Baby Bag

„ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი. ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

„ჩვენ  ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი.  ეს არ არის ხასიათი, ბავშვი მოდელად იღებს მშობელს,“ - მაია ნანიტაშვილი

ბავშვთა ფსიქოლოგმა მაია ნანიტაშვილმა ბავშვებში აგრესიის მიზეზებსა და მშობლების მიერ გამოყენებულ აღზრდის მეთოდებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვის აგრესიული ქცევა მის ხასიათს ბრალდება, ეს არასწორია:

„ჩვენ არ ვიბადებით ხასიათით. ეს არის გენეტიკა, რისი პროვოცირებაც ხდება გარემოდან. ჩვენ ყოველთვის ვაბრალებთ, რომ ეს არის ხასიათი, რაც მარტივი გამოსავალია. ეს არ არის ხასიათი. ეს არის, როდესაც ბავშვი იდენტიფიკაციას გადის მშობელთან, ემსგავსება მას. დედა აბრალებს, რომ მამას ჰგავს, მამა ამბობს, რომ დედას ჰგავს. ბავშვი იმ გარემოში იზრდება, სადაც მსგავსება ხდება. ​ის მოდელად იღებს მშობელს. დავუშვათ, რომ ლეკვი გავზარდოთ სხვა ცხოველებთან. ის ​აუცილებლად იქნება ქცევის გადამღები. ასე ვართ ჩვენც, ადამიანები, ვიღებთ ქცევას. ჩვენ ამას ვარქმევთ შემდეგ ხასიათს უბრალოდ. ეს არის ქცევის მოდელი, რომელსაც ჩვენ ვირგებთ.“

მაია ნანიტაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვთან ურთიერთობისას ყოველთვის უნდა გაითვალისწინოს მისი ასაკი:

„დიდი მნიშვნელობა აქვს ასაკს. ოთხი წლის ასაკი არის ჯიუტობის ხანა.​ ბუნებრივია, ეს ასეც უნდა იყოს. ამ დროს ბავშვი თითქოს გამოხატავს აგრესიას, მაგრამ ეს აგრესია არ არის. ის ამბობს: „მინდა, მე უნდა გავაკეთო.“ ჩვენ ამას აგრესიას ვერ დავარქმევთ. მშობლებს ერთადერთი რჩევა მინდა მივცე, რომ გაუმარტივდეთ ცხოვრება და ურთიერთობა ბავშვებთან. მოიძიონ მარტივი ინფორმაციები, განვითარების ​რა საფეხურზეა მათი შვილი და ამ საფეხურზე რა ქცევა ვლინდება. ზოგჯერ მშობელი ნორმად არ თვლის იმას, რაც ნორმაა. გადაჭარბებული მოლოდინების ქონა არის ძალადობა. ძალიან ხშირია, როდესაც დედამ ცეკვას დაანება თავი და შვილს აიძულებს, რომ იცეკვოს. ამ დროს არ უნდა ბავშვს ცეკვა. პრობლემა ის არის, რომ ფიზიკური ძალადობა ჩანს, ხოლო ემოციური ძალადობა არ ჩანს.“

თუ ბავშვი აგრესიას გამოხატავს, პირველ რიგში, რაც მშობელმა უნდა გააკეთოს, ეს არის თვითონ იყოს დარწმუნებული იმაში, რასაც აკეთებს. ემოცია უნდა იყოს მყარი ბავშვთან მიმართებაში. მაგ. მე ვარ დაღლილი და ბავშვს ვეუბნები, რომ დღეს ვარ დაღლილი და ვერ გეთამაშები. თუ ბავშვი ამას არ ითვალისწინებს, უნდა ვუთხრათ მის ენაზე: „შენ ხომ ყოფილხარ დაღლილი.“ ამის შემდეგ ხდება ის, რომ მე ამ გადაწყვეტილებაში მყარი ვარ. ​მე ვიცი ნამდვილად, რომ ვერ შევძლებ მასთან თამაშს და არც ველოდები ისტერიკას. მერე მანიპულაციის სწავლა ხდება ბავშვებში,“ - აღნიშნულ თემებზე მაია ნანიტაშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS“ ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვს აქვს სამართლიანობის განცდა, ის შენიშვნასაც მშვენივრად იღებს,“ - ნეიროფსიქო...
​​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე მოზრდილი და გარდატეხის ასაკში მყოფი შვილების მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვთან ინტენსიური დიალოგი ჰქონდეთ, რასაც ის ბავშვებთან კომინუკაციის საუკეთესო გზად მიიჩნევს:„ერ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ ბავშვის წინააღმდეგობის მიუხედავად ძალადობრივად გავზრდით ულუფას, ანატომიურადაც ბევრი რამ იცვლება,“ - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

„თუ ჩვენ ბავშვის წინააღმდეგობის მიუხედავად ძალადობრივად გავზრდით ულუფას, ანატომიურადაც ბევრი რამ იცვლება,“ - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ბავშვების სწორი კვებითი ჩვევების ჩამოსაყალიბებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა. მან აღნიშნა, რომ ძალადობრივი დამოკიდებულება კვების საკითხებში ბავშვისთვის უარყოფითი შედეგების მომტანია:

„ჩვენ ვსაუბრობთ სამ ინსტრუმენტზე, ესენია: ​რეჟიმი, ულუფა და რაციონი. აქ შეიძლება იყოს ძალადობრივი შედეგი, რომელიც ძალიან სახიფათოა ბავშვის ჯანმრთელობისთვის. როდესაც ვსაუბრობთ რეჟიმზე, ყველა ადამიანს აქვს თავისი ბიოლოგიური საათი. ჩვენი ორგანიზმის აქტივობა კონკრეტულ რიტმს ემორჩილება. უმრავლეს შემთხვევაში ჩვენ ვართ მზის რიტმზე ორიენტირებული ადამიანები. ძალიან ხშირად მშობელი არ აკვირდება ბავშვის რიტმს. მშობელი ქმნის რიტმს. მოზარდი თუ თავის განსხვავებულ რიტმს გვთავაზობს, იქნებ ეს არის მისი ორგანიზმისთვის უფრო მისაღები.“

მარი მალაზონიას თქმით, ოჯახში ხშირად არის ტენდენცია, რომ ბავშვის ულუფის ზომა მისი წინააღმდეგობის მიუხედავად გაზარდონ:

„მეორე საკითხი გახლავთ ულუფა. ყოველთვის არის ოჯახში იმის ტენდენცია, რომ ​ბავშვს რაღაც აკლია, ბავშვმა არ შეჭამა კარგად. თუ ჩვენ ბავშვის წინააღმდეგობის მიუხედავად ძალადობრივად გავზრდით ულუფას, ანატომიურადაც ბევრი რამ იცვლება. მერე აღარ უნდა გაგვიკვირდეს, როდესაც მოზარდობაში მას სჭირდება წონის ან კვებითი ქცევების კონტროლი. ეს ხომ მას ჩვენ დავასწავლეთ.“

„ჩვენ ხშირად გვაქვს სურვილი, რომ კატეგორიულად გადავასხმევინოთ ბავშვს ჭიქიდან სასმელი, რომელიც მიგვაჩნია, რომ არ არის ჯანმრთელი. მშობელს ასეთი სიფხიზლე სჭირდება, არა სასმელის ჭიქიდან გადაღვრა, არამედ სიფხიზლე იმის, რომ სანამ ბავშვი პატარაა და არ დაუგემოვნებია ასეთი სასმელი, ჩვენ არ გავასინჯოთ. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ხილი და ბოსტნეული ბავშვის რაციონის განუყოფელი ნაწილი იყოს. თუ ბავშვი გვეწინააღმდეგება და ვერ იღებს ამ პროდუქტებს, ასეთ დროს ძალადობა შეიძლება იყოს ძალიან სერიოზული შედეგების მომტანი. ბავშვებში ძალიან ხშირია ფრუქტოზის აუტანლობა. პატარას აქვს პრობლემები, რომელსაც ვერ აღწერს. ​თუ ბავშვის ორგანიზმი ეწინააღმდეგება ძალიან სწორ, დასაბუთებულ არჩევანს საკვებისას, ორგანიზმი არ პასუხობს ადეკვატურად ჩვენ მიერ შეთავაზებულ ჯანსაღ დიეტას, კითხვები დავსვათ ექიმთან ერთად და შევაფასოთ, რამდენად მზად არის ბავშვის ორგანიზმი ამ ნივთიერებების მისაღებად,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად