Baby Bag

„ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს „მე მინდა,“ მათ უნდა ისწავლონ პატივისცემა და სიმდაბლე,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

„ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს „მე მინდა,“  მათ უნდა ისწავლონ პატივისცემა და სიმდაბლე,“ - დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე

დეკანოზი თეოდორე გიგნაძე შვილის სწორად აღზრდის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მშობლებს მართლმადიდებლური აღზრდა ხშირად არასწორად ესმით:

„ჩვენ ძალიან ხშირად გვგონია, რომ შვილის მართლმადიდებლურად აღზრდა ნიშნავს, რომ ბავშვს ლოცვები დააზეპირებინო, ამარხულო, ტაძარში მიიყვანო. ბავშვი ამ დროს ტირის, ჩვენ ვეუბნებით: „იყავი, გაუძელი!“ მართლმადიდებლური აღზრდა ნიშნავს შემდეგ რამეს: ოჯახში უნდა იგრძნობოდეს, რომ იქ არის ღმერთი. ბავშვი ამას ინტუიციურად გრძნობს და ხედავს. ამის დასტური, უპირველეს ყოვლისა, არიან მშობლები, როგორც მაგალითი. ნათელი ოჯახისთვის იყავი ჯერ, შენი შვილებისთვის იყავი. ძალიან მნიშვნელოვანია ქრისტიანული ზნეობა.“

მამა თეოდორე გიგნაძეს საინტერესო მაგალითი მოჰყავს იმის დემონსტრირებისთვის, თუ როგორ არ უნდა მოიქცნენ მშობლები, რათა ბავშვი არ გაირყვნას:

„მაგ. სუფრასთან სხედან მამა, დედა, ბავშვები და ბებია. წარმოვიდგინოთ, რომ სუფრაზე დადეს დაჭრილი ქათამი. ბებიამ ამ დროს აიღო ქათმის საუკეთესო ნაჭრები და ბავშვებს დაულაგა. ეს არის ბავშვების გარყვნა. ჩემი ბავშვობიდან ბევრი არაფერი მახსოვს, მაგრამ მახსენდება, ბებია რამეს რომ დაგვიდებდა, მამა დაუცაცხანებდა და კარგ ნაჭერს გვერდით გადადებდა. ყველაფერი საუკეთესო ბავშვისთვის გვინდა, აბა ვისთვის გვინდა, მაგრამ ეს ისე უნდა გაკეთდეს, რომ ბავშვმა ვერ დაინახოს. ის ვერ უნდა მიხვდეს, რომ ყველაზე საუკეთესო ნაჭერი მას დაუდეს. ეს არ უნდა იცოდეს ბავშვმა. მეტსაც გეტყვით, საუკეთესო ნაჭერი უნდა დაუდონ მამას. რატომ მამას? იმიტომ, რომ მამა ოჯახის მარჩენალია, ის ზნეობრივი მაგალითია. საუკეთესო ნაჭერი უნდა დაუდონ დედას, რომ ბავშვებმა ისწავლონ პატივისცემა, სიმდაბლე. დამერწმუნეთ, თეძოსა და ბარკალზე მნიშვნელოვანი სიმდაბლის სწავლაა.“

„სინამდვილეში ყველაფერი საუკეთესო ბავშვებს უნდა მისცე, აბა ვის უნდა მისცე?! მე უბრალოდ მაგალითი მოვიყვანე, რომ ბავშვები არ გაიზარდონ ეგოისტებად. ბავშვებში არ უნდა დომინირებდეს: „მე მინდა!“ ბავშვთან იმპერატიული ტონით საუბრით, ბარბაროსული მეთოდებით, პიროვნული თავისუფლების შელახვით არაფერი გამოვა. შენ ასე ცოტა ხნით დაიმორჩილებ ბავშვს, მაგრამ ის გაიზრდება, ხელს აგიქნევს და კარგად იყავიო, გეტყვის. მთავარია მაგალითი, ზნეობრივი მაგალითი,“ - აცხადებს მამა თეოდორე გიგნაძე.

​წყარო


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვებო, მე გაძლევთ დავალებას: დილას, როცა ადგებით...“
„თქვენ იცით, რომ საქართველოში ქრისტიანობა პირველი საუკუნიდან შემოვიდა, ხოლო IV საუკუნეში უკვე სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ღვთის განგებით, ჩვენს ქვეყანაში პირველ საუკუნეშივე ჩამოიტანეს კვართი უფლის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ გავაჩინე, მთხოვა, ფოტო გადაუღე და გამომიგზავნე, დამარწმუნე, რომ ნამდვილად ბიჭიაო,“ - ხატია სიჭინავა მეოთხე შვილის დაბადების ამბავს იხსენებს

რამაზ ნოზაძე თოქ-შოუ „პროფილში“ მეოთხე შვილის დაბადების ისტორიას იხსენებს:

„მოვიდა გმირი და თქვა, რომ ორსულად ვარო, ვუთხარი, გავაჩინოთ-მეთქი. წავიდა, მოვიდა გმირი და ბიჭი მყავსო, ასე თქვა. ვერ დავიჯერე, რომ სამი გოგოს მერე ბიჭი იქნებოდა. შესამოწმებლად რომ მიდიოდა, არ მივყვებოდი. ბოლოს კარანტინის დროს გავყევი, რომ შევხედე, მაშინვე დავრწმუნდი, რომ ბიჭი იყო. ამაში დავრწმუნდი და ძალიან მესიამოვნა კიდეც.“

ხატია სიჭინავას თქმით, მეუღლეს ბავშვის სქესში ეჭვი ბოლო წუთამდე ეპარებოდა:

„ბავშვი რომ გავაჩინე, მთხოვა, ფოტო გადაუღე და გამომიგზავნე, დამარწმუნე, რომ ნამდვილად ბიჭიაო. ბოლო წუთამდე ეჭვი ეპარებოდა.“

„ახლაც კი ვერ შემიგნია, ამდენი ხნის მერე, რომ ბიჭის მამა ვარ. ნელ-ნელა ვაცნობიერებ, რა სხვანაირი შეგრძნებები მაქვს ბიჭის გამო. ამდენი გოგოს მერე როგორ უნდა მიყვარდეს, ცოტა სხვანაირად გავიგე ეს ყველაფერი. ალბათ, დროთა განმავლობაში ეს გრძნობა კიდევ უფრო გამიძლიერდება,“ - აღნიშნავს რამაზ ნოზაძე.

ხატია სიჭინავას თქმით, მასაც ძალიან უჭირს იმის დაჯერება, რომ მისი მეოთხე შვილი მამრობითი სქესისაა:

„მე საერთოდ საოცრება მჭირს, ბავშვი ხელში რომ მიჭირავს, სულ გოგოთი მივმართავ. იმდენად მიჩვეული ვარ, რომ სულ გოგო მეჭირა ხელში. სანამ პამპერსის გამოცვლას არ დავუწყებ, სულ მგონია, რომ გოგო მიჭირავს.“

„თვალები ნელ-ნელა უღიავდება, მამიკოს თვალები უნდა ჰქონდეს. დილით რომ გულზე დავიწვენ, სულ სხვა განცდები მოდის, ესეც მეღირსა. ღმერთმა მომცა იმის საშუალება, რომ შემეგრძნო ბიჭის სიყვარული როგორია. მადლობა ღმერთს, რომ მომცა ყველაფერი, რასაც კაცი ინატრებდა. ვისაც გოგოები ჰყავს და ბიჭიც უნდა, ვეტყვი, რომ არ მოდუნდნენ. ყველა მეუბნებოდა, მარტო გოგოები გყავსო, აჰა, ხომ არის ბიჭი. ახლა რაღაც იტყვიან?!“ - აცხადებს რამაზ ნოზაძე.

ხატია სიჭინავა აღნიშნავს, რომ პანდემიის გამო მის ოჯახს საფრთხე არ შექმნია:

„ჩემთვის ძალიან ძნელი იყო, ორსულობის ბოლო ორი თვე კარანტინს დაემთხვა, თუმცა ყველაფერმა ძალიან მშვიდობიანად ჩაიარა. რაც მთავარია, თბილისში არ გავჩერდით, ამოვედით აგარაკზე, სადაც არც კორონავირუსი იგრძნობა და მესამე მსოფლიო ომი რომ დაიწყოს, იმასაც ვერ გავიგებთ. სიმწვანე, ბუნება, სიმშვიდე და მარტო ჩვენ, ოჯახი, აქ ასე ვართ.“

„სახელად მიქაელის დარქმევა გვინდოდა, მაგრამ გიორგობას დაიბადა. ამიტომ ორი სახელი დავარქვით, გიორგი-მიქაელი ნოზაძე, ძალიან კარგი სახელი გამოვიდა.“ - აღნიშნავს რამაზ ნოზაძე.

წაიკითხეთ სრულად