Baby Bag

რჩევები ბავშვებში საკვების გადაცდენის რისკის შესამცირებლად - ევგენი კომაროვსკი

რჩევები ბავშვებში საკვების გადაცდენის რისკის შესამცირებლად  - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ბავშვის უსაფრთხო კვების წესები გააცნო:

„მშობლები ​სამედიცინო დახმარებას ძალიან ხშირად ითხოვენ ბავშვის სასუნთქ გზებში საკვების მოხვედრის გამო. აღნიშნული პრობლემა ძალიან აქტუალურია, რის გამოც ბავშვის კვების დროს სიფრთხილის ზომები წინასწარ უნდა მიიღოთ. განსაკუთრებით სახიფათოა, როდესაც ბავშვი კვების პროცესში ერთობა და იმის ნაცვლად, რომ საკვები დაღეჭოს და ისე მიირთვას, მოულოდნელად ყლაპავს. ბავშვის სასუნთქი გზების გადაკეტვის რისკი ამ დროს ძალიან მაღალია.“

ევგენი კომაროვსკიმ მშობლებს მოუწოდა, რომ ბავშვი მხოლოდ მაგიდასთან ჯდომის დროს გამოკვებონ:

„იმისთვის, რომ უსაფრთხოების ზომები დაიცვათ, შემდეგი რჩევები უნდა გაითვალისწინოთ: ბავშვი კვების დროს მაგიდასთან უნდა იჯდეს. თუ ის კვების დროს გადაადგილდება, საკვების გადაცდენის რისკი მატულობს. ბავშვის საკვები დაანაწევრეთ და მას ასეთი ფორმით მიაწოდეთ. თქვენს შვილს ასწავლეთ, რომ საკვები კარგად უნდა დაღეჭოს. ​კვების პროცესი კარგად უნდა აკონტროლოთ მაშინაც კი, როდესაც ბავშვმა ღეჭვა უკვე იცის.“

ევგენი კომაროვსკის თქმით, საჭიროა, რომ მყარი საკვები პროდუქტები მოიხარშოს ან წვრილად დაქუცმაცდეს, რათა ბავშვის კვება მაქსიმალურად უსაფრთხო იყოს:

​ვაშლი, სტაფილო ან მსგავსი ტიპის მყარი პროდუქტები მცირე ზომის ნაჭრებად და​ჭერით, გახეხეთ ან მოხარშეთ, რომ ბავშვმა მოულოდნელად არ გადაყლაპოს. მცირე ზომის ნაჭრებად უნდა დაქუცმაცდეს ხორციც. თუ ბავშვს სოსისს აჭმევთ, ის მოგრძო ფორმის ნაჭრებად დაჭერით და არა - წრეებად. გაითვალისწინეთ, რომ პოპკორნი ბავშვს მარტივად შეიძლება გადაეყლაპოს.“

„კანფეტები და საღეჭი რეზინები განსაკუთრებით სახიფათოა, რადგან ბავშვის პირის ღრუში მსგავსი ტიპის პროდუქტები დიდხანს რჩება. ხშირად ბავშვი კევის ღეჭვის პარალელურად თამაშობს კიდეც და მისი ყურადღება მოდუნებულია. თხილი და მზესუმზირა მცირეწლოვან ბავშვებს მხოლოდ დაფქული სახით მივაწოდოთ, თუ, რა თქმა უნდა, ბავშვი ალერგიული არ არის. ​ზეთისხილი, ყურძენი, ალუბალი და ყველა მრგვალი პროდუქტი აუცილებლად უნდა გაჭრათ, ვიდრე ბავშვს მისცემთ. ყურადღებით იყავით ქიშმიშთან, თევზთან და სხვა ძვლოვან საკვებთან, რადგან ისინი ბავშვისთვის პოტენციურ საფრთხეს შეიცავენ,“ - აღნიშნა ევგენი კომაროვსკიმ.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს
​ექიმები მშობლებს კატეგორიულად აფრთხილებენ, რომ ყურძნის მარცვლები მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს. სამედიცინო დაწესებულებებში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი მიჰყავთ, რომლებიც ყურძნ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საიდან მოდის რთული ქცევა? როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ბავშვის რთული ქცევის გამომწვევ მიზეზებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ რთულ ქცევას რამდენიმე სხვადასხვა მიზეზი აქვს:

„მინდა შევეხო რთულ ქცევას, რაზეც ხშირად ვსაუბრობთ. ბავშვის ქცევა, რა თქმა უნდა, პირდაპირ კავშირშია აღზრდასთან. როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია. განსაკუთრებით კარგად ჩანს ეს, როდესაც ბავშვს ოთხი წელი მკაცრი პედაგოგი ჰყავს, შემდეგ გადადის მეხუთე კლასში და იქ სხვადასხვა მასწავლებელი შემოდის, ზოგი მკაცრია, ზოგი ნაკლებად, აქ უკვე ბავშვი გამოუშვებს იმ დაგროვილ ენერგიას, რომელიც კარგად ეჭირა პედაგოგს. რის ფასად და როგორ ეჭირა, ეს უკვე სხვა საკითხია. ხშირ შემთხვევაში ეს დაგროვილი ენერგია არის დესტრუქციული, აგრესიული, ამას ასაკობრივი კრიზისებიც მოჰყვება. საიდან მოდის ე.წ. რთული ქცევა? ერთი მიზეზი არის დაგროვილი ენერგია, რომელსაც არ მიეცა შესაძლებლობა სადღაც რეალიზებულიყო, მეორე - დასწავლა, ვიღაც იქცევა ასე და მეც ასე უნდა მოვიქცე. რთული ქცევა, შესაძლოა, ოჯახშიც იყოს დასწავლილი, მაგ. ბილწსიტყვაობა. ამით ბავშვი იქცევს ყურადღებას. ყურადღება ძალიან მნიშვნელოვანია. ადამიანის იგნორი იმდენად მტკივნეულია, რომ ადამიანი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ ყურადღება დაიბრუნოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ქცევა კონტექსტის მიხედვით, შესაძლოა რთულიც იყოს და ტიპიურიც:

