როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს მოშარდვასთან დაკავშირებული პრობლემები აქვს, რა იწვევს და როგორ ხდება მკურნალობა? - ამ და სხვა საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ბავშვთა ნეფროლოგი, ქეთევან ქვათაძე.
- ქალბატონო ქეთევან, რა არის საშარდე გზების ინფექცია და როგორ უნდა მივხვდეთ, როდესაც შვილს ეს პრობლემა აქვს?
- ბავშვებში, საშარდე გზების ინფექცია ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ბაქტერიული ინფექციაა.
ჩვეულებრივ, შარდი სტერილურია და მასში ბაქტერიები არ არის, ისინი კანის ზედაპირზე ცხოვრობენ. მათი უდიდესი ნაწილი სწორი ნაწლავის არეში და განავალშია მოთავსებული. ზოგჯერ შეიძლება, ბაქტერია შარდსადენიდან შარდის ბუშტში ავიდეს. თუ არ მოხდა ორგანიზმის მიერ მოშორება, ბატერია გამრავლდება და გამოიწვევს ინფექციას.
არსებობს ორი ტიპის საშარდე გზების ინფექცია: შარდის ბუშტის და თირკმლის. როდესაც ინფექცია შარდის ბუშტშია (ცისტიტი) შეიძლება გამოიწვიოს ტკივილი. თუ ბაქტერიები შარდის ბუშტიდან შარდსაწვეთის გავლით აღწევენ თირკმელში, ინფიცირდება და იწვევს თირკმლის ანთებას (პიელონეფრიტი). პიელონეფრიტმა თირკმლის პარენქიმის დაზიანება, ჰიპერტენზია და თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა შეიძლება გამოიწვიოს. განსაკუთრებით 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში, კლინიკური მიმდინარეობის თვალსაზრისით, პიელონეფრიტის და ცისტიტის დიფერენცირება რთულია.
სიმპტომები დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე და მეტყველების უნარზე.
2 წლამდე ასაკის ბავშვებს და ბავშვებს, რომლებიც არ ლაპარაკობენ შეიძლება ჰქონდეთ: ცხელება, გაღიზიანებადობა და კვებასთან დაკავშირებული პრობლემები. დაავადება ზოგჯერ მხოლოდ ცხელებით მიმდინარეობს.
2 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებს შეიძლება ჰქონდეთ: დიზურია (მტკივნეული შარდვა), მოშარდვასთან დაკავშირებული პრობლემები, როგორიც არის ხშირი შარდვა, შარდის შეუკავებლობა, მოშარდვის იმპერატიული სურვილი, ტკივილი მუცლის ქვედა ნაწილის არეში ან უკანა მხარეს, ცხელება.
- რა იწვევს მოშარდვასთან დაკავშირებულ პრობლემებს ბავშვებში და როგორ მოვახდინოთ პრევენცია?
- მოშარდვასთან დაკავშირებული პრობლემების უხშირესი მიზეზი არის საშარდე გზების ინფექცია, შარდის ბუშტის დისფუნქცია, შარდ-კენჭოვანი დაავადება ან სხვა ანატომიური თანდაყოლილი დარღვევები.
მოშარდვასთან დაკავშირებული პრობლემა, ასევე გოგონებში, შესაძლოა დაკავშირებული იყოს ლაბიების ადჰეზიასთან (მცირე სასირცხო ბაგეების შეხორცებასთან), ვაჟებში - ფიმოზთან.
ჩამოთვლილი სიმპტომების გამოვლენისთანავე მშობელმა უნდა მიმართოს ექიმს.
პრაქტიკულად ჯანმრთელ ბავშვებში, რომელთაც არ აქვთ საშარდე გზების რომელიმე ანატომიური პათოლოგია, საშარდე გზების ინფექციის განვითარების სხვა მაპროვოცირებელი ფაქტორებიც არსებობს:
ყველაზე ხშირი მიზეზია ნაწლავ-ბუშტის დისფუნქცია. თუ ბავშვს აქვს ყაბზობა (მკვირვი კონსისტენციის განავალი), მას შესაძლოა ხშირად განუვითარდეს საშარდე გზების ინფექცია.
საშარდე გზების ინფექციის ერთ-ერთი ხელშემწყობი ფაქტორია პარაზიტული ინფექცია- ჰელმინთები.
პრევენცია გულისხმობს ჰიგიენური პირობების დაცვას. გოგონების დაბანვის ან გასუფთავების დროს ხელის მიმართულება უნდა იყოს წინიდან უკან. დასაბანი საპონი-რბილი და ნაკლებად აქაფებადი.
კველევებით დადგენილია, რომ ბიჭებს რომელთაც აქვთ გაკეთებული წინადაცვეთა საშარდე გზების ინფექციის განვითარების ნაკლები რისკი აქვთ.
- როგორ მკურნალობენ საშარდე გზების ინფექციას?
- საშარდე გზების ინფექციის დიაგნოსტირება ხდება ექიმის რეკომენდაციით გაცემულ ლაბორატორიულ კვლევებზე დაყრდნობით, შარდის საერთო ანალიზით (ჩხირ ტესტი, მიკროსკოპია) და შარდის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევით. შარდის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა არის ოქროს სტანდარტი დიაგნოზის დასადასტურებლად.
ამასთან ერთად ინდივიდუალურად ტარდება სხვა დამატებითი კვლევებიც.
აუცილებელია გამოვლინდეს გამომწვევი ბაქტერია და ინფექციის გამომწვევი, მაპროვოცირებელი მიზეზი. მკურნალობა ტარდება ანტიბიოტიკით. პირველი რიგის მედიკამენტი, მესამე გენერაციის ცეფალოსპორინია მოწოდებული. მკურნალობის შემდეგ რეკომენდებულია სპეციალური რენტგენოლოგიური კვლევის ჩატარება - მიქციური ცისტოგრაფია. კვლევით დგინდება პაციენტს აქვს თუ არა შარდის ბუშტ-შარდსაწვეთის რეფლუქსი (შარდის უკუდინება ქვემო საშარდე სისტემიდან ზემო საშარდე სისტემაში), რაც თავის მხრივ სპეციალურ მკურნალობას და მეთვალყურეობას საჭიროებს.
- რამდენად საფრთხის შემცველია ზღვა, აუზი, ფეხშიშველი სიარული ან სხვა გარემო ფაქტორი ამ მხრივ?
- ზღვა და აუზი ან სხვა ტიპის საცურაო დაწესებულებები ინფექციის განვითარების პროვოცირებას არ ახდენს.
ასევე, ცივი წყალი ან ცივ გარემოში ყოფნა, ფეხშიშველი სიარული საშარდე გზების ინფექციას არ იწვევს. ასეთ დროს, შესაძლოა გამოვლინდეს სიმპტომი, როგორიც არის ხშირი შარდვა, რაც რამდენიმე წუთში ან საათში მკურნალობის გარეშე გაივლის.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
გააზიარეთ პოსტი
არ დაგავიწყდეთ !!!
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
შვილთან მეგობრული ურთიერთობა მშობლისა და ბავშვის აბსოლუტურ თანასწორობას არ გულისხმობს
მშობლებს შვილებთან მეგობრული ურთიერთობების დამყარების პრობლემა ხშირად აქვთ. უფროსები, რომლებიც ბავშვებთან მეტისმეტად ლოიალური დამოკიდებულებით გამოირჩევიან, შვილებთან ურთიერთობისას დისციპლინისა და წესრიგის დამყარებას რთულად ახერხებენ.თუ თქვენს შვილთან მეგობრული ურთიერთობა გაქვთ და მასთან ყველაფერზე გულახდილად საუბრობთ, შესაძლოა, გარკვეული ნეგატიური ინფორმაციის მიწოდების გამო ბავშვი სტრესულ მდგომარეობაში აღმოჩნდეს. კვლევებით დგინდება, რომ განქორწინებულ დედებთან მცხოვრები გოგონები ხშირად განიცდიან სტრესს, რადგან დედები მათ ფინანსურ და პირად პრობლემებზე გულახდილად ესაუბრებიან.
მშობელსა და შვილს შორის მეგობრობა ყველას სხვადასხვაგვარად ესმის. ზოგიერთი მშობელი თვლის, რომ შვილთან მეგობრობა ურთიერთობაში ნებისმიერი სახის აკრძალვას გამორიცხავს, რის გამოც ბავშვი თავის ნებაზეა მიშვებული, შესაძლოა, მშობლის ზრუნვა და ყურადღებაც აკლდეს. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვები გაცილებით უკეთ იქცევიან, როდესაც მშობლები მათ მიმართ ზრუნვასა და ყურადღებას ავლენენ, ამასთან სიმკაცრესაც იჩენენ, რაც ასაკობრივი თავისებურებებიდან გამომდინარე გარკვეული შეზღუდვების დაწესებას გულისხმობს.
იმ მშობლების შვილებს, რომლებიც ბავშვებთან მეტისმეტად მეგობრულ დამოკიდებულებას ავლენენ და მათ არაფერს უკრძალავენ, საკუთარი ქმედებების კონტროლი უჭირთ. ბავშვები, რომლებიც თავიანთ ნებაზე არიან მიშვებული, კონფლიქტურ ვითარებაში უპირატესობას ძალადობასა და აგრესიას ანიჭებენ.
მეგობრობის კიდევ ერთი არასწორი გაგების თანახმად ბავშვი ზრდასრულის თანასწორად აღიქმება. მშობლები შვილებს გულახდილად ესაუბრებიან მისი ასაკისთვის შეუფერებელ თემებზე, რაც ბავშვებისთვის სტრესულია. ამასთან, ბავშვი მშობელთან მეტ სიახლოვეს ვერ გრძნობს იმის გამო, რომ მას ზრდასრულების პრობლემების შესახებ გულახდილად ესაუბრებიან.
მშობლებსა და შვილებს შორის ნამდვილი მეგობრობაც არსებობს. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვები, რომლებიც საკუთარ საიდუმლოებებს მშობლებს თამამად უმხელენ, მეგობრებს მარტივად იძენენ და ხარისხიან ურთიერთობებს ამყარებენ. კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ბავშვები, რომლებსაც მშობლები ენდობიან, ოჯახში თავს ჰარმონიულად გრძნობენ და კარგი ქცევით გამოირჩევიან.
შვილთან მეგობრული ურთიერთობა მასთან ნებისმიერ საკითხზე გულახდილ საუბარს ან მშობლისა და ბავშვის აბსოლუტურ თანასწორობას სულაც არ გულისხმობს. მშობლებს შეუძლიათ შვილთან ახლო, მეგობრული ურთიერთობის დამყარებაც და ავტორიტეტის შენარჩუნებაც. აუცილებელი არ არის, რომ მეგობრები ყველაფერში თანასწორები იყვნენ.
მშობლისა და შვილის იდეალური მეგობრობა სითბოს, სიყვარულს, ნდობას და გარკვეულ საზღვრებს ეფუძნება. ბავშვისთვის, პირველ რიგში, დედა უნდა იყოთ და შემდეგ მეგობარი. შვილთან იდეალური ურთიერთობის დასამყარებლად:
მას ინდივიდად უნდა აღიქვამდეთ, რომელსაც საკუთარი მოსაზრებები აქვს.
შვილს მის განცდებზე, ფიქრებზე, იდეებსა და ოცნებებზე უნდა ესაუბროთ.
ბავშვს თქვენი პირადი აზრები და ფიქრებიც გაუზიარეთ, მაგრამ არასდროს ესაუბროთ მას მისი ასაკისთვის შეუფერებელ საკითხებსა და პრობლემებზე.
მშობლებსა და შვილებს შორის მეგობრობა თანამშრომლისა და მისი უფროსის, მოსწავლისა და მასწავლებლის მეგობრულ ურთიერთობას უნდა ჰგავდეს. ორივე მხარე ერთმანეთს პატივს უნდა სცემდეს, ერთად დროს სასიამოვნოდ ატარებდეს, ერთმანეთისადმი ნდობას ამჟღავნებდეს. ამავე დროს ერთ-ერთი მხარე ყოველთვის ავტორიტეტად უნდა რჩებოდეს, რომელსაც, რიგ შემთხვევაში გარკვეული სახის აკრძალვების დაწესების ან შენიშვნის მიცემის შესაძლებლობა ექნება.
მშობლისა და შვილის მეგობრულ-ავტორიტეტული ურთიერთობის მოდელი განსაკუთრებით კარგად მუშაობს:
ინდუქციური დისციპლინის გამოყენების დროს(მშობელი ბავშვს უხსნის დაწესებული წესების და შეზღუდვების მიზანს, განუმარტავს ცუდი ქცევის მახასიათებლებს) ბავშვი ნაკლებად მიდრეკილია აგრესიისადმი, კარგად აკონტროლებს საკუთარ ქცევებს და მორალური ქმედებებით გამოირჩევა.
მეგობრული, რაციონალური, თანამგრძნობი მშობლები შვილებზე უდიდეს მორალურ ზეგავლენას ახდენენ. ავტორიტეტული მშობლების გაზრდილი ბავშვები მორალური გადაწყვეტილების მიღებისას თანატოლებს და გარშემომყოფებს ნაკლებად ბაძავენ. ისინი ყოველთვის მშობლების მაგალითით ხელმძღავენლობენ.
ნდობაზე დაფუძნებული მეგობრული ურთიერთობა მოზარდს საშიში ქმედებების ჩადენისგან იცავს. კვლევებით დგინდება, რომ თინეიჯერი გოგონები, რომლებსაც მშობლები ენდობიან, საპირისპირო სქესთან ურთიერთობაში მაღალი თავშეკავებით გამოირჩევიან და თამბაქოსაც არ მოიხმარენ. ბიჭები, რომლებსაც მშობლებთან მეგობრული ურთიერთობა აქვთ, ალკოჰოლს ნაკლებად ეტანებიან.
თითოეული ბავშვი მშობლის მხრიდან ინდივიდუალურ მიდგომას და დამოკიდებულებას საჭიროებს, თუმცა მეგობრულ-ავტორიტეტული მოდელი დასავლურ კულტურაში ყველაზე მეტად ამართლებს.