Baby Bag

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

ევგენი კომაროვსკი წიგნში „365 რჩევა ბავშვის ცხოვრების პირველი წლისთვის“ ბავშვის ტანსაცმლის შერჩევასთან დაკავშირებით მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს. ჩვენს სტატიაში ​ექიმი კომაროვსკის წიგნიდან ამონარიდს გთავაზობთ, რომელიც ბავშვის სამოსის სწორად შერჩევაში დაგეხმარებათ:

ტანსაცმელი იმისთვის არსებობს, რომ ადამიანი გარემოს ნეგატიური ზემოქმედებისგან დაიცვას სიცხის, სიცივის, წვიმის ან ქარის შემთხვევაში. თუ გარემო კომფორტულია, ტანსაცმლის გარეშე ყოფნაც სავსებით შესაძლებელია. ბავშვის ტანსაცმლის განსაკუთრებულობა მის სილამაზესა და ქსოვილის ხარისხში კი არ არის (თუმცა ეს უკანასკნელი ძალიან მნიშვნელოვანია), არამედ მის კომფორტულობაში. ბავშვის ტანსაცმელი კომფორტული უნდა იყოს, როგორც მისთვის, ასევე იმ ზრდასრული ადამიანისთვისაც, რომელიც მასზე ზრუნავს.

მშობელი უნდა იცნობდეს თანამედროვე საბავშვო ტანსაცმლის იმ თავისებურებებს,​ რომლებიც მის კომფორტულობაზე მიგვითითებენ. ეს ცოდნა მას ბავშვის ტანსაცმლის სწორად შერჩევაში დაეხმარება. ეს თავისებურებები შემდეგია:

  • საბავშვო ტანსაცმელი, იქნება ეს ქუდი, შარვალი თუ ქურთუკი, იმგვარად უნდა იყოს შეკერილი, რომ მძინარე ბავშვისთვის მისი გახდა მარტივად შეძლოთ.
  • ქსოვილი აუცილებლად რბილი უნდა იყოს, რათა ბავშვის კანი არ გააღიზიანოს.
  • ნებისმიერ ტანსაცმელში ბავშვის თავი მარტივად უნდა ეტეოდეს. სპეციალური ღილების დახმარებით ზომის გადიდება უნდა შეგეძლოთ. თუ ბავშვს ტანსაცმელში თავის გაყოფა უძნელდება, მსგავსი ტანისამოსი რეკომენდებული არ არის.
  • კომბინიზონებს, რომპერებსა და შარვლებს სპეციალური ღილები უნდა ჰქონდეს, რომელთა დახმარებით საბავშვო საფენების გამოცვლას ისე შეძლებთ, რომ ბავშვისთვის ტანსაცმლის გახდა არ დაგჭირდებათ.
  • ბავშვს ზურგზე უნდა ეძინოს, რის გამოც საკინძეები ტანსაცმლის წინა მხარეს უნდა იყოს განთავსებული.
  • ​ზედა სამოსის სახელოები განიერი უნდა იყოს, რათა დედამ ხელით შეძლოს სახელოების შიგნით ხარვეზების გასწორება.
  • არ არის საჭირო ზედმეტი ბაფთები, ქამრები და თასმები.

დიდი ზომის სამოსის შეძენა ბავშვს ძილში ხელს არ უშლის და არც მის ზრდას აბრკოლებს. მსგავსი ტანისამოსის შეძენით თქვენ თანხის დაზოგვასაც შეძლებთ. ერთი ზომით დიდი ტანსაცმელი ბავშვისთვის მანამ შეგიძლიათ შეიძინოთ, სანამ ის სიარულს დაიწყებს. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებული შეცდომების შედეგებზე

„ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებული შეცდომების შედეგებზე

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვის გარდამავალი ასაკის სირთულეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პრობლემები ბევრად ადრე ჩნდება, თუმცა გვიან ვლინდება:

„გარდამავალი ასაკის სირთულე მანამდეა. ​პირველი ჯიუტობის ხანა 2-დან 4-5 წლამდე გრძელდება. იქ არის ნაღმი ჩადებული, რომელიც შემდგომ აფეთქდება. მანამდე არის ფარული პერიოდი. ბავშვი არის მორჩილი მეტ-ნაკლებად. ჰიტლერს დედა რომ დაუძახებდა: „ადოლფ!“ „ახლავე, დედიკო,“ მას ასეთი პასუხი ჰქონდა, მაგრამ ორიდან ხუთ წლამდე იყო ნაღმი ჩადებული.  4-5 წლის ასაკიდან 11-12 წლამდე ბავშვი იტყვის: „ახლავე, დედიკო,“ მერე აჯანყდება.“

ნანა ჩაჩუამ მშობლებს ურჩია, სიზარმაცის გამოვლენის დროს ბავშვს გაგებით მოეკიდონ და მისი განცდა ამოიცნონ:

„არ მეცადინეობს ხომ ბავშვი? თვენ როგორ ფიქრობთ, რატომ არ უნდა ბავშვს მეცადინეობა? მას ეზარება. მაშინ ვუთხრათ: „გეზარება ხომ?“ თუ უთხარი: „გეზარება?“ ეს ბავშვისთვის მიუღებელია. „გეზარება ხომ?“ - ნიშნავს, რომ მე შენი გრძნობა ამოვიცანი და ამავდროულად შენთან ვარ.“

„საუბრის ტონსაც მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოლოგი ასეა, ყველა სიტყვას იჭერ. რატომ აქვს ტონს მნიშვნელობა? არის ტექსტი და არის ქვეტექსტი. ​ინტონაცია და იქ მახვილი ქმნის კონტექსტს. ამის შემდეგ ბავშვს მე ვუგზავნი ჩემს განცდას. დავუშვათ ბავშვს ოთახი აქვს მოუწესრიგებელი. ვკითხავ: „დაგეზარა დალაგება, არა?“ შემდეგ ვიყენებთ პირველი პირის ნაცვალსახელს „მე.“ მე გელაპარაკები ჩემს შესახებ. შენ არ გეხები. „მე ძალიან ვწუხვარ, რომ ამის დალაგებაზე დრო უნდა დავკარგო, სხვა საქმე გამიფუჭდება. შენგან ჩემი პატივისცემა იქნება, სხვა დროს რომ ეს დაალაგო,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად