Baby Bag

როგორ ავუხსნათ ყველაზე პატარებს, რა არის კორონავირუსი და როგორ იყვნენ ფრთხილად? - პედიატრ თამარ ობგაიძის კორონა ამბავი ბავშვებისათვის

როგორ ავუხსნათ ყველაზე პატარებს, რა არის კორონავირუსი და როგორ იყვნენ ფრთხილად? - პედიატრ თამარ ობგაიძის კორონა ამბავი ბავშვებისათვის

ცნობილი პედიატრი თამარ ობგაიძე საკუთარ ბლოგზე ბავშვებისთვის ​კორონა ამბავს აქვყენებს. გთავაზობთ მის პოსტს უცვლელად:

„​ყველაფერი კარგად იქნება

(კორონაამბავი ბავშვებისათვის)
- დღეს საბავშვო ბაღში არ მიდიხარ. - ელენეს დედის ხმა არ მოეწონა.
- რატომ?
არადა როგორი დილა იყო, ალერსიანი მზით სავსე.
- იმიტომ, რომ გარეთ კორონავირუსი დადის.
- კორონავირუსი რა არის? - იკითხა ელენემ, მაგრამ ოთახში დედა უკვე აღარ იყო. სამაგიეროდ, სამზარეულოდან ბლენდერის ხმა ისმოდა. ელენეს საუზმე უკვე მზადდებოდა.
ხმაურზე კუთხეში, საკუთარ ღუნღულა საწოლში მოკალათებულმა მუსიე რენემ ყურები ცქვიტა. ელენეს გაღვიძება მალე ეზოში გასეირნებას ნიშნავდა. ჰო, მართლა, მუსიე რენე პატარა თეთრი ხუჭუჭა ძაღლია.
- კორონავირუსი ერთი ბეწო ავი ცოცხალი ვირუსია, რომელსაც შეუძლია, ადამიანი ავად გახადოს. ცუდი ისაა, რომ ის თვალით არ ჩანს - გამოსძახა გვერდზე საწოლიდან სანდრომ. სანდრო ელენეს ძმაა. - იცი, როგორია? მრგვალი და ბევრი, დიიიდი საცეცები აქვს და მოდის, მოდის...- სანდრომ ხელები ავისმომასწავებლად აღმართა, შუბლი შეიკრა და საბნისქვეშ შეძვრალ ელენეს დააცხრა.
- დედააააააა! - ხმაურზე ოთახში შემოსულ დედას ოთახში ატირებული ელენე, ახარხარებული სანდრო და შეშინებული რენე დახვდნენ.
- კორონავირუსი ჩემთანაც მოვა?
- არ მოვა, თუ დაემალები - დედა ისეთი მშვიდი იყო, ელენეს აღარ შეეშინდა.
- როგორ დავემალო? -დედის მკერდს მიხუტებული ელენე ჩუმად სლუკუნებდა-სამსახურში წამიყვანე, შენთან ერთად არ მეშინია.
- სამსახურში როგორ წაგიყვანო? - გაეღიმა დედას - შენ ხომ კორონავირუსის გეშინია. იქ კი ბევრი კორონავირუსია.
ელენეს გაახსენდა, რომ დედა ექიმი იყო და საავადმყოფოში მუშაობდა.
- მე გასწავლი, როგორ დაემალო კორონავირუსს. - პიჟამოიანი სანდრო ლოგინიდან წამოხტა. - აბაზანაში წამომყევი.
მწყობრად დაადგნენ სააბაზანოს გზას - წინ სანდრო, უკან ელენე, სულ ბოლოს მუსიე რენე მხიარული ყეფით.
სანდრომ ონკანი მოუშვა.
- აი, მიყურე. წესი პირველი - დაიბანე ხელები საპნით ხშირად! თუ ხშირად დაიბან, მარტო კორონავირუსი კი არა, არც სხვა ვირუსები მოგეკარება.
სანდრომ მაჯები დაიკაპიწა და ხელები მოშვებულ წყალს შეუშვირა.
- იბან 20 წამის განმავლობაში.
- საათი რომ არ მაქვს?
- არ გჭირდება საათი. უბრალოდ სწრაფად დათვალე 20-მდე. მიდი.
ელენემაც შეუშვირა პატარა ხელები წყალს. -ერთი, ორი, სამი...
-კარგად დაიბანე და ცერა თითები არ გამოგრჩეს.
ბავშვებმა სველი ხელები გაიმშრალეს.
- წესი მეორე - დადექი შენი მეგობრებისგან ცოტათი შორს.
ეს უკვე ძნელი იყო.
სანდრომ ნაბიჯები დათვალა და ელენესგან მოშორებით დადგა.
- ამ მანძილზე ვირუსი ვერ მოგვწვდება.
- წესი მესამე - ქუჩაში გასვლისას გაიკეთე პირბადე.
სანდრომ დას პირბადე სწრაფად მოარგო ცხვირ-პირზე. - მხოლოდ პატარა ბავშვებს არ უკეთიათ ნიღაბი. შენ ხომ პატარა აღარ ხარ?!
- ვერ ვსუნთქვ! - დაიჩივლა ელენემ და პირბადე ოდნავ ქვემოთ დასწია.
- ასე არა! დაიმახსოვრე, პირბადე სწორად გიკეთია, თუ ცხვირიც და პირიც დამალული გაქვს. აი, მიყურე! სანდრომ საიმედოდ მოირგო ადამიანი-ობობას გამოსახულებიანი პირბადე.
- როცა გახველებს, გაცემინებს ან ხმამაღლა ლაპარაკობ, პირიდან და ცხვირიდან პაწაწინა წვეთები იფრქვევა, რომელშიც კორონავირუსებია. თუ ეს წვეთები შენს სახეს მოხვდა, ვირუსი შენთანაც შემოძვრება. თუ ორივეს ნიღაბი გვეკეთება, წვეთები და ვირუსი ჩვენამდე ვერ მოაღწევენ და ავადაც არ გავხდებით.
ნიღაბაფარებული ელენე ყურადღებით უსმენდა ძმას.
- წესი მეოთხე - თუ ყელი გტკივა, სიცხე გაქვს, ცხვირში გიჭერს ან ...ან... რა ვიცი, ცუდად ხარ მოკლედ, დედას უნდა უთხრა და გარეთ არ გახვიდე, რომ სხვებსაც არ გადასდო.
-და რენეს ვინ გაასეირნებს? -შეფიქრიანდა ელენე და რენემაც ისევ აცქვიტა პატარა ყურები.
- წესი მეხუთე - როცა გახველებს ან გაცემინებს...
- ეგ ვიცი, ცხვირ-პირზე ხელი უნდა ავიფარო - შეწყვეტინა გოგომ და სახეზე პატარა ხელები აიფარა.
- არაფერიც! ეგ სწორი არაა! ცხვირ-პირზე იდაყვი უნდა აიფარო. აი ასე.- სანდრომ სახესთან მოხრილი იდაყვი მიიტანა.- თუ ასე დაახველებ, წვეთები არ გაიფრქვევა და თან ხელები სუფთა დაგრჩება.
- აააა-ჩაფიქრდა ელენე და სანდროსავით მოხარა იდაყვი.
- და თუ დაგავიწყდა და მაინც ხელები მიიტანე ცხვირ-პირთან? - ბიჭი გამომცდელად უყურებდა დას - მაშინ?
- მაშინ აბაზანაში უნდა წავიდე და ხელები დავიბანო - ამაყად მიუგო ელენემ.
- ყოჩაღ! და თუ სახლში არ ხარ და არც წყალი გაქვს?
ეს უკვე მძიმე ამოცანა იყო და ელენეს პასუხი არ ჰქონდა.
- ჰოოოდა, დაიმახსოვრე! ჩანთაში უნდა გქონდეს საინტაიზერი. ამ სითხის ხელებზე წასმისას წყალი არ დაგჭირდება, ის ვირუსებისაგან იცავს.
- საანი ტაააიიზი? - სასაცილოდ ჩამომარცვლა გოგომ
- ჰოოო, ხელების დასამუშავებელი სითხე. აჰა! გქონდეს - გაუწოდა ჩანთიდან ამოღებული პატარა ბოთლი სანდრომ - მე კიდევ მაქვს. -ესეც მეექვსე წესი.
- კიდევ არის წესები? რენე უნდა გავიყვანო ეზოში, არ მცალია! - მობეზრდა ელენეს კორონავირუსთან ბრძოლა. რენე კი მოუთმენლად იდგა სახლის კართან.
- არის! - ოთახში შემოსულ დედას გემრიელი საუზმის სუნი შემოჰყვა. - მეშვიდე წესი: - თუ გინდა, რომ ავად არ გახდე, კარგად უნდა ჭამო. და თან ისეთი საკვები, სადაც ბევრი სასარგებლო ნივთიერებაა, რომელიც იმუნიტეტს გააძლიერებს.
აი, აქ კი სულ დაიბნა პატარა ელენე.
- იმუნიტეტის გაძლიერება რაღაა?
- იმუნიტეტი ჩვენი დაცვაა, ამიტომ თუ ის ძლიერია, კორონავირუსი ვერ მოგვერევა. გაიგე? - ეს მამა იყო, ის სამსახურში ყოველდილას ველოსიპედით დადიოდა, ახლაც გამოსაცვლელ ტანსაცმელს ალაგებდა ჩანთაში - უნდა ჭამო ხორცი, ფაფები, ხილი და ბოსტნეული, რძეც დალიო და ყველაფერზე „არ მინდა“ არ უნდა იძახო!
- სწორია! - გაზქურასთან მდგარ დედას უკვე გადმოეღო ომლეტი ელენესთვის თეფშზე და ფორთხოლის წვენს უსხამდა.
ყველაფრისმცოდნე სანდრო რძეში ბურღულს იყრიდა. ის ყოველთვის თავად იმზადებდა ფაფას.
- თუ სასარგებლო საჭმელს შეჭამ, ბევრ ვიტამინს მიიღებ და ავად აღარ გახდები.
- და კიდევ, დაიმახსოვრე მერვე წესი - ოხშივარავარდნილი ყავის ჭიქა მაგიდაზე დადგა მამამ -აუცილებლად უნდა ისეირნო სუფთა ჰაერზე, ითამაშო, ირბინო. გახსოვდეს, ყოჩაღებს კორონავირუსი ვერ ერევა.
- ისევ კორონავირუსზე ლაპარაკობთ?- კარის ზღურბლზე ბებო იდგა.
- უჰ, სულ დამავიწყდა! - წამოხტა სანდრო- ელენე, აი, მეცხრე წესი - დროებით არ ჩავეხუტოთ ბებოს და პაპას, ჩვენ მათ ძალიან უნდა გავუფრთხილდეთ.
ეს ბოლო წვეთი იყო და ელენე ატირდა.
- რატოოოოომ?
- იმიტომ, რომ ბებიებს და ბაბუებს კორონავირუსმა შეიძლება... შეიძლება... ძალიან ატკინოს რამე, უფრო მეტად, ვიდრე ჩვენ.
ბებო რისი ბებოა?! მაინც ჩაეხუტა ატირებულ ელენეს და როცა დედიკო და მამიკო სამსახურში წავიდნენ, კარადაში გადამალული ფორთხოლიანი ნამცხვარიც გამოაჩინა.
- მე მაინც მგონია, რომ ეს კორონავირუსი დიდი ხანი ჩვენთან ერთად ვერ იცხოვრებს. აი, სულ ცოტა ხანი უნდა გავიჭირვოთ და წესები დავიცვათ.
- ვერ იქნება, ჰო. მეცნიერები ვაქცინაზე მუშაობენ - ყველაფრისმცოდნე სანდრომ ნამცხვრის დიდი ნაჭერი სწრაფად გადაყლაპა. ისე, დედას არ უყვარდა, როცა ბავშვები ბევრ ტკბილეულს ჭამდნენ.
ვაქცინა რა იყო, ელენეს ახსოვდა - 1 კვირის წინ დედამ კლინიკაში რომ წაიყვანა, რაღაც ნემსი გაუკეთეს და უთხრეს, ავად აღარ გახდებიო.
- კი, მალე წავა - დაუდასტურა ბებიამ - როცა ადამიანებს ერთმანეთი უყვართ, ერთმანეთს უფრთხილდებიან და ზრუნავენ, არ შეიძლება, ყველაზე ცუდი ამბავიც კი კარგად არ დასრულდეს. ეს მეათე და მთავარი წესია!
- და ყველაფერი კარგად იქნება! - ელენემ რენეს საბელი მოიტანა - ჩვენ სასეირნოდ მივდივართ!
- და ყველაფერი კარგად იქნება! - გაიმეორა ბებიამ და ფანჯრიდან მზიან ეზოში ძაღლთან ერთად მორბენალ ელენეს ალერსიანი მზერა დაადევნა.
ახალი და იმედიანი დღე იწყებოდა.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რატომ უნდა იყოს COVID-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია მასობრივი, სავალდებულო და არა მიზნობრივი?“ - დერმატო-ვენეროლოგი ზაზა თელია

