Baby Bag

„სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

​პედიატრი თემურ მიქელაძე „იმედის დღეში“ ბავშვებზე ეკრანდამოკიდებულებისა და აგრესიული ონლაინ თამაშების ნეგატიურ ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ მსგავსი თამაშები მოზარდებისთვის გაცილებით საშიშია, ვიდრე ონლაინ სწავლება:

„ონლაინ სწავლება და ონლაინ გაკვეთილები არასდროს ისეთ მავნე ზეგავლენას არ მოახდენს ბავშვზე, როგორც მის მიღმა აგრესიაზე გადაწყობილი თამაშები. სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები. ბავშვები კარჩაკეტილები ხდებიან, აწუხებთ უძილობა, თავის ტკივილი, ღებინების შეგრძნება, მუცლის ტკივილი, ზოგადი სისუსტე. ეს სწორედ მავნე ზემოქმედებისგან გამოწვეული პრობლემაა.“

„ღამის საათებში, განსაკუთრებით ჩაბნელებულ ოთახებში, როდესაც ბავშვი არის გაჯეტებზე დამოკიდებული, ეკრანზე დამოკიდებული, გამოსხივებამ, შესაძლოა, გამოიწვიოს მელატონინის სინთეზის დაქვეითება. აქედან გამომდინარე დილით ბავშვი შეიძლება იყოს გამოუძინებელი, წამოვიდეს დასწავლის პრობლემები. ონლაინ გაკვეთილებზე ან სკოლაში წასვლისას ბავშვი შეიძლება იყოს გონებაგაფანტული. სწორედ ამიტომ, მთავარია მშობლის ჩართულობა. თუ იქნება მშობლის ჩართულობა, ბავშვს მაქსიმალურად თავიდან ავაცილებთ ამ ზოგად პრობლემებს,“ - აცხადებს ​თემურ მიქელაძე.

​ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების საკითხზე საუბრობს ორგანიზაცია „მშობლები განათლებისთვის“ დირექტორი მეგი კავთუაშვილიც, რომელიც აცხადებს, რომ მშობლებს ინტერნეტის დადებითი მხარეების დანახვა უძნელდებათ:

„სოციალურმა აქტივობებმა, საგანმანათლებლო აქტივობებმა პანდემიის პირობებში ეკრანზე გადაინაცვლა. ​ჩვენი შვილები გახდნენ უფრო მეტად ეკრანდამოკიდებულები. ამან გაზარდა კონფლიქტები მშობლებსა და შვილებს შორის. მშობლების დიდ ნაწილს მიაჩნია, რომ ინტერნეტი არის არა სიკეთე და შესაძლებლობები, არამედ პირიქით, ის თაობას აფუჭებს, ღუპავს და ა.შ. ზოგიერთი ადამიანი წერდა, რომ სჯობს ინტერნეტი გრაფიკით მოგვეწოდებოდეს, სჯობს, რომ საერთოდ არ არსებობდეს. მშობლებს აინტერესებდათ, როდის შეწყდება ინტერნეტით ბავშვების კვება და ა.შ.“

„ჩვენ ვცხოვრობთ ციფრულ ეპოქაში. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ინტერნეტი ცუდია, მაგრამ ეს მშობლებისთვის დამარცხებაა. გამორიცხულია, რომ მშობელი ამ პროცესს დაუპირისპირდეს. ერთადერთი გამოსავალი არის ის, რომ კი არ ვებრძოლოთ იმას, რაც ჩვენთვის კარგია, არამედ ტექნოლოგიები ჩავაყენოთ ჩვენს სამსახურში,“ - აცხადებს მეგი კავთუაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ქცევითი დარღვევები, რაც ეკრანდამოკიდებულებას ახლავს თან, შესაძლოა, აუტიზმთან იყოს საერთო,...
​ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ბახტაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ვირტუალური აუტიზმის შესახებ საუბრობს, რომელიც სამედიცინო ტერმინოლოგიაში დამკვიდრებული დაავადება არ არის. სოფო ბახტაძის თქმით, ეკრანდამოკიდებულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რაც უფრო ყრის ნივთებს და უწესრიგოა, შეიძლება მით უფრო ჯანმრთელიც იყოს,“ - მარინა კაჭარავა

„ბავშვი რაც უფრო ყრის ნივთებს და უწესრიგოა, შეიძლება მით უფრო ჯანმრთელიც იყოს,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვებისთვის წესრიგის მნიშვნელობის გააზრებისა და ნებისყოფის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვი წესებს მხოლოდ მაშინ ემორჩილება, თუ აცნობიერებს, რომ ეს მისთვის საჭიროა:

„ბავშვს თუ არ აქვს გაცნობიერებული, რომ ეს მისთვის საჭიროა, ​ის არ ემორჩილება წესებს. ბავშვი რაც უფრო ყრის ნივთებს და უწესრიგოა, შეიძლება მით უფრო ჯანმრთელიც იყოს. ის, რომ ბავშვი ძალიან ნერვიულობს იმაზე, ეს რატომ დევს ასე, ისე უნდა იდოს, ეს ცოტა უფრო სახიფათოა. ბავშვისთვის ეს ბუნებრივია, რომ გაიხადოს, დააგდოს. მან უნდა ისწავლოს წესრიგი. ეს იწყება დაბადებიდან ექვს წლამდე.“

მარინა კაჭარავას თქმით ნებისყოფის კარკასის ჩამოყალიბება ერთიდან სამ წლამდე ხდება:

​ერთიდან სამ წლამდე ნებისყოფის კარკასის ჩამოყალიბება ხდება. შეიძლება გაგიკვირდეთ, ერთი წლის, ორი წლის ბავშვს რომელ ნებისყოფაზე უნდა ველაპარაკოთო. სწორედ ამ დროს იწყებს ბავშვი საკუთარი ტუალეტის მოწესრიგებას. რაც უფრო კარგად ახერხებს ბავშვი ამას, მით უფრო მოწესრიგებულია შემდგომში მისი დამოკიდებულებები ფულისადმი, საქმისადმი. რაც უფრო ვერ ახერხებს ბავშვი ტუალეტის მოწესრიგებას, მით უფრო ექსტრავაგანტული, ფეთხუმია მომავალში.“

„კარგი საძირკველი უკვე კარგი დასაწყისია. რიტმი არის ის, რაც არის წარმატების საწინდარი. ევროპაში ხუთ საათზე დგებიან. ბავშვები ექვს საათზე უკვე სკოლაში არიან ბევრ ქვეყანაში. ჩვენთან სკოლა იწყება ცხრაზე და ეს არის ყველაზე ადრე რაც იწყება ჩვენს ქვეყანაში. ჩვენთან ყველაფერი გვიან იწყება. ადრე ადგომა, ერთი და იმავეს კეთება, რაც არის მომაბეზრებელი, ამასთან მიჩვევა უნდა დაიწყოს. ბავშვი სწავლობს მაგალითით. ყვირილი ბავშვს არ ესმის. საცობები აქვს ყურში. ჩვენ გვეზარება ბავშვებთან საუბარი. ჩვენ ბავშვებს პატივს არ ვცემთ. ზოგჯერ რომ დაყრის ნივთებს ბავშვი, ვიცინით, ზოგჯერ რომ დაყრის, ვეჩხუბებით. დღეს სადღეღამისო ძიძებთან მიბარებული ბავშვი ღამე სხვას ხედავს, დღე სხვას ხედავს, სხვადასხვა ქცევით პატერნებს. ​ბავშვს მშობელთან ურთიერთობის დეფიციტი აქვს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად