Baby Bag

მომთმენი მშობლის 6 განსაკუთრებული თვისება

მომთმენი მშობლის 6 განსაკუთრებული თვისება

მშობლობა საკმაოდ რთული პროფესიაა, რომელიც უდიდეს შრომას და ენერგიას მოითხოვს. მოთმინების უნარი ნებისმიერი მშობლისთვის უმნიშვნელოვანესია. მძიმე შრომა, ბავშვების წუწუნი, ტირილი და ხმაური ზოგჯერ საკმაოდ რთული გასაძლებია. ექსტრემალურ პირობებში მყოფმა მშობლებმა საკუთარ თავში უნდა იპოვონ ძალა, რათა საკუთარ ემოციებზე კონტროლო არ დაკარგონ. ​მომთმენი მშობლისთვის საჭირო თვისებების გამომუშავება ძალიან რთულია, მაგრამ მოთმინება მშობელს შვილთან ძლიერი ურთიერთკავშირის დამყარებაში ეხმარება. მომთმენი მშობლების შვილები თავს დაფასებულად და აღიარებულად გრძნობენ. თუ გსურთ, რომ მოთმინებამ არ გიღალატოთ და მშვიდი მშობელი იყოთ, გარკვეული თვისებების შეძენა აუცილებლად დაგჭირდებათ.

1. მომთმენი მშობლები ბევრ რამეზე ხუჭავენ თვალს

მშობელს ბავშვის გარკვეულ ქცევაზე თვალის დახუჭვა უნდა შეეძლოს. ეს განსაკუთრებით რთულია იმ მშობლებისთვის, რომლებსაც სისუფთავე უყვართ. თუ ბავშვები იატაკს რძით აბინძურებენ, კედელზე ფეხსაცმლის კვალს ტოვებენ ან ​სათამაშოებს ოთახში ფანტავენ, ამისგან ტრაგედია არ უნდა შექმნათ. მომთმენი მშობელი აცნობიერებს, რომ ყოველთვის ყველაფერი იდეალურად ვერ იქნება და უწესრიგობის გამო ისტერიკის მოწყობა გამოსავალი არ არის. თუ შეამჩნევთ, რომ ბავშვებმა იატაკი დააბინძურეს, დალაგებისას სიმშვიდე უნდა შეინარჩუნოთ და მომხდარი ინციდენტის გარჩევისგან თავი შეიკავოთ.

2. მომთმენმა მშობელმა იცის, როდის უნდა გაიცინოს

მომთმენმა მშობელმა კარგად იცის, როდის უნდა გაიცინოს და როდის არ უნდა ​მიიღოს ბავშვის ქცევა სერიოზულად. ბავშვი კატასთან ერთად თამაშისას სახლში ნივთებს თუ გაფანტავს, ამ დროს დისციპლინაზე ლექციების წაკითხვას არ გირჩევთ. ნაცვლად ამისა, გირჩევთ ბავშვთან და ფისოსთან ერთად თქვენც გაერთოთ, გაიცინოთ და ფოტოებიც გადაიღოთ. თუ ერთად ბევრს იცინებთ, ამით ვითარებას განმუხტავთ. მოთმინების გამოჩენა და მსუბუქი მიდგომა ამ დროს ძალიან სასარგებლოა.

3. მომთმენი მშობელი საჭირო დროს შეჩერდება და ღრმად ჩაისუნთქავს

დედების ერთადერთი პროფესია მშობლობა არ არის. ზოგჯერ მათ იმდენი საქმის კეთება უხდებათ ერთბაშად, რომ ძლიერი სტრესის ქვეშ იმყოფებიან. როდესაც ჩაიდანი დუღს, ძაღლი გარეთ გასეირნებას საჭიროებს, ბავშვები კი ერთმანეთს ეჩხუბებიან, დედებს ღრმად ჩასუნთქვა და დამშვიდება სჭირდებათ. ამ თვისების გამომუშავება ყველა დედას ესაჭიროება. რთულ ვითარებაში ღრმად ჩასუნთქვა და სირთულეებთან გასამკლავებლად ​სიმშვიდის შენარჩუნება ძალიან მნიშვნელოვანია.

4. მომთმენმა მშობელმა ძალიან კარგად იცის, როგორ მოუსმინოს ბავშვს

მშობლისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია შვილებთან საუბრის სწავლა.​ ბავშვებს არამხოლოდ ჩვენ უნდა ვესაუბროთ, არამედ მათი მოსმენაც უნდა შეგვეძლოს. ბავშვების შესახებ უამრავი რამის გაგება შეგვიძლია, როდესაც ვიცით, როგორ უნდა მოვუსმინოთ მათ. ჩვენი წარმოდგენები სამყაროზე მნიშვნელოვნად განსხვავდება იმისგან, რასაც ბავშვები ხედავენ. მათ ყველაფრის თავისებური ინტერპრეტაცია აქვთ. როდესაც დედები ბავშვებს საკუთარ გრძნობებსა და ემოციებზე საუბრის საშუალებას აძლევენ, ოჯახში იდილია მყარდება.

5. მომთმენმა მშობელმა იცის, როგორ გაუგოს ბავშვს

მომთმენ მშობელს მაშინაც კი შეუძლია შვილის გაგება და მისდამი ემპათიის გამოხატვა, როდესაც ის ირაციონალურ ქცევას ავლენს. საწოლის ქვეშ ძრომიალი და კარადის გამოლაგება ბავშვის დასარწმუნებლად, რომ ოთახში მონსტრები არ არიან, დროს და ენერგიას მოითხოვს. მიუხედავად ამისა, მომთმენი მშობელი ამას აუცილებლად გააკეთებს, რადგან კარგად ესმის, რამდენს ნიშნავს მსგავსი ქმედება მისი შვილისთვის, რომელსაც ეშინია.

6. მომთმენი მშობლები ხშირად ისეთივე ბავშვურები არიან, როგორც შვილები

მომთმენმა მშობელმა იცის, თუ ​როგორი მნიშვნელოვანია ბავშვურობა პატარებთან ურთიერთობაში. ის მთლიანად ერთვება შვილებთან თამაშში და ამ დროს სრულად ივიწყებს ყველა იმ პრობლემას, რომელიც მის ცხოვრებაში არსებობს. ბავშვებისთვის მხიარული, კრეატიული და ბავშვური გართობის მნიშვნელობა ძალიან დიდია. მსგავსი თამაში მნიშვნელოვანი გადახვევაა ყოველდღიური რუტინიდან და წესებიდან, რომელთა დაცვა მათ მუდმივად უწევთ. მომთმენი მშობელი ყოველდღიურად ახერხებს დროის გამონახვას ბავშვური გართობისთვის.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

„დაღლილი რომ მოდის მშობელი, ნერვები რომ არ ჰყოფნის, უჭირს, რომ ბევრი დრო დაუთმოს ბავშვს,“...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ბავშვთან წარმატებული კომუნიკაციისთვის უსაფრთხო გარემოს შექმნა და გარკვეული ჩარჩოების დაწესება ურჩია:„მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვი არ არის ჩამოყალიბებული პიროვ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ეგოისტური აღზრდის შესახებ ისაუბა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ბავშვთან ურთიერთობაში არაცნობიერად ავლენენ ეგოიზმს:

„ვიდრე შენ არ შეიცვლები, შენი აღზრდა არ შეიცვლება. შენ გინდა, რომ შენი ბავშვი შენ მიირგო. რაც ცხოვრებაც შენ გაიარე, რა გამოცდილებაც შენ შეგექმნა, ის განზოგადება შენთვის ჭეშმარიტებაა და გინდა, რომ ბავშვი ამ ჭეშმარიტებას დაექვემდებაროს. თუ გადის იქიდან, აუკრძალავ, უყვირი, შეიძლება გაულაწუნო კიდეც, ვის როგორი ხასიათი აქვს იმაზეა დამოკიდებული ეს. ეს არის აღზრდის ეგოიზმი, არაცნობიერი ეგოიზმი. განა გინდა, რომ ასეთი ეგოისტი იყო, არ გინდა, მაგრამ ქვეცნობიერად გინდა, რომ ბავშვი შენს სასარგებლოდ ცხოვრობდეს.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვებთან თითის ქნევით და მუქარით საუბარი არ არის რეკომენდებული:

„ვიტყვით ხოლმე, რომ ბავშვები ჩვენი ყვავილები არიან, ჩვენი მომავალი არიან. რატომ ჩვენი? თავიანთი მომავალი არ არიან? რატომ ჩვენი მომავალი? რამდენი ბავშვია გზააბნეული, ჩვენგან შეზღუდული და რაღაცით დაჩაგრული, მაგრამ ჩვენ ამას ვერ ვხედავთ. „არ მოიქცე ისე, მოიქეცი ასე, არ წახვიდე, არ მიხვიდე,“ - მბრძანებლობაა სახლში. ეს არის პედაგოგიკა თითის ქნევით. ძალიან საშიში თითია საჩვენებელი თითი, ყველაზე გაუზრდელი თითია ჩვენს თითებს შორის. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ. თითის ქნევა რა არის? მუქარაა. ბავშვები იზრდებიან ჩვენს ავტორიტარიზმში. გვგონია, რომ ბავშვს თუ მაგრად არ ჩაიჭერ ხელში, ის ხელიდან გაგისხლტება და თავზე დაგაჯდება მერე.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ ბავშვს კულტურას და ზნეობას არ ჩავუნერგავთ, ის უფროსებისადმი პატივისცემას არ გამოიჩენს:

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ. სამაგიეროდ, შიშს ჩაუნერგავ, მორჩილებას ჩაუნერგავ, შენს აზრებს ჩაუდებ თავში, ნაცვლად იმისა, რომ თავისი აზრები განავითაროს. გამოვიდა, რომ ბავშვი ჩვენ მივიმსგავსეთ. როგორც ჩვენ ვართ, ისეთები გვინდა, რომ იყვნენ ბავშვები. განვითარდება ქვეყანა ასეთი ბავშვებით?“

„თქვენი ბავშვები არიან მოვლენები. თუ ბავშვი მოვლენაა და თუ ის თავისი გზით მოვიდა, თავის თავში ეს გზა ჩადებულია, თუ იმას ყველაფერი შეუძლია, მაშინ როგორ უნდა მოვექცეთ ამ ბავშვს სახლში ან სკოლაში? ბრძანებებით არ შეიძლება, თანასწორობით! დიდს დიდი გამოცდილება აქვს, ნაკითხობა აქვს, ცხოვრება გავლილია, პატარა მინდობილია ამ დიდზე. ჩვენ არც კი უნდა ვაგრძნობინოთ, რომ მე დიდი ვარ და შენზე მეტი ვიცი, უნდა გავუტოლოთ თავი,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად