Baby Bag

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის?

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის?

რომელი პროდუქტებია აუცილებელი ბავშვის ტვინის განვითარებისთვის? - ამ საკითხზე ექიმმა ნუტრიციოლოგმა, პროფესორმა მარი მალაზონიამ ისაუბრა:

„თავის ტვინის ჯანმრთელობა მუცლად ყოფნის პერიოდიდან ყალიბდება. მაგრამ თუ ჯამში იმ 1000 დღეს წარმოვიდგენთ და ბავშვის სიცოცხლის პირველ სამ წელს წარმოვიდგენთ, აქ შემოდის რამდენიმე ძირითადი კომპონენტი. ესენია: B ჯგუფის ვიტამინები, განსაკუთრებით გამოყვეს: B 6 ვიტამინი, B 12 ვიტამინი, ფოლიუმის მჟავა, ანუ B 9 ვიტამინი და მისი მარილები, ფოლატები. არანაკლებ მნიშვნელოვანია D ვიტამინის შემცველობა საკვებ რაციონში. მე ხაზგასმით ვამბობ - ვსაუბრობთ საკვებზე და არა დანამატებზე.
გაითვალისწინეთ, აუცილებელი ცხიმოვანი მჟავების, ომეგა 3-ის როლი ბავშვის ტვინის ფორმირებაში. არ დაგავიწყდეთ ისეთი მინერალები, როგორებიცაა: რკინა, თუთია, იოდი და აგრეთვე ნივთიერება, რომელსაც ჰქვია ქოლინი.

​ეს ყველაფერი წარმოვიდგინოთ და ვთარგმნოთ საკვების ენაზე. მაგალითად, ბავშვის განვითარებისათვის, ორგანიზმის შენებისა და მისი ტვინის ჩამოყალიბებისათვის, ნებისმიერი ფუნქციის განხორციელებისათვის ჩვენ გვჭირდება ცილა. ამიტომ ბავშვის ორგანიზმი სისტემატურად უნდა შევაფასოთ კრიტიკულად, იღებს თუ არა, საკმარისი რაოდენობით ცილას. ჩემი ნათქვამი ავტომატურად გულისხმობს იმას, რომ ბავშვი მხოლოდ ხორცით ვკვებოთ? - არავითარ შემთხვევაში. ჯერ ერთი, თავად ცილოვანი, ცხოველური წარმოშობის პროდუქტები მრავალფეროვნებით უნდა გამოვიყენოთ და თევზის ჩართულობა უმნიშვნელოვანესია.

​ცხადია, სიცოცხლის პირველ დღეებში არ ხდება ეს. პირველი საკვები, დამატებით რომელიც შედის 6 თვის შემდეგ, ეს უნდა იყოს - ბოსტნეული. მაგრამ, როგორც კი დავიწყებთ სხვა პროდუქტების შეტანას, ერთ-ერთი პირველი უნდა შევიტანოთ თევზი, ცხადია, ალერგიული რისკის შეფასებით, რადგან თევზი და ზღვის პროდუქტები შედის ალერგიული პროდუქტების ჩამონათვალში. თუ თქვენ დაიწყებთ ზღვის, ოკეანის თევზის ჩართვას, რა თქმა უნდა, პატარა ბავშვს შეიძლება არ ჰქონდეს კრიტიკული დამოკიდებულება, მაგრამ 3 წლამდე ასაკის ბავშვებს აქვთ - სუნი არ მოსწონთ, გემო არ მოსწონთ. ამიტომ გამოიყენეთ მდინარის თევზი, რომელსაც ნაკლებად აქვს ხოლმე ასეთი სპეციფიკური მახასიათებლები.

