Baby Bag

როგორ დავიცვათ ბავშვი ფანჯრიდან გადმოვარდნისგან?

როგორ დავიცვათ ბავშვი ფანჯრიდან გადმოვარდნისგან?

​​მშობლები სახლში უსაფრთხოების წესებს განსაკუთრებით იცავენ. ისინი ყველა კუთხეს და ოთახს მაქსიმალურად უსაფრთხოს ხდიან. მიუხედავად ამისა, ბევრ მათგანს ავიწყდება, რომ პატარებისთვის ყველაზე სახიფათო შეიძლება იყოს ფანჯარა.

ბავშვების 25 %, რომელიც ფანჯრიდან ვარდება საავადმყოფოში მკურნალობას საჭიროებს, მათი უმრავლესობა კი ტრავმირებული რჩება. ფანჯრიდან გადავარდნა მხოლოდ იმ ბავშვებისთვის არ არის საფრთხე, რომლებიც მაღალ სართულებზე ცხოვრობენ. უმეტესად ფანჯრიდან ის ბავშვები ვარდებიან, რომლებიც უფრო დაბალ სართულებზე ცხოვრობენ. შემთხვევების უმრავლესობა 2-3 წლის ბავშვებში ხდება. როგორც წესი, ამ დროს ახლოს არიან უფროსებიც, რომლებიც საფრთხის მასშტაბებს ვერ აცნობიერებენ, ვიდრე ძალიან გვიანი არ არის.

​ბავშვის ფანჯრიდან გადავარდნის თავიდან აცილება პრევენციული ღონისძიებების გატარებით სავსებით შესაძლებელია. ჩვენს სტატიაში მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს შემოგთავაზებთ, რომელთა დახმარებით შვილების უსაფრთხოებაზე ზრუნვას უკეთ შეძლებთ.

  • ფანჯრები საგულდაგულოდ ჩაკეტეთ, როდესაც მათი გაღების საჭიროება არ არსებობს

ფანჯრებს ყველაზე ხშირად ​ზაფხულში ან გაზაფხულზე ვაღებთ. ამ პერიოდში ბავშვის უსაფრთხოების მიზნით ფანჯრის დაკეტვა მშობლებს ხშირად ავიწყდებათ. ისინი უსაფრთხოების სხვა ზომებზე მეტად არიან გადართულები. თუ ფანჯრის გაღება აუცილებელი არ არის, ის საგულდაგულოდ ჩაკეტეთ. არასდროს გახვიდეთ ოთახიდან, თუ ფანჯარა ღიაა.

  • ნუ იფიქრებთ, რომ მწერებისგან დამცავი ბადე ბავშვს გადავარდნისგან დაიცავს

მწერებისგან დამცავი ბადე ნამდვილად დაგეხმარებათ სახლის შიდა სივრცის მწერების თავდასხმისგან დაცვაში, თუმცა ის ნამდვილად ვერ შეძლებს ​ბავშვის შეკავებას, თუ ის ფანჯარაზე ავა. თუ ღია ფანჯარასთან ბავშვის დატოვება გაშინებთ და გაცნობიერებული გაქვთ საფრთხე, რომელიც მას მოელის, იგივე დამოკიდებულება შეინარჩუნეთ მაშინაც, როდესაც ფანჯარა ღიაა, მაგრამ მწერების ბადე გაქვთ გაკრული. ეს უსაფრთხოების გარანტიას საერთოდ არ იძლევა.

  • ფანჯრებს დამცავი დარაბები ან გისოსები დაუყენეთ

მსგავსი მოწყობილობების გამოყენება ბავშვს ფანჯრიდან გადავარდნისგან მაქსიმალურად დაიცავს. ორივე მოწყობილობა ბავშვისთვის არ ტოვებს ისეთ სივრცეს, რომელშიც ის თავისუფლად გაეტევა. შეგიძლიათ, სპეციალური ფანჯრის ჩამკეტიც შეიძინოთ, რომელიც ბავშვს არ მისცემს შესაძლებლობას, რომ ფანჯარა სრულად გააღოს.

  • შეიძინეთ ორგანყოფილებიანი ფანჯრები

​უსაფრთხოების მიზნით, გირჩევთ ისეთი ფანჯრები დაამონტაჟოთ, რომლის ზედა და ქვედა ნაწილი ერთნაირად გადაადგილდება, მათი ჩამოწევაც შეიძლება და აწევაც. ოთახის განიავებისას ზედა ჩარჩო ჩამოსწიეთ, რომელსაც ბავშვი ვერ მისწვდება. ეს მას საფრთხისგან მაქსიმალურად დააზღვევს.

  • ფანჯრის წინ სივრცე გაათავისუფლეთ

მოტორული უნარების განვითარების საწყის ეტაპზე ბავშვები მაქსიმალურად ცდილობენ სიმაღლეებზე ცოცვას. ბავშვები მოულოდნელობებით არიან სავსე. ისინი სწაფად გადაადგილდებიან და იმის წინასწარმეტყველება, თუ რას გააკეთებს ​ბავშვი მეორე წამს, შეუძლებელია. თუ ფანჯარასთან ტუმბოს, მაგიდას ან სკამს დადგამთ, დიდია იმის ალბათობა, რომ ბავშვმა მათზე აცოცება სცადოს, რაც უდიდეს საფრთხეს შეიცავს. ყოველთვის მზად უნდა იყოთ ბავშვის მოულოდნელი გადაწყვეტილებებისთვის და უსაფრთხოების ზომები მაქსიმალურად უნდა დაიცვათ.

მშობლებო, მხოლოდ საკუთარი თავის და ყურადღების იმედად არ უნდა იყოთ. ყველაფერი უნდა გააკეთოთ იმისთვის, რომ თავად ფანჯარა და მისი მიმდებარე მონაკვეთი მაქსიმალურად უსაფრთხო სივრცედ იქცეს.

მომზადებულია ​rightasrain.uwmedicine.org - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

რა მოხდება, თუ ბავშვი საღეჭ რეზინს ჩაყლაპავს?
რა მოხდება, თუ ბავშვი საღეჭ რეზინს ჩაყლაპავს, - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე საუბრობს. გთავაზობს მის ​ბლოგს უცვლელად: ​„არ ვიცი, თქვენ აშინებთ თუ არა თქვენს პატარებს იმ შედეგი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის" - ბავშვთა ფსიქოლოგი

,,მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის" - ბავშვთა ფსიქოლოგი

,,​კონკრეტულ ასაკში ბავშვებს განვითარების მიხედვით ეკუთვნით, რომ მარტო თამაშობდნენ - ეს არის ასაკი 0-დან წლინახევრამდე ან ორ წლამდე. როგორც კი განვითარება წინ მიდის, ანუ ბავშვების მოტორული, კომუნიკაციის უნარი ვითარდება, ისინი სწავლობენ სხვა ბავშვებთან ურთიერთობას. ამას სხვანაირად სოციალიზაცია ჰქვია. ცხადია, სოციალიზაციაში - ისევე, როგორც განვითარების სხვა ეტაპებზე, მათ ხელს უწყობს თამაში - ეს არის ის ძირითადი აქტივობა, რომლითაც ისინი ვითარდებიან. მშობელს მცირე ინფორმაცია მაინც უნდა ჰქონდეს განვითარების ნორმებზე, რომ ადრეულ ასაკში არ ჰქონდეს მოლოდინი შვილისგან ჯგუფური თამაშის", - ამის შესახებ ბავშვთა ფსიქოლოგმა, ნატა მეფარიშვილმა ​ისაუბრა.

,,მოგვიანებით, როდესაც ბავშვები წამოიზრდებიან, იწყებენ თანატოლებთან ურთიერთობას. ამაში დიდი წვლილი - თუ როგორი ურთიერთობა ექნებათ მათ სხვა ბავშვებთან, მიუძღვით უფროსებს, არამხოლოდ მშობლებს. რა როლი შეიძლება, ჰქონდეს უფროსს თამაშისას - მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის. ეს ურთიერთობა არ უნდა შემოიფარგლებოდეს მხოლოდ ყოფითი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით, არამედ მან დრო უნდა გამოჰყოს შვილთან თამაშისთვის. ეს დღის განმავლობაში, მინიმუმ, ნახევარი საათი უნდა იყოს.  ბავშვთან ურთიერთობისას მნიშვნელობა აქვს ხარისხს და არა - დროის ხანგრძლივობას. ამიტომ, მნიშვნელოვანია, მშობლებმა ისწავლონ ეფექტური კომუნიკაცია შვილთან. 

მნიშვნელოვანია იმ ემოციური კავშირების აღდგენა, რომელიც დღის განმავლობაში სუსტდება, რადგან შვილები მშობლებს ვერ  ხედავენ. ამიტომ, აუცილებელია, ეს დრო მათ არ გაატარონ ეკრანთან, ტელევიზორთან, გაჯეტებთან და ა.შ. უნდა მოვთავსდეთ ბავშვისთვის ადეკვატურ გარემოში და, ასაკიდან გამომდინარე, რაიმე აქტივობა შევთავაზოთ. ეს სხვა არაფერია, თუ არა ემოციური ჯაჭვების გამყარება და ამ შემთხვევაში არ უნდა შევეცადოთ ..აკადემიური კომპონენტის" შემოტანას. თუ ბავშვისთვის მხოლოდ ნახევარი საათის გამოყოფას ახერხებს მშობელი, მაშინ ჯობს, მის სურვილებს მიჰყვეს", - განმარტავს ნატა მეფარიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად