Baby Bag

რატომ უნდა ეძინოს ბავშვს სიბნელეში?

რატომ უნდა ეძინოს ბავშვს სიბნელეში?

ძილის დროს ორგანიზმი ბიოლოგიური სისტემის აღდგენას და გაძლიერებას ახერხებს. მნიშვნელოვანია, რომ ძილის დროს არაფერი გვაწუხებდეს, არც ზედმეტი ხმაური, არც შუქი. განსაკუთრებით ​მნიშვნელოვანია, რომ ბნელ საძინებელში გვეძინოს, რადგან ჰორმონი მელატონინი სიბნელეში გამომუშავდება. როდესაც ორგანიზმში ჰორმონ მელატონინის დეფიციტი არ არის, ავადობის სიხშირე მნიშვნელოვნად იკლებს, ბედნიერების ხარისხი კი მატულობს.

ჩვენს სტატიაში იმ მიზეზებზე გესაუბრებით, რომელთა გამოც თქვენი პატარა საწოლში დროულად უნდა დააწვინოთ და მას საძინებელში კომფორტული პირობები შეუქმნათ.

22 საათზე ორგანიზმში სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობა ორმაგდება და სხეულის ტემპერატურა იკლებს. დაახლოებით ერთ საათში თითოეულ უჯრედში აღდგენითი პროცესები იწყება. ​ღამის თორმეტი საათისთვის ჩვენს ცნობიერებას ძილი იპყრობს, ტვინი კი მუშაობას განაგრძობს. ღამის პირველ საათზე ძილი ზედაპირულია. ღამის ორ საათზე ადამიანის ორგანიზმში ღვიძლის გარდა ყველა ორგანო ისვენებს. ღამის სამი საათისთვის არტერიული წნევა ქვეითდება, გულისცემა და სუნთქვის სიხშირე იკლებს.

ღამის ოთხ საათზე ტვინს მცირე რაოდენობის სისხლი მიეწოდება და ის გაღვიძებისთვის მზად არ არის. ღამის ხუთ საათზე თირკმელი ისვენებს და კუნთები განიტვირთება. დილის ექვსი საათიდან ორგანიზმი გაღვიძებისთვის იწყებს მზადებას. დილის შვიდი საათისთვის იმუნური სისტემა გაჯანსაღებულია.

​სრულფასოვანი ძილი აუცილებელია ბავშვის ნორმალური განვითარებისა და იმუნური სისტემის გაძლიერებისთვის. იმისთვის, რომ ბავშვმა კარგად გამოიძინოს, მას სიბნელეში უნდა ეძინოს. თუ ბავშვის ორგანიზმში ჰორმონ მელატონინის დეფიციტი შეიქმნა, მისი ძილ-ღვიძილის რეჟიმის მოწესრიგება და რეგულაცია გართულდება, რაც პატარას განწყობაზე ნეგატიურად აისახება.

მომზადებულია​ brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად