Baby Bag

„ამაგი დასდეთ თქვენს შვილებს. ეს იქნება დედის ამაგის გადახდის ყველაზე კარგი ფორმა,“ - შალვა ამონაშვილი

„ამაგი დასდეთ თქვენს შვილებს. ეს იქნება დედის ამაგის გადახდის ყველაზე კარგი ფორმა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ადამიანის ცხოვრებაში მშობლის უდიდესი როლის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არავის შეუძლია მშობლის ამაგის გადახდა:

​მშობლის ამაგი იმდენად დიდია, რომ ჩვენი ცხოვრება დასრულდება და მაინც ვერ გადავიხდით ამ ამაგს. მშობელს ვერ გადავუხდით. ის წავა ცხოვრებიდან რაღაც დროს და გულში მაინც დაგვრჩება ხინჯი: „ხომ შემეძლო ესეც გამეკეთებინა და ბევრი რამე.“ ქართველ ხალხს ანდაზა აქვს ძალიან კარგი: „ხელის გულზე რომ ერბო კვერცხი მოიწვა, მშობლის ამაგს მაინც ვერ გადაიხდი.“ დედის ზრუნვა იმდენად ძვირადღირებული რამ არის, რომ ვერ გადავუხდით.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მშობლებს ბევრი სიყვარული და სითბო უნდა ვაჩუქოთ, მათი ამაგის გადახდა სწორედ ამაში უნდა გამოიხატებოდეს:

„ვიდრე მშობლები გვყვანან, ვესიყვარულოთ მათ, ვეფეროთ. ამაგის გადახდა ეს არის. ის კი არა, რომ სიბერეში ლუკმაპურს გაუწვდი. ჩვენი სიკეთე დავანახოთ მშობლებს. დაინახონ, რომ შვილი თურმე კარგი გაუზრდიათ, ქვეყანა ხარობს მათი გაზრდილით. ჩვენი კეთილდღეობა დავანახოთ მშობელს და რასაკვირველია, ზრუნვა მათზე. რაც მთავარია, მშობელმა რა ამაგიც დავგვდო ჩვენ, მერე ჩვენც ვხდებით მშობლები და იქ დაიწყება მშობლის ამაგის გადახდა. იქ უნდა გამოიჩინოთ თქვენი სიყვარული შვილების მიმართ, თქვენი ზრუნვა, თქვენი თავდადება, თქვენი სიკეთე. დედამ, თუ ცოცხალია, გაიხაროს, თუ გარდაცვლილია, ზემოდან დაგყუროთ და თქვას:​ „შვილო, ასეთი მინდოდა, რომ ყოფილიყავი.“ ამაგი დასდეთ თქვენს შვილებს. ეს იქნება დედის ამაგის გადახდის ყველაზე კარგი ფორმა.“

შალვა ამონაშვილმა გადაღლილ და მეტისმეტად გადატვირთულ მშობლებს სიმშვიდისკენ მოუწოდა:

„პირველი, რაც უნდა გთხოვოთ, ის არის, რომ არ იწუწუნოთ: „ვაიმე, რა ვქნა, რაღა მე დამატყდა ეს ყველაფერი თავზე?!“ რამდენსაც ბევრს იწუწუნებთ, იმდენჯერ მადლი დაგეკარგებათ. შეიძლება მოუაროთ მშობელს, მაგრამ მადლი არ დაჰყვება ამას. თუ მშობელს წყალი უნდა მიაწოდო, არ დაამადლო. რა დროც გაქვთ, ის დრო გამოიყენეთ მაქსიმალურად. დროს ვერ გავაგანიერებთ, ვერ დავავიწროვებთ. აურაცხელი საქმეა, ზოგიერთი საქმე უნდა ჩამოიცილო, რადგან მშობლებია მოსავლელი, შვილს მიხედვა უნდა. სხვა საქმეებიც გასაკეთებელია, მაგრამ ეს საქმეები მოითმენენ. ბ​ავშვის გაზრდა და ავადმყოფი მშობლის მოვლა ვერ მოითმენს.“

„თქვენზე ზრუნვა შეამცირეთ. წუწუნი არ დაიწყოთ. ​რასაც გააკეთებთ მშობლისთვის, მთელი სიყვარულით გააკეთეთ. თუ რაღაც არ გამოგივიდათ, დრომ არ გაცალათ, რას იზამთ, მაგრამ გულში ხომ გინდოდათ ეს გაგეკეთებინათ. ჩვენ ვერასდროს გავუკეთებთ მშობლებს ყველაფერს, რაც მათ ეკუთვნით ჩვენგან. ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ ჩვენ ცოდვიანი ადამიანები ვართ. სამაგიეროდ სხვებს გავუკეთებთ მერე. საკუთარი თავი დაივიწყე. გააკეთე ის, რომ მიხედო მშობელს, არ დაიწუწუნო,“ - აღნიშნულ საკითზე შალვა ამონაშვილმა „ამონაშვილის აკადემიის“ პირდაპირ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ქართველებს გვახასიათებდა უფროსების პატივისცემა. ხელიდან არ გაუშვათ ეს ტრადიცია“ - შალვა ა...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ოჯახური ურთიერთობების მნიშვნელობისა და ოჯახში არსებული პრობლემების მოგვარების ეფექტიანი გზების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვის გაჩენისას ცოლ-ქმარს შორის გართულებულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​,,ჩემმა ძმამ მხოლოდ ჩემი შვილი არ გადაარჩინა, გადაგვარჩინა მეც და დედაჩემიც“ - მარტოხელა დედის გულახდილი ინტერვიუ, რომელიც მოძალადე ქმარს ძმის დახმარებით გადაურჩა

ელისო ახალგაზრდა დედაა, რომელიც შვილს მარტო ზრდის. მან „ნანუკა ჟორჟოლიანის შოუში“ თავისი მძიმე წარსულის შესახებ ისაუბრა და მადლიერება გამოხატა ძმის მიმართ, რომელიც საზოგადოების აზრს არ შეუშინდა.

„ჩემმა ძმამ მხოლოდ ჩემი შვილი არ გადაარჩინა, გადაგვარჩინა მეც და დედაჩემიც. რომ არა ჩემი ძმა და ჩემი ოჯახის წევრები, მე, სავარაუდოდ, ფეხზე ვეღარ ავდგებოდი. იმდენად დიდი ტკივილი იყო ის, რაც მე დამემართა მოძალადე ქმრის ხელში, ასე ვთქვათ, განადგურებული ვიყავი. გავთხოვდი 24 წლის, გავიპარე სიყვარულით. მეორე კვირიდან ჩემმა მეუღლემ დაიწყო ჩემი ცემა, რასაც, რა თქმა უნდა, ოჯახში არ ვამბობდი, მეშინოდა, მეშინოდა იმის, რომ მე ვიქნებოდი უარყოფილი, იმიტომ, რომ ჩემი გადაწყვეტილება იყო გათხოვება. თუმცა, როდესაც ჩამოვედი ქუთაისში და ფეხმძიმედ ვიყავი, დედამ წნევის გაზომვის დროს ნახა, რომ ჩალურჯებული ვიყავი და მაშინ მითხრა, რომ წამოდი, წამოგიყვანთ. თუმცა, მე კიდევ იმედი მქონდა, რომ ეს აღარ განმეორდებოდა, იყო უკანასკნელი ფაქტი და მე შევინარჩუნებდი ოჯახს, მაგრამ მოხდა ისე, რომ მე ვერ შევინარჩუნე ის, უფრო სწორად, მან ვერ შემინარჩუნა!“

ელისოს მეუღლემ ქალზე ძალადობა არც მაშინ შეწყვიტა, როდესაც ის ბავშვს ელოდებოდა: „ორსულად ვიყავი, როდესაც მცემა კარგად. ბოლო ცემის დროს ჩემმა ძმამ, ასე ვთქვათ, წამომიღო ბათუმიდან და ამან გადაარჩინა ჩემი შვილიც, მეც და დედაჩემიც.“

ახალგაზრდა ქალი ისეთ ფაქტებსაც იხსენებს, როდესაც სტერეოტიპული აზროვნების გამო მის დახმარებაზე უარს პოლიციელებიც ამბობდნენ: „ერთ-ერთი სკანდალის დროს პოლიცია როდესაც გამოვიძახეთ, ეს იყო 11 წლის წინ, პოლიციამ მაშინ მითხრა, რომ ოჯახის საქმეში ვერ ჩაერეოდა, მით უმეტეს, უყურებდნენ, რომ კარგად დალურჯებული ვიყავი. ახლა ეს დამოკიდებულება შეიცვალა. იყო შემთხვევები, როდესაც ჩემი ნაცნობები მეუბნებოდნენ, რომ შენ რაც დაემართა ის რომ ჩვენ მოგვსვლოდა, ოჯახში არ მიგვიღებდნენო. მე გამიმართლა, ჩემი ოჯახის წევრებიც და მეგობრებიც გახსნილი აზროვნების ადამიანები იყვნენ.“

ელისო, მიუხედავად მძიმე გამოცდილებისა, ძალიან ოპტიმისტურად მსჯელობს და იმ ქალბატონების გამხნევებას ცდილობს, რომლებიც მოძალადე ქმრებისგან წასვლას შიშის გამო ვერ ბედავენ: „მინდა ერთი რაღაც ვთქვა, რაც მე შევძელი და მინდა სხვებსაც დავეხმარო. ძალიან კარგია, როდესაც ვიღაც გეხმარება, მაგრამ ეს იმხელა ტკივილია და იმდენად დიდი სატანჯველია, რომ ამ ყველაფრის გაანალიზება და გადახარშვა თვითონ ქალმა უნდა შეძლოს. ქალს, რომელიც აჩენს ბავშვს, არანორმალურად დიდ ტკივილს იტანს და განაგრძობს ცხოვრებას, წინ არაფერი არ უნდა დაუდგეს. მან უნდა შეძლოს ყველაფერი, გააგრძელოს ცხოვრება ისევ მისი შვილისთვის.“

წაიკითხეთ სრულად