Baby Bag

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“  - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვის ქცევის შეფასებისას უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ უფროსებს ხშირად არასწორად ესმით ბავშვის ქცევა:

„მშობელი ამბობს შვილზე, რომ ის არის უპასუხისმგებლო: „ისეთი უპასუხისმგებლოა, საერთოდ არ ადარდებს, რომ ​ვეჩხუბები, ვამუნათებ, რას არ ვეუბნები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს.“ გარეგნულად ასეა, არ ეტყობა, პოზა აქვს ასეთი. სხვა გზა არ აქვს ბავშვს. ნახეთ, საითკენ არის მიმართული მისი ქცევა: ის ცდილობს როგორმე ჩააქროს თქვენი აგრესია, არ უნდა კონფლიქტი. ენერგია რატომ უნდა დახარჯოს?! ჩვენგან განსხვავებით ბავშვები ძალიან ეკონომიურები არიან, ტყუილად ენერგიას არ დახარჯავენ. სინამდვილეში ამ დროს ამ საწყალ ბავშვს ძალიან კარგადაც აქვს ეს პასუხისმგებლობა. ხედვებსა და დამოკიდებულებებში ვერ ვთანხმდებით. ან მე ვერ ვიგებ, რა უნდა მას, ან ის ვერ იგებს მე რა მინდა მისგან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია, აუცილებლად გაარკვიონ, რა არის ბავშვის ქცევის მიზეზი და მიზანი:

„ის, რომ ჩვენ ვჩხუბობთ და ვიძახით: „ახლა გაკვეთილები მოამზადე,“ ​ეს მოთხოვნა არ არის ხოლმე გასაგები ბავშვისთვის. მაგალითად, უწმაწურ სიტყვებს იძახის ბავშვი, ქცევაა ეს. ახლა უნდა გავარკვიოთ, რატომ იქცევა ბავშვი ასე: იმიტომ, რომ ყურადღების მიქცევა უნდა, იმიტომ, რომ კარგი ტიპია, იმიტომ, რომ ეზოში მარტო ეს ესმის, იმიტომ, რომ კარგი ტიპობაა დღეს ტელევიზორშიც უწმაწური სიტყვების ძახილი, თუ რატომ?! ქცევის მიზეზი ჩვენ უნდა გავიგოთ.“

„ჩვენ გვაქვს ქცევის მოტივი, ქცევის მიზანი და რესურსები. ერთია, რომ მე მინდა დავუკრა, მოტივაცია მაქვს ძლიერი, მაგრამ ჩემი რესურსები ხელს არ მიწყობს. ხშირად ეს ეხება ხოლმე ​დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს. ჩვენ დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს ვეძახით ისეთ ბავშვებს, რომელთაც კარგი ინტელექტი აქვთ, მაგრამ აკადემიური უნარების ათვისება უჭირთ. მოტივაცია კი აქვს ბავშვს, მაგრამ მაინც უპასუხისმგებლოს ეძახიან. რა გააკეთოს ბავშვმა? მას რესურსი არ ჰყოფნის. ჩვენ გვგონია, რომ ჩვენს ჯინაზე არ სწავლობს და უპასუხისმგებლოა. სტრესი საიდან მოდის? ჩვენს შესაძლებლობებს, მიზნებსა და გარემო მოთხოვნებს შორის როგორი კონფლიქტია, იმაზეა დამოკიდებული ჩვენ სტრესი გვაქვს თუ არა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ეპითეტებით: „შე უზრდელო, შე ასეთო და ისეთო,“ მიმართვას აზრი არ აქვს. საუბარს ვიწყებთ პირვ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისა და თინეიჯერების ურთიერთობის პრობლემებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გაღიზიანებულ და ემოციურ მდგომარეობაში მყოფ თინეიჯერთან სიმშვიდის შენარჩუნება და შემდგომ დი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უნდა ვისწავლოთ ერთმანეთის ოცნებების ასრულება, ეს უნდა იყოს ციკლური ხასიათის,“- ზურა მხეიძის რჩევები წყვილებს

„უნდა ვისწავლოთ ერთმანეთის ოცნებების ასრულება, ეს უნდა იყოს ციკლური ხასიათის,“- ზურა მხეიძის რჩევები წყვილებს

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ოჯახურ ურთიერთობებში წყვილს შორის რუტინისა და მოწყენილობის გადასალახად დადებითი და ძლიერი ემოციების არსებობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ წყვილმა წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა განიცადოს განსაკუთრებით ძლიერი, პოზიტიური ემოცია, რათა ურთიერთობამ სტაბილურობა შეინარჩუნოს:

„ჩვენ რუტინაში ვიხლართებით. ამიტომ ურთიერთობებმა რომ შეინარჩუნოს ის ნაწილი, რომ გადაგალახინოთ რუტინის ემოცია. უნდა ვეცადოთ, რომ წელიწადში ერთხელ გავაკეთოთ ერთმანეთისთვის რამე ისეთი, რომელიც იმდენად ჭარბ პოზიტიურ ემოციებს იძლევა, რომ მერე ერთი ან ორი წელი თანაცხოვრებისას გარკვეული ტიპის რუტინა გადაგატანინოთ. ამაზე უნდა იფიქროს ორივე მხარემ. მე რაღაც უნდა გავაკეთო, რაც მეორეს ძალიან აღაფრთოვანებს. ეს უნდა იყოს ციკლური ხასიათის. ჩვენ ურთიერთობების შეფასების დროს ვიხსენებთ ხოლმე რა გვქონდა ერთმანეთთან, რუტინას არავინ არ იხსენებს. მე მოვდიოდი სახლში და ისიც მოდიოდა სახლში, ეს არ არის გახსენების მომენტი.

ადამიანს, შენს პარტნიორს თუ კარგად იცნობ, იცი რაზე როგორ რეაგირებს, უნდა ვისწავლოთ ერთმანეთის ოცნებების ასრულება, ისეთი რაღაცების გაკეთება, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია მეორე ადამიანისთვის. შეიძლება თქვენთვის სულ არ არის ეს მნიშვნელოვანი. ასეთი ტიპის ემოცია, რომელიც ზემოდან გადაფარებულია რუტინული ტიპის ურთიერთობებზე, იძლევა საკვებს, რომ ურთიერთობები სტაბილური იყოს,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​ტრენერთა ასოციაცია • Trainers' Association

წაიკითხეთ სრულად