Baby Bag

„თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

„თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა მეუღლეებს შორის ურთიერთობის პრობლემებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ერთ-ერთი მეუღლე მეორეს მიმართ ინტერესს კარგავს, ეს უმეტესად არათანაბარი განვითარების ბრალია:

„არსებობს ადამიანის განვითარების სხვადასხვა დონე. რაც უფრო მაღალ დონეზეა მამაკაცი, მას მით უფრო მეტი ენერგია სჭირდება. მაგალითად, დაქორწინდნენ ორი ძალიან საყვარელი, მშვენიერი ქალი და კაცი, დაიწყეს ერთად ცხოვრება. ​ქალი ბავშვებს აჩენს, ოჯახს უვლის და ა. შ. კაცი პროფესიაში ვითარდება და სოციალურად უფრო და უფრო მაღალ დონაზზე ადის. რაც უფრო მაღალ დონეზეა კაცი, მით უფრო მეტი ენერგია სჭირდება ამ თავისი პოზიციის შესანარჩუნებლად.“

ინგა ბლესსის თქმით, ქალბატონები ხშირად ოჯახურ საქმეებში ეფლობიან და განვითარებისთვის დრო არ რჩებათ:

„ცოლი მეუღლის განვითარებას 90 % შემთხვევაში ვერ მიჰყვება, იმიტომ, რომ ის სხვა რაღაცებით არის დაკავებული. ​ოჯახურ, საყოფაცხოვრებო საკითხებში ვეფლობით ხოლმე, სამწუხაროდ. ვთვლით, რომ როგორც მაგიდა არსად გაიქცევა, ისე კაციც არსად წავა, რადგან ორი შვილი გავუჩინე. ქალიც გაიქცევა და კაციც, როდესაც მისთვის ხელსაყრელი პირობები არ არის.“

„როდესაც კაცი გაიზარდა, ქალი ვერ მიჰყვა, უკვე იმას სჭირდება, რომ საერთაშორისო პოლიტიკაზე შეგეძლოს საუბარი. ​შენ მარტო წვნიანის მოხარშვა იცი, მეტი არაფერი. კარგი, ბავშვები სუფთად არიან, მაგრამ თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი. ძნელი ამოცანის წინაშე ვდგავართ. ზრდა უნდა მოხდეს ერთნაირად. ჩვენ ერთმანეთს ვაძლიერებთ,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო:​ IBEL ACADEMY

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვ...
​ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა თავგასულ ადამიანებთან ურთიერთობის იმგვარ წესებზე ისაუბრა, რომელიც მათთვის კულტურულად ადგილის მიჩენას გვასწავლის:„​როგორ შეიძლება „ნაგლ“ ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი კამათი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად