Baby Bag

8 კრიტიკული ეტაპი ბავშვის ცხოვრებაში, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს

8 კრიტიკული ეტაპი ბავშვის ცხოვრებაში, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს

მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს, თუ რა ასაკში რა სახის ქცევას უნდა ელოდეს შვილისგან. ეს მშობლის ცხოვრებას მნიშვნელოვნად ამარტივებს. ჩვენს სტატიაში ბავშვის ცხოვრების კრიტიკულ ეტაპებს გაგაცნობთ, რომელთა შესახებ ცოდნა შვილთან ურთიერთობაში დაგეხმარებათ.

1. დაბადებიდან 3 თვემდე ასაკი

ამ ეტაპზე ბავშვს საკუთარი საჭიროებების გამოხატვა მხოლოდ ტირილით შეუძლია. ტირილის ხასიათი მშობელს მიახვედრებს ბავშვს შია, წყურია, ეძინება თუ ტკივილი აწუხებს. ზოგჯერ ბავშვი ტირილს უმიზეზოდ იწყებს. ასეთ დროს მას მშობლის სითბო და მოფერება ესაჭიროება. ახალშობილებს უსაფრთხოების განცდა სჭირდებათ. ისინი უნდა დარწმუნდნენ, რომ მათზე ზრუნავენ. ახალშობილები თქვენი ხმის დახმარებით ემოციას გრძნობენ. მათ აუცილებლად თბილად უნდა ესაუბროთ. ბავშვს ხშირად უმღერეთ, პლედში გაახვიეთ და ხელით ატარეთ. ნუ გააკეთებთ მკვეთრ მოძრაობებს, როდესაც ბავშვი გიჭირავთ. ეს მას დააფრთხობს.

2. 4-დან 6 თვემდე ასაკი

ბავშვმა, შესაძლოა, გაიცინოს, იტიროს, იღუღუნოს იმის პასუხად, რასაც თქვენ მას ან თოჯინას ეუბნებით. მშობლებმა ბავშვის გაცინება უნდა სცადონ, რაც მარტივად გამოუვათ, თუ სასაცილო სახეს მიიღებენ. ამ ასაკიდან ბავშვები ადამიანების სახეს იმახსოვრებენ. ისინი კარგად ცნობენ დედას და მამას. გირჩევთ, თქვენს შვილს ახლობლები ამ ასაკიდან წარუდგინოთ.

3. 7-დან 12 თვემდე ასაკი

ამ ასაკიდან ბავშვებს დედისადმი განსაკუთრებული დამოკიდებულება უჩნდებათ. ისინი დედას ეჯაჭვებიან და უცხო ადამიანებთან ურთიერთობა აშინებთ. მშობლები სახლიდან თუ გადიან, ბავშვები ტირიან. ბავშვი ტირილს და ჭარბ ემოციებს რომ აარიდოთ, თამაშის დროს ის ზოგჯერ რამდენიმე წუთით მარტო დატოვეთ (ცხადია, ბავშვი უსაფრთხო ადგილას უნდა თამაშობდეს და თქვენც ჩუმად უნდა ადევნოთ თვალყური), შემდეგ კი დაბრუნდით. პატარა დარწმუნდება, რომ დედა ყოველთვის მალე ბრუნდება, როდესაც მიდის.

4. 1-დან 2 წლამდე ასაკი

ამ ასაკში ბავშვს აქტიური სოციალური ინტერაქცია და ბუნებაში დროის გატარება ესაჭიროება. როდესაც 1-2 წლის ბავშვები თანატოლებთან თამაშობენ, მათთან სრულფასოვანი კავშირის დამყარებას ვერ ახერხებენ და არც სათამაშოების გაზიარება შეუძლიათ. ამ ასაკში ბავშვი ისტერიკების მოწყობას იწყებს, რის გამოც დისციპლინას დიდი ყურადღება უნდა დაუთმოთ. ბავშვს სწორად მოქცევა ყვირილისა და ცემის გარეშე უნდა ასწავლოთ.

5. 3 წლის ასაკი

ამ ასაკიდან ბავშვი სხვებთან თამაშს იწყებს. ის მეგობრებს სათამაშოებს უზიარებს. ბავშვის დადებითი ქცევა ხშირად უნდა წაახალისოთ. ბავშვი ისტერიკების მოწყობას ნელ-ნელა წყვეტს. მას ამ ასაკში შიშები ეუფლება. პატარას სიბნელე ან რომელიმე მონსტრი აშინებს. მას მშობლისგან თანაგრძნობა ესაჭიროება. ეცადეთ, ბავშვის დამოუკიდებლობა წაახალისოთ და ყოველთვის შეაქოთ ის, როდესაც რაიმეს საკუთარი ძალებით აკეთებს.

6. 4-დან 5 წლამდე ასაკი

ამ ასაკში ბავშვები წესებს იცავენ, მაგრამ ცუდისა და კარგის ერთმანეთისგან გარჩევა ჯერ კიდევ არ შეუძლიათ. მათი ცნობისმოყვარეობა ნელ-ნელა მატულობს. ბავშვები ცდილობენ დამოუკიდებლები იყვნენ, რაც მშობელმა უნდა წაახალისოს. ოთხი წლის ასაკში ბავშვს ხასიათი ხშირად ეცვლება, ის მეგობრებს ეჩხუბება, გარბის, ჭირვეულობს. ხუთი წლის ასაკიდან ბავშვი მშობელს უფრო უახლოვდება, მშვიდდება და სხვების გაბედნიერებას ცდილობს. ამ ასაკიდან ბავშვს საკუთარ გრძნობებზე ღიად საუბარი უნდა ასწავლოთ. როდესაც ბავშვი მიუღებელ ქცევას ავლენს, მშობელმა ის მისაღები ფორმით უნდა დასაჯოს, მაგ. რამდენიმე წუთით სკამზე დასვას.

7. 6-დან 12 წლამდე ასაკი

ამ ასაკში ბავშვისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი მეგობრობაა. შესაძლოა, მას რომანტიკული გრძნობებიც გაუჩნდეს თანატოლების მიმართ. ამ ასაკისთვის დამახასიათებელია ეჭვიანობის გრძნობის გამძაფრება. ბავშვებს ძალიან მოსწონთ სხვადასხვა ჯგუფში გაერთიანება, მეგობრებში აღიარების მოპოვება. მნიშვნელოვანია, რომ ამ ეტაპზე მშობელმა შვილთან ძალიან დიდი დრო გაატაროს. ამ ასაკში ბავშვს სხვების გრძნობებისა და განცდების პატივისცემა უნდა ასწავლოთ.

8. 13-დან 18 წლამდე ასაკი

თინეიჯერები საკუთარ თავს ყოველთვის სხვებს ადარებენ. მათთვის აღიარება ძალიან მნიშვნელოვანია. მშობელმა თინეიჯერ შვილს სტრესთან გამკლავება უნდა ასწავლოს და მასთან გულახდილად ისაუბროს. თინეიჯერებისთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია რომანტიკული ურთიერთობები. თინეიჯერებს ძალიან უყვართ თავისუფლება. მნიშვნელოვანია, რომ თინეიჯერ შვილს თქვენთან საკუთარ სატკივარსა და სურვილებზე ღიად საუბარი შეეძლოს.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

პატარები უმიზეზოდ არ ტირიან - როგორ გამოვიცნოთ ჩვილის ტირილის მიზეზი
ტირილის დეკოდერი - როგორ გამოვიცნოთ ჩვილის ტირილის მიზეზი - აღიშნულის შესახებ ​ბლოგს პედიატრი თამარ ობგაიძე აქვეყნებს. გთავაზობთ მის ბლოგს უცვლელად. 1. მშია! გამოვლინება: წყვეტილი, რიტმულად...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაყინულ ბოსტნეულსა და ხილში 30 %-ით იკარგება ვიტამინების შემცველობა,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ვიტამინების დეფიციტისა და ჰიპერვიტამინოზის (ვიტამინების ჭარბი რაოდენობა) შესახებ საუბრობს:

„ძალიან ხშირად მშობლები მიდიან აფთიაქებში და თავიანთი შეხედულებით არჩევენ ვიტამინებს. ჰიპოვიტამინოზზე საშიში ჰიპერვიტამინოზია. ჰიპერვიტამინოზის დროს უამრავი კლინიკური ნიშანი, შეიძლება, გამოვლინდეს. პანდემიის პერიოდში მშობლები თვითნებურად წყვეტდნენ, რომ ბავშვებისთვის მიეცათ C ვიტამინი იმუნიტეტის გაძლიერების მიზნით, ბავშვები მას მუჭებით სვამდნენ. C ვიტამინი ძალიან სასარგებლოა, ის ორგანიზმში ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში იღებს მონაწილეობას, ანტიოქსიდანტია და ორგანიზმიდან გამოაქვს თავისუფალი რადიკალები,  სისხლძარღვების კედელს ამაგრებს, ქოლესტერინის შემცირებაში აქტიურ მონაწილეობას იღებს. მიუხედავად ამისა, მისმა ჭარბმა დოზირებამ, შესაძლოა, გამოიწვიოს აღგზნება, უძილობა, ინსულარული აპარატის მოშლილობა. ყველაზე საშიში ის არის, რომ შეიძლება C ვიტამინის ჭარბი დოზირება შარდკენჭოვანი დაავადებების განვითარების მიზეზად იქცეს.“

ინგა მამუჩიშვილის თქმით, 2 წლამდე ასაკის ბავშვებმა D ვიტამინი რეგულარულად უნდა მიიღონ:

„D ვიტამინი საკვებიდან მიიღება არააქტიური ფორმით და მზის სხივებისგან უნდა მოხდეს მისი მიღება. 2 წლამდე ასაკის ბავშვები რეგულარულად იღებენ D ვიტამინს. დღეს D ვიტამინი არ არის მხოლოდ D ვიტამინი, ის არის D ჰორმონი, იმიტომ, რომ ის უჯრედულ დონეზე ორგანიზმის გაჯანსაღების პროცესში იღებს მონაწილეობას. ამერიკის შეერთებულ შტატებში შარშან დასრულდა კვლევა, რომლითაც დადგინდა, რომ არსებობს სეზონური აფექტური აშლილობები, რომლებიც D ვიტამინის ნაკლებობას უკავშირდება. დღეს მზე და ინსოლაცია ონკოლოგიური დაავადებების პრევენციის მიზნით არ შეიძლება. ასეთ სიცხეში, თუნდაც დილას, ბავშვს მზეს ვერ შეაფიცხებ. ნახევარი საათი მაინც უნდა იყოს ბავშვი დილა-საღამოს შეფიცხებული მზეს, რომ D ვიტამინის დოზის ნახევარი მაინც გამომუშავდეს. აქედან გამომდინარე, ორ წლამდე ასაკის ბავშვებს რეგულარულად ვაძლევთ D ვიტამინს, უფრო მოზრდილ ბავშვებს კი სეზონურად, შემოდგომასა და ზამთრის პერიოდში.“

ინგა მამუჩიშვილი აღნიშნავს, რომ ვიტამინების დიდი ნაწილი იშლება და იკარგება, თუ მათი შენახვის წესებს არ ვიცავთ:

„C ვიტამინი ძალიან მალე იშლება მზის სხივის მეშვეობით, ასევე მარტივად იშლება B და A ვიტამინი. A ვიტამინი ძალიან მნიშვნელოვანია, მას ზრდის ვიტამინსაც ვეძახით. A ვიტამინი დიდი რაოდენობით გვხვდება რძეში, რძის პროდუქტებსა და ხორცში. წყალში ხსნადი ვიტამინებია C ჯგუფი და B ჯგუფი, ხოლო ცხიმში ხსნადია A, D, E და K ვიტამინები. თუ ადამიანმა დაიჩივლა, რომ მას სახსრები და სწრაფი დაღლა აწუხებს, თუ ყველაფერი წესრიგში აქვს, უნდა ვივარაუდოთ, რომ B1 ვიტამინის ნაკლებობა აქვს. B12 ვიტამინი მხოლოდ ხორცსა და თევზშია, მაგ. სკუმბრიაში, რომელიც ბავშვებს არ უყვართ. ხშირად მინახავს, რომ C ვიტამინი მზეზეა მოთავსებული, C ვიტამინი მზეზე იშლება. რძე დუღილის პროცესში A ვიტამინს კარგავს, ვიტამინების 50 % მაცივარში 3 დღეზე მეტხანს შენახვისას იშლება. ბოსტნეულისა და ხილის გათლის შემთხვევაში ვიტამინების დიდი რაოდენობა იკარგება. სათბურში მოყვანილი ბოსტნეული შედარებით ნაკლებ ვიტამინებს შეიცავს, ვიდრე ბაღჩასა და ბოსტანში მოყვანილი. გაყინულ ბოსტნეულსა და ხილში 30 %-ით იკარგება ვიტამინების შემცველობა.“

„ყველა ვიტამინის გამოკვლევა შეიძლება სისხლში. კვლევები ტარდება კლინიკური ნიშნებიდან გამომდინარე. თუ კლინიკური სიმპტომების გამომწვევი სხვა ყველა დაავადება გამოირიცხა, რომლითაც, შესაძლოა, ინიღბებოდეს ჰიპოვიტამინოზი, ამის შემდეგ ვვარაუდობთ ვიტამინების ნაკლებობას. მთავარი არის ბავშვის კვება. თუ მშობელი გვეუნება, რომ ბავშვი არ იკვებება, არ არის ფიზიკურად აქტიური, ჰიპოვიტამინოზის რისკი მაღალია. დღეს სწრაფი კვების ობიექტებში ბავშვები ხშირად მიირთმევენ საკვებს, ვერ იღებენ ვიტამინებს, ხილს, ხორცს. ასევე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვები, რომლებიც გარდა იმისა, რომ ცუდად იკვებებიან, არიან ჰიპოდინამიურ მდგომარეობაში. არის საუბარი იმაზე, რომ მძიმე მეტალები გამომუშავდება ეკრანის წინ, ეს ბავშვის ორგანიზმის ეკოლოგიურ დაბინძურებას იწვევს,“ - აღნიშნავს ინგა მამუჩიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად