Baby Bag

ეს 7 ჩვევა ჯანსაღი და სტაბილური ოჯახური გარემოს შექმნაში დაგეხმარებათ

ეს 7 ჩვევა ჯანსაღი და სტაბილური ოჯახური გარემოს შექმნაში დაგეხმარებათ

ბავშვების ჯანსაღ საოჯახო გარემოში აღზრდას ზრუნვა და სიყვარული სჭირდება. ბავშვის აღზრდა ბევრ ადამიანს შეუძლია, თუმცა ყველა ვერ ახერხებს აღზარდოს ბავშვი სტაბილურ, სიყვარულით, ბედნიერებით და მზრუნველობით სავსე ატმოსფეროში. ​ჯანსაღი ოჯახური გარემო​ს შექმნისთვის გარკვეული ჩვევევის ჩამოყალიბებაა საჭირო.

  • 1. საოჯახო სადილების მოწყობა

სადილზე ოჯახის წევრებმა ერთმანეთის ნახვა უნდა მოახერხონ. საუზმეზე ყველას ეჩქარება. სადილობისას ადამიანები თავს კომფორტულად უნდა გრძნობდნენ და განტვირთვას ახერხებდნენ. ერთობლივი სადილები კომუნიკაციისა და ერთიანობის შესაძლებლობას იძლევა. ეცადეთ საოჯახო სადილები ტელევიზორის, ტელეფონისა და სხვა გასართობების გარეშე მიირთვათ.

  • 2. ოჯახური საუბრების გამართვა

ბავშვები ზრდასთან ერთად სოციალურად მეტად აქტიურები ხდებიან. ისინი ოჯახის მიღმაც ბევრ დროს ატარებენ და თავგადასავლებიც აქვთ. ყოველდღიურად ესაუბრეთ ბავშვებს. ჰკითხეთ, როგორ გაატარეს დრო და რა ხდება მათ ცხოვრებაში. შესაძლოა, მათ ყოველთვის არ მოისურვონ თქვენთან საუბარი, მაგრამ გააცნობიერებენ, რომ თქვენთვის მათი ცხოვრება მნიშვნელოვანია. ​თქვენც აუცილებლად გაუზიარეთ შვილებს თქვენი ყოველდღიური ამბები, რათა ბავშვებს არ ჰქონდეთ განცდა, რომ თქვენთან საუბრისას დაკითხვაზე იმყოფებიან.

  • 3. ოჯახური ტრადიციების დამკვიდრება

ბავშვობა ხანმოკლეა. აუცილებელია, რომ ის ბედნიერი და მოგონებებით აღსავსე იყოს. ოჯახური ტრადიციები მნიშვნელოვანია, რათა დაბადების დღეები და დღესასწაულები ერთად იზეიმოთ. რუტინა ყოველდღიურობის ნაწილია. ტრადიციები კი ყველასთვის განსაკუთრებულია. ბავშვებისთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი და დასამახსოვრებელი სადღესასწაულო ტრადიციებია.

  • 4. ძილის რუტინის მოწესრიგება

ბ​ავშვის ძილის რუტინის მოწესრიგება არამხოლოდ მცირეწლოვან ასაკში, არამედ მოზარდობაშიც მნიშვნელოვანია. თინეიჯერებსაც კი მეტი ძილი სჭირდებათ, ვიდრე ზრდასრულებს. ბავშვები ყოველ ღამეს ერთსა და იმავე დროს დააძინეთ. ძილის წინ ბავშვს კითხვის ან თქვენთან საუბრის შესაძლებლობა მიეცით.

  • 5. ეკრანთან გატარებული დროის შეზღუდვა

ეკრანი ნებისმიერ ოჯახშია, რის გამოც ის ყველას ძალიან დიდ დროს გვართმევს. ​გირჩევთ, კვირაში ერთხელ მაინც ტელეფონები გვერდით გადადოთ, ტელევიზორი გამორთოთ და ოჯახთან ერთად დრო სასიამოვნოდ გაატაროთ. ოჯახურ გარემოში ყოფნისას დარწმუნდებით, თუ რამდენ დროს და ბედნიერ წუთს გართმევთ ეკრანი ყოველდღიურად.

  • 6. ბავშვის ხშირად შექება

ბავშვი ყოველდღიურად უნდა წაახალისოთ და მისი ნებისმიერი მიღწევა აღნიშნოთ. მცირეწლოვან ბავშვებს მცირე მიღწევების დროსაც შექება და აღიარება ესაჭიროებათ. შეაქეთ ბავშვი, როდესაც სათამაშოებს ალაგებს ან დამოუკიდებლად ჩაცმას ცდილობს. მოზარდები საშინაო დავალების შესრულებისთვის შეაქეთ.

  • 7. ერთობლივი ვარჯიში და ფიზიკური აქტივობა

ვარჯიში ჯანმრთელი და ბედნიერი ცხოვრებისთვის საუკეთესო აქტივობაა. ზაფხულში კარგია ბავშვებთან ერთად ცურვა, მათთან ერთად სუფთა ჰაერზე სეირნობა. ძალიან კარგია სადილის შემდეგ ოჯახთან ერთად ფეხით სიარული. ბავშვების განწყობაზე დადებითად მოქმედებს სახლის ეზოში ან პარკში მათთვის საყვარელი სპორტული აქტივობებით დაკავება.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე
წაიკითხეთ სრულად