​რაც შეეხება ყველა დანარჩენ შემთხვევაში, უნდა გაითვალისწინოთ ცხოველური წარმოშობის პროდუქტებთან ერთად მცენარეული წარმოშობის პროდუქტები. მე უსამართლოდ მივიწყებულ ლობიოს გავიხსენებ და ლობიოსთან ერთად ყველა იმ პარკოსანს, რომელიც საქართველოში ხარობს და ხელმისაწვდომია ჩვენი საზოგადოებისათვის. მაგალითად, ისპანახი, რომელიც ჩვენში მხოლოდ ხემსად განიხილება, უნდა განვიხილოთ, როგორც ცილის, ასევე რკინის წყაროდაც. ამიტომ თუ მარცვლეულთან, ბურღულეულთან, პარკოსნებთან და ბოსტნეულთან ერთად ჩვენ გავითვალისწინებთ სწორი ცხიმების გამოყენებას, მაშინ მცენარეული და ცხოველური ცილის კომბინაცია ბავშვს იმ აუცილებელ ამინომჟავებს, რომლებიც მის ტვინს სჭირდება.
ქოლინზე მინდა მოგახსენოთ, მისი ბუნებრივი წყარო არის, მაგალითად, კვერცხი. ერთ-ერთი ყველაზე მდიდარი პროდუქტი დედამიწაზე. ქოლინი თევზშიც გარკვეული რაოდენობით არის, ხორცშიც, მაგრამ როდესაც ვლაპარაკობთ კვერცხზე, მინდა გაგიზიაროთ სიახლე, რომელიც უმნიშვნელოვანესი კვლევის შედეგად დადგინდა. ეს არის კავშირი ბავშვის მიერ კვერცხის აუტანლობასა, კვერცხის მიმართ ალერგიასა და მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობას შორის. აღმოჩნდა, რომ ნაწლავის კონკრეტული ტიპი და ნაწლავის მდგომარეობა განსაზღვრავს, ბავშვს ექნება თუ არა კვერცხზე რეაქცია და დამხმარედ რა შეიძლება, რომ გამოვიყენოთ? - მცენარეული ბოჭკო. ანუ მცენარეული ბოჭკო შეიძლება აღმოჩნეს ის მარტივი ბუნებრივი წამალი, რომელსაც გამოვიყენებთ ნაწლავის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, ჩვენი მეგობარი ბაქტერიების კეთილგანწყობის მოსაპოვებლად და შემდეგ უკვე იმ პროცესების გადასალახად, რომელიც იწვევს ალერგიას და აუტანლობას.

რაც შეეხება იოდს, ჩვენს საზოგადოებაში ხშირად არის საუბარი იმაზე, რომ იოდიან მარილს ვიყენებთ და საკმარისია. დიახ, ჩვენ ვრჩებით იოდდეფიციტის ზონად, რადგან ჩვენ აქ ვცხოვრობთ ისტორიულად და ჩვენი ნიადაგი და წყალი რჩება ღარიბი იოდით, ეს იმას ნიშნავს, რომ გვჭირდება აუცილებლად საკვებ რაციონში ისეთ პროდუქტებზე ყურადღების გამახვილება, რომლებშიც ბუნებრივად შეიძლება იყოს იოდი. ზღვის პროდუქტები ამ მხრივ არის ძალიან კარგი არჩევანი. ძნელია ბავშვებს შევაყვაროთ, გეთანხმებით, და მით უფრო ძნელია, ჯიბით გავწვდეთ ყოველდღიურად მათ მოხმარებას, მაგრამ შეგვიძლია, ისეთი კომბინაცია, მაგალითად, ხორცის მცირე ნაჭერი თუ არ გვაქვს, ლობიო ან ისპანახი სალათში გამოვიყენოთ. ცალკეც შეგვიძლია გამოვიყენოთ, მაგალითად, რძის ნაწარმი, რომელიც ასევე მდიდარია გარკევული რაოდენობით ქოლინით და იმ ვიტამინებით, რომლებიც მე მოგახსენეთ“, - აღნიშნა მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“.

წყარო: „პირადი ექიმი - მარი ​მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რე​ცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

გავასინჯოთ თუ არა პატარას პასტა - იტალიელების რჩეული კერძი ჩვილებისათვის

გავასინჯოთ თუ არა პატარას პასტა - იტალიელების რჩეული კერძი ჩვილებისათვის

გავასინჯოთ თუ არა პატარას, იტალიელების რჩეული კერძი პასტა? - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 

„რა კერძი გაგონდებათ, როცა გესმით სიტყვა იტალია?

დარწმუნებული ვარ, თქვენს მეხსიერებაში პიცა და პასტა ამოტივტივდება.

