Baby Bag

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

ევგენი კომაროვსკი წიგნში „365 რჩევა ბავშვის ცხოვრების პირველი წლისთვის“ ბავშვის ტანსაცმლის შერჩევასთან დაკავშირებით მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს. ჩვენს სტატიაში ​ექიმი კომაროვსკის წიგნიდან ამონარიდს გთავაზობთ, რომელიც ბავშვის სამოსის სწორად შერჩევაში დაგეხმარებათ:

ტანსაცმელი იმისთვის არსებობს, რომ ადამიანი გარემოს ნეგატიური ზემოქმედებისგან დაიცვას სიცხის, სიცივის, წვიმის ან ქარის შემთხვევაში. თუ გარემო კომფორტულია, ტანსაცმლის გარეშე ყოფნაც სავსებით შესაძლებელია. ბავშვის ტანსაცმლის განსაკუთრებულობა მის სილამაზესა და ქსოვილის ხარისხში კი არ არის (თუმცა ეს უკანასკნელი ძალიან მნიშვნელოვანია), არამედ მის კომფორტულობაში. ბავშვის ტანსაცმელი კომფორტული უნდა იყოს, როგორც მისთვის, ასევე იმ ზრდასრული ადამიანისთვისაც, რომელიც მასზე ზრუნავს.

მშობელი უნდა იცნობდეს თანამედროვე საბავშვო ტანსაცმლის იმ თავისებურებებს,​ რომლებიც მის კომფორტულობაზე მიგვითითებენ. ეს ცოდნა მას ბავშვის ტანსაცმლის სწორად შერჩევაში დაეხმარება. ეს თავისებურებები შემდეგია:

  • საბავშვო ტანსაცმელი, იქნება ეს ქუდი, შარვალი თუ ქურთუკი, იმგვარად უნდა იყოს შეკერილი, რომ მძინარე ბავშვისთვის მისი გახდა მარტივად შეძლოთ.
  • ქსოვილი აუცილებლად რბილი უნდა იყოს, რათა ბავშვის კანი არ გააღიზიანოს.
  • ნებისმიერ ტანსაცმელში ბავშვის თავი მარტივად უნდა ეტეოდეს. სპეციალური ღილების დახმარებით ზომის გადიდება უნდა შეგეძლოთ. თუ ბავშვს ტანსაცმელში თავის გაყოფა უძნელდება, მსგავსი ტანისამოსი რეკომენდებული არ არის.
  • კომბინიზონებს, რომპერებსა და შარვლებს სპეციალური ღილები უნდა ჰქონდეს, რომელთა დახმარებით საბავშვო საფენების გამოცვლას ისე შეძლებთ, რომ ბავშვისთვის ტანსაცმლის გახდა არ დაგჭირდებათ.
  • ბავშვს ზურგზე უნდა ეძინოს, რის გამოც საკინძეები ტანსაცმლის წინა მხარეს უნდა იყოს განთავსებული.
  • ​ზედა სამოსის სახელოები განიერი უნდა იყოს, რათა დედამ ხელით შეძლოს სახელოების შიგნით ხარვეზების გასწორება.
  • არ არის საჭირო ზედმეტი ბაფთები, ქამრები და თასმები.

დიდი ზომის სამოსის შეძენა ბავშვს ძილში ხელს არ უშლის და არც მის ზრდას აბრკოლებს. მსგავსი ტანისამოსის შეძენით თქვენ თანხის დაზოგვასაც შეძლებთ. ერთი ზომით დიდი ტანსაცმელი ბავშვისთვის მანამ შეგიძლიათ შეიძინოთ, სანამ ის სიარულს დაიწყებს. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად