Baby Bag

მასწავლებლის 5 განსაკუთრებული უნარი, რომელიც კარგ მშობელს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს

მასწავლებლის 5 განსაკუთრებული უნარი, რომელიც კარგ მშობელს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს

მასწავლებლებს ბავშვებთან ურთიერთობისთვის გარკვეული უნარები აუცილებლად სჭირდებათ. როგორც აღმოჩნდა, აღნიშნული უნარები მშობლებისთვისაც მნიშვნელოვანია. ჩვენს სტატიაში მასწავლებლების იმ ხუთ უნარს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენა მშობლებს შვილებთან ურთიერთობის გაუმჯობესებაში მნიშვნელოვნად დაეხმარება.

1. მოთმინება

მასწავლებლისთვის მოთმინების უნარი ძალიან მნიშვნელოვანია. მან უნდა იცოდეს, რომ ​ბავშვები ერთმანეთისგან განსხვავდებიან და მათთან განსხვავებული მიდგომაა საჭირო. მასწავლებელმა უნდა გააცნობიეროს, რომ ყველა ბავშვი სასწავლო მასალას ერთნაირი წარმატებით ვერ ითვისებს. მშობელიც მოთმინებით უნდა აკვირდებოდეს შვილის სწავლის პროცესს და მის შესაძლებლობებს ითვალისწინებდეს. მასწავლებელს აქვს უნარი ბავშვს ცოდნა თანდათანობით გადასცეს. ის ჯერ უხსნის ბავშვს, როგორ ისწავლოს. შემდეგ მასთან ერთად აკეთებს დავალებას, რის შემდეგაც ბავშვი დამოუკიდებელ მუშაობაზე გადადის. მშობელმა შვილთან ურთიერთობაში სწორედ ასეთი მოთმინება უნდა გამოიჩინოს.

2. ორგანიზებულობა

ორგანიზებულობის უნარი ბუნებრივად თუ გერგოთ, ძალიან იღბლიანი ხართ. ​თუ ეს უნარი არ გაქვთ, უმჯობესია მის ჩამოყალიბებაზე იზრუნოთ. სკოლებში ყველაზე ორგანიზებული მასწავლებლები სიმარტივისადმი სიყვარულით გამოირჩევიან. სახლში მარტივი ცხრილი შეადგინეთ, რომელშიც თქვენი მთავარი ინტერესები და პრიორიტეტები იქნება ჩამოწერილი. თუ თქვენთვის მთავარი ბავშვის მეცადინეობაა, პირველ რანგის საქმედ სწორედ შვილის სწავლაში დახმარება უნდა განსაზღვროთ. შეადგინეთ ცხრილი, სადაც მთელი კვირის საქმეებს პრიორიტეტების მიხედვით გაწერთ. ეს ძალიან დაგეხმარებათ.

3. ქცევის მართვა

თუ მასწავლებელს მოსწავლის ქცევის მართვის უნარი არ აქვს, მას სწავლება გაუჭირდება. კარგი მასწავლებელი ბავშვს არ უყვირის და არ არცხვენს, თუმცა მის კლასში დისციპლინა არ ირღვევა. კარგი დედა კარგი მასწავლებლის მსგავსად ცდილობს, რომ ​ბავშვებს თავდაჯერება აუმაღლოს. როდესაც ბავშვები გრძნობენ, რომ მშობელს მათი სჯერა, ისინი კარგი ქცევისკენ მეტ მიდრეკილებას ავლენენ. ბავშვი ხშირად შეაქეთ, თუნდაც მცირედი მიღწევებისთვის. თუ თქვენი შვილი დას ან ძმას კეთილად ექცევა, აუხსენით, რომ ეს მოსაწონი საქციელია, რის გამოც ის გარკვეულ ჯილდოს მიიღებს. ბავშვს უფლება მიეცით ველოსიპედით გაისეირნოს, რათა მისი დადებითი ქმედება წაახალისოთ.

4. კრეატიულობა

დედებს კრეატიულობა ძალიან სჭირდებათ, რათა ბავშვებთან ურთიერთობა გაიუმჯობესონ. თუ გსურთ, რომ ბავშვებმა ტანსაცმელი დაალაგონ, ტანსაცმლის კეცვაში შეჯიბრი მოაწყვეთ. თქვენს შვილებს ეს ძალიან მოეწონებათ. თუ გსურთ, რომ ბავშვი კომპიუტერის ეკრანს მოშორდეს, უთხარით, რომ თუ ის კომპიუტერს სწრაფად გამორთავს და 30 წამში ჩაგეხუტებათ, შაბათ-კვირას კომპიუტერთან დამატებით 10 წუთს გაატარებს.

5. ბავშვზე ორიენტირება

მასწავლებელი კლასში იმისთვის შედის, რომ ბავშვს ასწავლოს და მოსწავლეებზე იყოს ორიენტირებული. ​ბავშვზე ორიენტირება დედისთვის კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია. როდესაც შვილებთან ვართ, მთლიანად მათზე უნდა გადავიტანოთ ყურადღება. მასწავლებელი, რომელიც კლასშია და გამუდმებით ტელეფონში იყურება, კარგი პედაგოგი არ არის. დედაც შვილთან ყოფნისას ყოველთვის უნდა ცდილობდეს, რომ ბავშვი მისი ყურადღების ცენტრში იყოს.

მომზადებულია ​imom.com-ის მიხედვით

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https://www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 


ბავშვთან სწორად მოქცევის გასაღები, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს - ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილ...
​ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობლებსა და შვილებს შორის კომუნიკაციის პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, თანამედროვე მშობლების უმთავრესი პრობლემა ის არის, რომ ბავშვები მათ არ უსმენენ:„ძალიან ხშირ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც მშობელი ამბობს: „რა წყნარი შვილი მყავს, თავისთვის ზის, არაფერს არ შვრება,“ ეს არ არის კარგი,“ - თამარ გაგოშიძე

„როდესაც მშობელი ამბობს: „რა წყნარი შვილი მყავს, თავისთვის ზის, არაფერს არ შვრება,“ ეს არ არის კარგი,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ნულიდან ექვს წლამდე ბავშვის განვითარების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ორ წლამდე ასაკში ბავშვს ცოცხალი მეტყველება ხშირად უნდა ესმოდეს:

​ორ წლამდე ბავშვი თუ არ ისმენს ცოცხალ მეტყველებას, ადამიანის ცოცხალი სიტყვა თუ არ ესმის, ის ლაპარაკს ვერ ისწავლის. ეს არის სენსიტიური პერიოდი. ტვინი ითხოვს შესაბამის სტიმულს. მაუგლი კარგი ბიჭი იყო ძალიან, მაგრამ ვერ დაიწყო ლაპარაკი. რაც ესმოდა, ის ისწავლა მშვენივრად. ტვინის დაზიანება მაუგლის არ ჰქონია. ექვსი თვიდან წლამდე ბავშვს თუ საგნები არ მივაწოდეთ, ის ტაცებას ვერ ისწავლის. ექვსი თვის ასაკში ბავშვი უნდა იჯდეს, ერთი ხელიდან მეორე ხელში საგნები ათამაშოს. თუ მას ეს სტიმულები არ ექნა, თუ არაფერი არ აქვს გარშემო ბავშვს, ჩაწოლილია თავის საწოლში, არ სცალია არავის, რომ დასვას, სათამაშოები მისცეს და რაღაცები ქნას, აღმოჩნდება, რომ ბავშვი ამას ვერ ისწავლის. ერთი წლის ასაკში ბავშვი რომ ხელში გიჭირავს, იატაკზე არ სვამ, რომ ინფექცია არ შეეჭრას, რამე არ ალოკოს, ის თუ არ დასვი, ვერ გაივლის. ერთი წლის ასაკში პატარა ბავშვმა უნდა გაიაროს, უკვე მყარად უნდა იდგეს ფეხზე.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებისთვის განვითარების კრიტიკული ეტაპების მნიშვნელობა განმარტა:

„რა არის კრიტიკული პერიოდი განვითარებაში? ბევრ მშობელს უთქვამს, რომ ჩვეულებრივი ბავშვი იყო და უცებ გადაირია. როდესაც რომელიღაც პროცესი ვითარდება, შესაბამისად ბავშვს უფრო მეტი რესურსი აქვს, უფრო მეტის გაკეთება შეუძლია. სამი წლის ასაკში სულ ისტერიკებს აწყობს, „მე, მე“ - იძახის. ეს არის ნორმალური განვითარების კრიტიკული პერიოდი. ბავშვმა აღმოაჩინა, რომ თვითონ მოსწონს რაღაც, თვითონ უნდა რაღაც.  ასეთივე კრიტიკული პერიოდია ექვსი წლის ასაკი, როდესაც ბავშვი შედის სკოლაში. ​მან უნდა დატოვოს თამაშის სამყარო და გადავიდეს სწავლის სამყაროში. ეს არ არის ადვილი, იმიტომ, რომ ეს ორი აბსოლუტურად განსხვავებული აქტივობაა.“

„ერთი წლის ასაკი არის კრიტიკული პერიოდი, როდესაც ბავშვი დგება ფეხზე და უნდა გაიარ-გამოიაროს. თვითონ უნდა მოახდინოს გარემოს გამოძიება. პასიური როდესაც არის ბავშვი და არ იძიებს გარემოს, მშობელი გეუბნება: „უი, რა წყნარი შვილი მყავს, თავისთვის ზის, არაფერს არ შვრება,“ ეს არ არის კარგი. თუ მშობელი ჩივის, რომ ვაიმე, მთელი დღე ამის დევნაში ვარ, ხან პირში ჩაიდებს რაღაცას, ხან რაღაცას ჩამოიღებს,​ ეს არის კარგი ბავშვისთვის, თქვენთვის - არა. ბავშვისთვის ეს არის სასარგებლო. სხვანაირად მისი ინტელექტი არ განვითარდება. ბავშვის ინტელექტის განვითარება და აზროვნების განვითარება იწყება ქვედა საფეხურიდან. ერთ წლამდე თუ ბავშვს არ აქვს მოწესრიგებული მოძრაობა და შეგრძნებები, დააგვიანა. ექვსი თვის უნდა იჯდეს, რვა თვის უნდა დგებოდეს საყრდენით, თერთმეტი თვის ასაკში დამოუკიდებლად უნდა იდგეს, წლის და ორი თვის ასაკამდე უნდა გაიაროს დამოუკიდებლად. ეს არის ნორმალური განვითარება,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: „განათლება უკეთესი მშობლობისთვის“

წაიკითხეთ სრულად