„რატომ უნდა იყოს  COVID-19-ის  საწინააღმდეგო ვაქცინაცია მასობრივი, სავალდებულო და არა მიზნობრივი?“ - დერმატო-ვენეროლოგი ზაზა თელია

​​დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც არსებულ სამეცნიერო მტკიცებულებებზე დაყრდნობით განმარტა, თუ რატომ უნდა იყოს ვაქცინაცია მასობრივი, სავალდებულო და არა მიზნობრივი:

„არსებულ სამეცნიერო მტკიცებულებებზე დაფუძნებით რატომ უნდა იყოს COVID-19-ის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია მასობრივი, სავალდებულო და არა მიზნობრივი?

რატომ შეიძლება მოახდინოს გავლენა კონკრეტული ადამიანების გადაწყვეტილებამ - აიცრას ან არ აიცრას სხვა დანარჩენ მოსახლეობაზე?

გავცეთ პასუხები:

1. როგორც ვიცით არც ერთი არსებული ვაქცინა არ არის 100% ეფექტურობის (ზუსტი ეფექტურობა დღემდე უცნობია), ეს იმას ნიშნავს რომ - აუცრელმა ადამიანმა შეიძლება დააინფიციროს აცრილი.

მაგალითად მრავალი შემთხვევაა როდესაც ვაქცინირებული ადამიანი დაინფიცირდა აუცრელი ოჯახის წევრისგან.

2. ჯერჯერობით ვერცერთი ვაქცინით ვერ აიცრება ყველა ადამიანი

ანუ არსებობს ძალიან მცირე უკუ-ჩვენებები რომლის გამოც კონკრეტული ადამიანები ვერ აიცრებიან (მაგალითად ალერგიული რეაქცია ვაქცინაში შემავალ კომპონენტებზე), ასევე ვაქცინები არ არის დამოწმებული გამოსაყენებლად 12 წლამდე ბავშვებში.

ინფიცირებულმა აუცრელმა ადამიანმა შეიძლება დააინფიციროს ბავშვები მის გარშემო. მაგალითად, ​სკოლაში აუცრელმა ინფიცირებულმა მასწავლებელმა დააინფიცირა ნახევარი კლასი (წინა მერხებზე მჯდომები).

3. როდესაც აუცრელი ინფიცირებული პაციენტები ჰოსპიტალიზირდებიან, იხარჯება დიდი რაოდენობით რესურსი - ინტენსიური პალატის საწოლები, სასუნთქი აპარატები, ადამიანური მოვლის რესურსები, ლაბორატორიული კვლევები, დრო და ასე შემდეგ. ეს გავლენას ახდენს თითოეულ ჰოსპიტალში მყოფ პაციენტზე, ანუ რესურსი ნაწილდება, ანუ ადამიანური და ტექნიკური რესურსი ამოწურვადია.

4. აუცრელი საზოგადოების გამო რთული ეპიდ სტატისტიკით განპირობებული არსებული შეზღუდვების არსებობა, ახალი შეზღუდვების დაწესება რომელიც ზეგავლენას ახდენს ყველა ადამიანის სოციო-ეკონომიკურ ვითარებაზე.

5. და ბოლოს ყველაზე მნიშვნელოვანი- ახალი პოტენციურად მუტირებული შტამების გაჩენის მომატებული რისკი.

როდესაც ყოველი ვირუსული ნაწილი განიცდის რეპლიკაციას (გამრავლებას) უჯრედში - ეს რეპლიკაციის პროცესი არ არის 100% სიზუსტის, რაც იმას ნიშნავს რომ ყოველი რეპლიკაციური პროცესის დროს არსებობს მცირე შანსი მოხდეს ვირუსის გენეტიკურ კოდში ცვლილება რაც შესაბამისად ნიშნავს ახალ მუტაციას.

ბევრი ასეთი მუტაცია გახლავთ ე.წ ჩუმი მუტაციები, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ არ აქვთ რაიმე ტიპის გავლენა ვირუსის ფუნქციონირებასა და ფორმაზე.

ზოგი მუტაცია დამაზიანებელია ვირუსისთვის, რაც იმას ნიშნავს, რომ ვირუსს, რომელიც ამ მუტაციას შეიცავს, აღარ ექნება უნარი დააინფიციროს უჯრედი ან რეპლიკაცია გაუკეთოს საკუთარ თავს.

რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია არის ის,რომ ყოველი ასეთი მუტაციის დროს არსებობს ძალიან მცირე შესაძლებლობა - ამ ​მუტაციამ ვირუსი გახადოს უფრო მაინფიცირებელი, უფრო მკვლელი, ან უფრო გამძლე ჩვენი იმუნური სისტემის ანტი-კოვიდური იმუნიტეტის მიმართ. შესაბამისად: რაც უფრო მეტი ადამიანი დაინფიცირდება ვირუსით, მაგალითად იმიტომ რომ ისინი არ არიან აცრილები - მით მეტია ვირუსის რეპლიკაციის ციკლის რაოდენობა, რომელსაც ვირუსი გაივლის, რაც იმას ნიშნავს, რომ მეტია რენდომული მუტაციების რაოდენობა - რაც შესაბამისად ზრდის ახალი შტამის წარმოქმნის ალბათობას.

ვირუსის რეპლიკაციის რაოდენობა და პოტენციური რენდომული მუტაციის შანსი აუცრელ ადამიანებში ბევრად მაღალია ვიდრე აცრილებში,“ - აღნიშნა ზაზა თელიამ.

წაიკითხეთ სრულად