაში მამაკაცს შეუძლია პირველ ეტაპს მაინც დაესწროს.“

„ბავშვი ჯერ ცნობიერად არ არის ამ ყველაფერში ჩართული, მაგრამ ის არის ახალი მოთამაშე. ამ პროცესში, პირველივე წუთებიდანვე ხდება სამეულის შეკვრა: დედის, მამისა და შვილის. ეს არის ოჯახის ბირთვი. ჩემს გარშემო ყველას ჰქონდა მშობიარობაზე დასწრების სურვილი. ბევრ ევროპულ ქვეყანაში ეს არის კანონმდებლობით განპირობებული. მამას აქვს კანონიერი უფლება მშობიარობას დაესწროს. მას შეუძლია მოითხოვოს, რომ უნდა შვილის დაბადების პროცესზე დასწრება,“ - აღნიშნულ საკითხზე მაია მაჭავარიანმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მამა უნდა იყოს ემოციურად ხელმისაწვდომი. ბიჭსაც და გოგოსაც უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, რომ...
​ფსიქოანალიტიკოსმა მაია ბოჭორიშვილმა ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლსა და მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ კარგი მამა ბავშვისთვის ემოციურად ხელმისაწვდომია:„ყველანი მოვხვედრილვართ სუფრასთან. თამადა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად