Baby Bag

„დედაშვილობის ქრისტიანულ მოდელში მასწავლებელი შვილია და ის შენ არ გეკუთვნის,“ - ნათია ფანჯიკიძე

„დედაშვილობის ქრისტიანულ მოდელში მასწავლებელი შვილია და ის შენ არ გეკუთვნის,“ - ნათია ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ მშობლების მხრიდან ბავშვის წარმატების ხელშეწყობისთვის საჭირო მიდგომების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობელმა შვილს არ უნდა მოახვიოს თავს თავისი აუხდენელი ოცნებები:

„რატომ არის ქრისტიანული რელიგია ასეთი პროგრესული, რატომ არის ინდივიდის რელიგია? ამ მოდელში დედაშვილობის მასწავლებელი შვილია და ის შენ არ გეკუთვნის. თქვენ მთავარი პრობლემა წამოჭერით. მშობლის აუსრულებელი ოცნება ძალიან ხშირად ბავშვს ძვირად უჯდება. პატარა ბავშვს მშობელი ღმერთად წარმოუდგენია. მას ყოველთვის უნდა, რომ მშობლის მოსაწონი იყოს. გარდატეხის ასაკში ბავშვი გაებრძოლება მშობელს და დამოუკიდებლობის მოპოვებას ცდილობს, მაგრამ ​ბორკილები, რომელიც ადრეულ ბავშვობაში დაადეს, მთელი ცხოვრება მიჰყვება.“

​ნათია ფანჯიკიძემ აღნიშნა, რომ შვილებს ბორკილები არ უნდა დავადოთ და მათ თავისუფლება მივანიჭოთ:

„ბორკილები შეიძლება იყოს ელემენტარული. რაც მე მინდა, ის უნდა ჭამო, მაგრამ ცუდ ბიჭებს და ცუდ გოგოებს არ დაუჯერო. როგორ შეიძლება, რომ ადამიანი თან მორჩილი იყოს და თან არა?! ხასიათის ჩამოყალიბების პროცესშიც შეცდომებია. რაც შეეხება წარმატებული მოდელის მოლოდინებს, თუ შვილს დავუსახავთ უპირობოდ რაღაც მაღალ სტანდარტს, რასაკვირველია, მას წარუმატებლის სინდრომი განუვითარდება ყოველი შეცდომის გავლისას.“

​თუ ბავშვს საერთოდ გულგრილად ვექცევით და მის მიმართ არანაირი მოლოდინი არ გვაქვს, არ ავღნიშნავთ მის უნარებს, რომელშიც ის ძლიერია და კარგია, მაშინ გამოვა, რომ მას ყოველთვის ექნება ფოკუსში მოქცეული ის, რაც არ შეუძლია. ის ერთი-ორი თვისება, რომელიც ჩვენ გვაქვს, სრულიად საკმარისია წარმატებისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნათია ფანჯიკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დედა, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე, რეალურად ზრუნავს საკუთარ თავზე, საკუთარი შიშებისგან განკუ...
​ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ იმ დედების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც შვილებთან მიმართებაში ჭარბი შფოთვა ახასიათებთ. მან აღნიშნა, რომ ჰიპერმზრუნველობით დედა შვილს ბოჭავს:„​დედა, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე,&...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

წაიკითხეთ სრულად