პასტა მაკარონია?

არა! პასტა გამშრალი ცომისაგან მომზადებული სხვადასხვა სიგრძისა და ფორმის მქონე მასალაა, რომლის ერთ-ერთი სახეობა მაკარონია, ის მსხვილი, ლულოვანი პასტაა.

ბევრი მკვლევარი პასტის ევროპაში შეტანას მე-13 საუკუნეში მარკო პოლოს ჩინეთში მოგზაურობას უკავშირებს. როგორც ამბობენ, სწორედ მან ჩამოიტანა აზიური მოგზაურობიდან ეს პროდუქტი და იტალიელებს გააცნო.

თუმცა ცნობილ მოგზაურს ამ შრომას ბევრი მეცნიერი სულაც არ უფასებს, რადგან მათი მონაცემებით, პირველი ცნობები მაკარონის შესახებ ჩვ.წ აღ-თ პირველ საუკუნეში მოიპოვება.

ვარაუდობენ, პასტას რომაელები ბევრად უფრო ადრეც ამზადებდნენ.

ციცერონი იხსენიებს საყვარელ კერძს ლაგანუმს, რომელიც წვრილად დაჭრილი ცომისაგან მზადდებოდა.

ბერძნების მიერ ნეაპოლის დაარსების შემდეგ ადგილობრივ სამზარეულოში მათ აღმოაჩნიეს ფქვილოვანი ნაწარმი, რომელსა „მაკარია“ დაარქვეს. ვარაუდობენ, რომ მაკარონის ნათლიებიც სწორედ ისინი გახდნენ.

ამერიკის აღმოჩენის შემდეგ ევროპაში პომიდორი გამოჩნდა და იტალიელებმა საყვარელი კერძი ნამდვილ დელიკატესად აქციეს. ამავე პერიოდში მათ ცომის საჭრელი დანადგარებიც გამოიგონეს და პასტა გაცილებით ადვილადსაწარმოებელი და ხელმისაწვდომი პროდუქტი გახადეს.

იტალიელების დიდი ნაწილი დღესაც შინ ამზადებს გემრიელ, სასარგებლო პასტას.

ასე, რომ პასტა ყოველი იტალიელის საყვარელი კერძი და ეროვნული სამზარეულოს მთავარი შემდგენელი ნაწილია. იმდენად საყვარელი, მუზეუმიც რომ გაუხსნეს რომში.

მისი წარმოებისათვის სპეციალური, ე.წ. მყარი ჯიშის ხორბლის მაღალი ხარისხის ფქვილი გამოიყენება და ფლობს ყველა იმ თვისებას, რასაც ხორბალი - შეიცავს B ჯგუფის ვიტამინების ნაკრებს, თუთიას, სპილენძს, მაგნიუმს, კალციუმს, ფოსფორს, უჯრედისს და რაც მთავარია, 100 გრამზე მხოლოდ 350 კკალ ენერგიას.

პასტას მხოლოდ სტანდარტული მყარი ხორბლის ფქვილისაგან არ ამზადებენ. იყენებენ წიწიბურას, სემოლინას (მანანის ბურღულს), ბრინჯს, რაც გლუტენის აუტანლობის დროს საუკეთესო პროდუქტია.

შეიძლება თუ არა მივცეთ პასტა ჩვილს?

რატომაც არა! მაგრამ თუ პატარას გლუტენის აუტანლობა აქვს, მისთვის ხორბლის ფქვილისაგან მომზადებული ნაწარმის მიცემა არ შეიძლება.

საბავშვო პასტა შეგიძლიათ ისევე მოამზადოთ, როგორც იტალიელებს უყვართ - პომიდვრის სოუსით, ავოკადოთი, ისპანახით, სხვადასხვა ბოსტნეულით, ყველით, ხორცით. ის საუკეთესო დამატებითი საკვებია.

ასე, რომ არჩევანი თქვენზეა,“ - აღნიშნავს პედიატრი.

იხილეთ ასევე:

შესთავაზეთ თქვენს პატარას პასტა ბოსტნეულის სოუსითა და ყველით (10 თვიდან)

წაიკითხეთ სრულად