„რთული ქცევა, შეიძლება, იყოს აბსოლუტურად ტიპიური ქცევა, უბრალოდ არ იყოს შესაბამის გარემოში. მაგ. ბავშვმა რომ გაკვეთილზე ტელეფონი ამოიღოს და მულტფილმს უყუროს, ესეც რთული ქცევაა. სხვა გარემოში ეს არ იქნებოდა რთული ქცევა. ყველა ქცევას, რომელსაც ბავშვი გვთავაზობს, გარკვეული წინაპირობა აქვს. ქცევა ეს არის შედეგი, რომელიც მივიღეთ. ამ შედეგს აქვს წინა ეტაპები. შესაძლოა, ქცევას ჰყავდეს მაპროვოცირებელი. ბავშვი რთულ ქცევას ავლენდეს იმ მაყურებელთან, რომელიც მისთვის მნიშვნელოვანია. შესაძლოა, ის არ იქცეოდეს რთულად დედასთან, მაგრამ ამას აკეთებდეს ბებიასთან. რთულ ქცევას აქვს სხვადასხვა მიზანი, შესაძლოა, ეს იყოს ყურადღება, სათამაშოს დაბრუნება და ა.შ. შესაძლოა, მიზეზი იყოს ისიც, რომ ბავშვმა არ იცის სხვა ალტერნატივა, თუ როგორ მოიქცეს. ის ამბობს ცუდ სიტყვებს და იბრუნებს სასურველ ნივთს, მაგრამ არ იცის ალტერნატივა, თუ როგორ დაიბრუნოს ნივთი სხვანაირად.“

ნინო ბუაძე ბავშვის ფიზიკური დასჯის ნეგატიურ ასპექტებს გამოყოფს და აცხადებს,რომ დასჯით ბავშვი ვერაფერს სწავლობს:

„როგორც წესი, რთულ ქცევას მოჰყვება ხოლმე დასჯა. რატომ არ უნდა დავსაჯოთ ბავშვი? რატომ არ ვცემთ ან წამოვარტყამთ ხოლმე ბავშვს? რატომ უნდა წამოვარტყა ბავშვს, როდესაც ცუდი სიტყვა მითხრა, ან თქვა სადღაც ისეთ გარემოში, სადაც მე შემრცხვა? შეიგინა, წამოვარტყი და ის იგივენაირად აღარ მოიქცევა, მაგრამ რატომ არ ვაკეთებ ამას? ის დაისწავლის ამ ქცევას და მის მიმართ ცუდ ქცევაზე მსგავსი პასუხი ექნება. როდესაც ბავშვს ვსჯი, წამოვარტყამ, მას ვაგრძნობინებ ჩემს უპირატესობას, ვამცირებ, მასში აგრესიას ვბადებ და მას სურვილი აქვს, როდესღაც სამაგიერო გადამიხადოს. ის ქცევაზე კი არ ფიქრობს, თუ რა დააშავა, იმ აგრესიაზეა ორიენტირებული, რომელიც მასში დაგროვდა.“

„ავტორიტარული სტილის მშობლები ხშირ შემთხვევაში ფიქრობენ, რომ ცემა გამართლებულია. ისინი ხშირად ამბობენ: „მართალი იყო დედა, რომ მცემდა და ისე მატარებდა მუსიკაზე, სხვანაირად მე ვერ ვისწავლიდი მუსიკას, ამიტომ მეც ასე უნდა მოვიქცე.“ ბავშვს ამ დროს ძალიან ბევრი აგრესია უგროვდება და მისგან გათავისუფლებას ცდილობს. აგრესიის ცნობილი ფოტო არსებობს, ხელმძღვანელი რომ ქვეშემრდომს ეჩხუბება, მეუღლე ბავშვს, ბავშვი ძაღლს. აგრესია არსად იკარგება, ის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადადის. ბავშვი ვერ იგებს, რა უნდა გააკეთოს. მან არ იცის, თუ არ შეიგინა, რა უნდა ქნას ამ დროს. ცემა და გამოხატული აგრესია იმ მომენტში მყისიერად შეწყვეტილი რთული ქცევაა და არა ის, რომ ბავშვმა ისწავლოს ალტერნატივა. ბავშვმა რომ მიუღებელი ქცევა განახორციელა, მშობელმა თუ არ იმსჯელა მასთან ერთად ამაზე, თუ მან ბავშვს არ მიაწოდა ქმედების სწორი ფორმა, ის ვერაფერს ისწავლის, გარდა იმისა, რომ მიიღებს შიშს. ერთადერთი რასაც ბავშვი სწავლობს არის ის, რომ როდესაც მას ვინმე ცუდად მოექცევა, მანაც უნდა დაარტყას,“ - აღნიშნავს ნინო ბუაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია 

წაიკითხეთ სრულად