Baby Bag

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“  - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვის ქცევის შეფასებისას უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ უფროსებს ხშირად არასწორად ესმით ბავშვის ქცევა:

„მშობელი ამბობს შვილზე, რომ ის არის უპასუხისმგებლო: „ისეთი უპასუხისმგებლოა, საერთოდ არ ადარდებს, რომ ​ვეჩხუბები, ვამუნათებ, რას არ ვეუბნები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს.“ გარეგნულად ასეა, არ ეტყობა, პოზა აქვს ასეთი. სხვა გზა არ აქვს ბავშვს. ნახეთ, საითკენ არის მიმართული მისი ქცევა: ის ცდილობს როგორმე ჩააქროს თქვენი აგრესია, არ უნდა კონფლიქტი. ენერგია რატომ უნდა დახარჯოს?! ჩვენგან განსხვავებით ბავშვები ძალიან ეკონომიურები არიან, ტყუილად ენერგიას არ დახარჯავენ. სინამდვილეში ამ დროს ამ საწყალ ბავშვს ძალიან კარგადაც აქვს ეს პასუხისმგებლობა. ხედვებსა და დამოკიდებულებებში ვერ ვთანხმდებით. ან მე ვერ ვიგებ, რა უნდა მას, ან ის ვერ იგებს მე რა მინდა მისგან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია, აუცილებლად გაარკვიონ, რა არის ბავშვის ქცევის მიზეზი და მიზანი:

„ის, რომ ჩვენ ვჩხუბობთ და ვიძახით: „ახლა გაკვეთილები მოამზადე,“ ​ეს მოთხოვნა არ არის ხოლმე გასაგები ბავშვისთვის. მაგალითად, უწმაწურ სიტყვებს იძახის ბავშვი, ქცევაა ეს. ახლა უნდა გავარკვიოთ, რატომ იქცევა ბავშვი ასე: იმიტომ, რომ ყურადღების მიქცევა უნდა, იმიტომ, რომ კარგი ტიპია, იმიტომ, რომ ეზოში მარტო ეს ესმის, იმიტომ, რომ კარგი ტიპობაა დღეს ტელევიზორშიც უწმაწური სიტყვების ძახილი, თუ რატომ?! ქცევის მიზეზი ჩვენ უნდა გავიგოთ.“

„ჩვენ გვაქვს ქცევის მოტივი, ქცევის მიზანი და რესურსები. ერთია, რომ მე მინდა დავუკრა, მოტივაცია მაქვს ძლიერი, მაგრამ ჩემი რესურსები ხელს არ მიწყობს. ხშირად ეს ეხება ხოლმე ​დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს. ჩვენ დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს ვეძახით ისეთ ბავშვებს, რომელთაც კარგი ინტელექტი აქვთ, მაგრამ აკადემიური უნარების ათვისება უჭირთ. მოტივაცია კი აქვს ბავშვს, მაგრამ მაინც უპასუხისმგებლოს ეძახიან. რა გააკეთოს ბავშვმა? მას რესურსი არ ჰყოფნის. ჩვენ გვგონია, რომ ჩვენს ჯინაზე არ სწავლობს და უპასუხისმგებლოა. სტრესი საიდან მოდის? ჩვენს შესაძლებლობებს, მიზნებსა და გარემო მოთხოვნებს შორის როგორი კონფლიქტია, იმაზეა დამოკიდებული ჩვენ სტრესი გვაქვს თუ არა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ეპითეტებით: „შე უზრდელო, შე ასეთო და ისეთო,“ მიმართვას აზრი არ აქვს. საუბარს ვიწყებთ პირვ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებისა და თინეიჯერების ურთიერთობის პრობლემებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გაღიზიანებულ და ემოციურ მდგომარეობაში მყოფ თინეიჯერთან სიმშვიდის შენარჩუნება და შემდგომ დი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს არ უნდა ესმოდეს, რა არის ეპიდემია, რა არის ომი, ხანძარი, მიწისძვრა... არ სჭირდება მას ეს,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„ბავშვს არ უნდა ესმოდეს, რა არის ეპიდემია, რა არის ომი, ხანძარი, მიწისძვრა...  არ სჭირდება მას ეს,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაცულობისა და მის ირგვლივ დადებითი ატმოსფეროს შექმნის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბავშვი მუდმივად დაცული უნდა იყოს. ბავშვს არ უნდა ესმოდეს, რა არის ეპიდემია, რა არის ომი, რა არის ხანძარი, რა არის მიწისძვრა. არ სჭირდება მას ეს. ეს ჩვენ უნდა მოვაგვაროთ, თუ მოვაგვარებთ. მას უნდა ჰქონდეს სულ სიკეთის, სილამაზის შეგრძნება. ბავშვობაში ხომ გიყურებიათ ღრუბლებისთვის? ის ღრუბელი ხან ფუმფულა ძაღლი იყო, ხან ბეკეკო იყო, ხან დათუნია იყო, ხან თოვლის გუნდა იყო. ზუსტად იგივე ღრუბლებია. აბა შეხედეთ ახლა! ზუსტად იგივეა ღრუბლები, უბრალოდ ჩვენ ვიცვლებით.

ბავშვი სულ დადებითი ემოციებითაა, ის ფანტაზიორობს. იქ ქმნის ოპტიმალურად დადებით და სასიამოვნო სამყაროს. სამწუხაროდ, ჩვენ ამას მერე ვსპობთ. ბავშვის ფანტაზიებს ხშირად ვეძახით ტყუილებს. ეს ტყუილი არ არის, ის ფანტაზიორობს.

მოზრდილმა ადამიანმა მოიფიქრა, რომ ბავშვის კბილის მოძრობა კატასტროფა კი არ არის, შენთან მოვიდა თაგუნია და თაგუნიამ წაიღო ის კბილი. ბავშვი ძალიან კმაყოფილია, რომ ტყუილად კი არ დახარჯა თავისი ნაწილი, ტყუილად კი არ მოძვრა, ტყუილად კი არ წაართვა ვინმემ, არამედ სიკეთემ წაიღო. რა თქმა უნდა, ისევ მოგიტანს თაგუნია კბილს. ბავშვი იმედიანადაა და რა თქმა უნდა, ახალი კბილიც ამოვა. ეს თაგვის ფენომენი ახლა უკვე კბილის ფერიით შეიცვალა, მაგრამ ერთი და იგივეა. ადამიანები, როდესაც ბავშვს ეუბნებიან, რომ არ არსებობს ფერია, ვუკლავთ მას იმ სილამაზეს, იმ სითბოს, იმ სისათუთეს, რომელზეც უნდა იყოს აწყობილი ბავშვის ქცევა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

წაიკითხეთ სრულად