Baby Bag

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

როგორ შევარჩიოთ ბავშვისთვის ტანსაცმელი სწორად? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

ევგენი კომაროვსკი წიგნში „365 რჩევა ბავშვის ცხოვრების პირველი წლისთვის“ ბავშვის ტანსაცმლის შერჩევასთან დაკავშირებით მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს. ჩვენს სტატიაში ​ექიმი კომაროვსკის წიგნიდან ამონარიდს გთავაზობთ, რომელიც ბავშვის სამოსის სწორად შერჩევაში დაგეხმარებათ:

ტანსაცმელი იმისთვის არსებობს, რომ ადამიანი გარემოს ნეგატიური ზემოქმედებისგან დაიცვას სიცხის, სიცივის, წვიმის ან ქარის შემთხვევაში. თუ გარემო კომფორტულია, ტანსაცმლის გარეშე ყოფნაც სავსებით შესაძლებელია. ბავშვის ტანსაცმლის განსაკუთრებულობა მის სილამაზესა და ქსოვილის ხარისხში კი არ არის (თუმცა ეს უკანასკნელი ძალიან მნიშვნელოვანია), არამედ მის კომფორტულობაში. ბავშვის ტანსაცმელი კომფორტული უნდა იყოს, როგორც მისთვის, ასევე იმ ზრდასრული ადამიანისთვისაც, რომელიც მასზე ზრუნავს.

მშობელი უნდა იცნობდეს თანამედროვე საბავშვო ტანსაცმლის იმ თავისებურებებს,​ რომლებიც მის კომფორტულობაზე მიგვითითებენ. ეს ცოდნა მას ბავშვის ტანსაცმლის სწორად შერჩევაში დაეხმარება. ეს თავისებურებები შემდეგია:

  • საბავშვო ტანსაცმელი, იქნება ეს ქუდი, შარვალი თუ ქურთუკი, იმგვარად უნდა იყოს შეკერილი, რომ მძინარე ბავშვისთვის მისი გახდა მარტივად შეძლოთ.
  • ქსოვილი აუცილებლად რბილი უნდა იყოს, რათა ბავშვის კანი არ გააღიზიანოს.
  • ნებისმიერ ტანსაცმელში ბავშვის თავი მარტივად უნდა ეტეოდეს. სპეციალური ღილების დახმარებით ზომის გადიდება უნდა შეგეძლოთ. თუ ბავშვს ტანსაცმელში თავის გაყოფა უძნელდება, მსგავსი ტანისამოსი რეკომენდებული არ არის.
  • კომბინიზონებს, რომპერებსა და შარვლებს სპეციალური ღილები უნდა ჰქონდეს, რომელთა დახმარებით საბავშვო საფენების გამოცვლას ისე შეძლებთ, რომ ბავშვისთვის ტანსაცმლის გახდა არ დაგჭირდებათ.
  • ბავშვს ზურგზე უნდა ეძინოს, რის გამოც საკინძეები ტანსაცმლის წინა მხარეს უნდა იყოს განთავსებული.
  • ​ზედა სამოსის სახელოები განიერი უნდა იყოს, რათა დედამ ხელით შეძლოს სახელოების შიგნით ხარვეზების გასწორება.
  • არ არის საჭირო ზედმეტი ბაფთები, ქამრები და თასმები.

დიდი ზომის სამოსის შეძენა ბავშვს ძილში ხელს არ უშლის და არც მის ზრდას აბრკოლებს. მსგავსი ტანისამოსის შეძენით თქვენ თანხის დაზოგვასაც შეძლებთ. ერთი ზომით დიდი ტანსაცმელი ბავშვისთვის მანამ შეგიძლიათ შეიძინოთ, სანამ ის სიარულს დაიწყებს. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად