Baby Bag

რელიგიური მშობლები ფსიქიკურად და ფიზიკურად ჯანმრთელ შვილებს ზრდიან - უახლესი კვლევები

რელიგიური მშობლები ფსიქიკურად და ფიზიკურად ჯანმრთელ შვილებს ზრდიან - უახლესი კვლევები

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ რელიგიური მშობლების შვილები განსაკუთრებული ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის გამოირჩევიან. „ამერიკული ეპიდემიოლოგიის ჟურნალში“ გამოქვეყნებული კვლევის შედეგებით დასტურდება, რომ ადამიანები, რომლებიც რეგულარულად ესწრებიან საეკლესიო მსახურებას ან დამოუკიდებლად ლოცულობენ, დეპრესიისგან არ იტანჯებიან.

მკვლევარები 5000-მდე ადამიანს აკვირდებოდნენ. მათ იმ ბავშვების ჯანმრთელობა აინტერესებდათ, რომლებიც მშობლებთან ერთად რელიგიურ მსახურებაზე რეგულარულად დადიოდნენ. კვლევა ხანგრძლივად მიმდინარეობდა. მეცნიერები ინტერესდებოდნენ, როგორ ადამიანებად ყალიბდებოდნენ რელიგიურ ოჯახში აღზრდილი ბავშვები ოცი წლის ასაკში. რვიდან თოთხმეტ წლამდე ასაკის ბავშვებს მკვლევარები რეგულარულად აკვირდებოდნენ.

კვლევებით დადგინდა, რომ ის ბავშვები და თინეიჯერები, რომლებიც რელიგიურ მსახურებას კვირაში ერთხელ მაინც ესწრებოდნენ, ბევრად უფრო ბედნიერები იყვნენ ოცი წლის ასაკში, ვიდრე მათი არარელიგიური თანატოლები. რელიგიური მშობლების აღზრდილი შვილები 30 %-ით მეტად ერთვებოდნენ ქველმოქმედებაში და 33 %-ით ნაკლებად იყვნენ მიდრეკილები ნარკოტიკების მოხმარებისკენ.

კვლევის შედეგებზე მხოლოდ რელიგიურ მსახურებაში მონაწილეობის სიხშირე არ ახდენდა გავლენას. ძალიან მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა დამოუკიდებლად ლოცვის კულტურაც. ის ბავშვები, რომლებიც დამოუკიდებლად ლოცულობდნენ, ბევრად ბედნიერად გრძნობდნენ თავს თანატოლებთან შედარებით. მათ ემოციების გაანალიზება უმარტივდებოდათ და სხვებისადმი მიმტევებლობითაც გამოირჩეოდნენ.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ რელიგიური მშობლების აღზრდილი შვილები სექსუალურ ცხოვრებას ადრეულ ასაკში არ იწყებენ და სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებისგან მეტად დაცულები არიან.

„კვლევის შედეგები ძალიან მნიშვნელოვანია ჯანმრთელობისა და აღმზრდელობითი პრაქტიკების მნიშვნელობის უკეთ გასააზრებლად. ბევრი ბავშვი რელიგიურ ოჯახში იზრდება, რაც მათ ჯანმრთელობაზე, ქცევასა და განწყობაზე ძალიან დადებითად აისახება,“ - ნათქვამია მკვლევართა განცხადებაში.

რელიგიურ ცხოვრებასა და ბედნიერების ხარისხს შორის დადებით კორელაციას ადრეული კვლევებიც ადასტურებდნენ. ცნობილია, რომ მორწმუნე ადამიანებს სტრესთან გამკლავება უადვილდებათ. ლოცვის დროს ისინი ზედმეტი შფოთვისგან თავისუფლდებიან.

მკვლევარები ადამიანებს ურჩევენ, მეტი დრო დაუთმონ ლოცვას. მეცნიერების აზრით, ადამიანის ცხოვრებაში ლოცვასა და რელიგიურ რიტუალებს იმაზე დიდი როლი აქვს, ვიდრე წარმოგვიდგენია.

მომზადებულია ​forbes.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

მეცნიერების მტკიცებით, მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი
​მშობლებს შემჩნეული აქვთ, რომ მეორე ბავშვი პირველ შვილთან შედარებით უფრო მეამბოხე და ცელქია. უახლესი კვლევებით დასტურდება, რომ ოჯახში რიგით მეორე ბავშვი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი. მეცნიერე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ სტაბილური თვითშეფასების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც ჩვენ თვითშეფასების შესახებ ვსაუბრობთ, უნდა ვთქვათ, რომ თვითშეფასება თუ სტაბილურია, ეს არის მნიშვნელოვანი. ამ შემთხვევაში თვითშეფასება არ არის დამოკიდებული გარე ფაქტორებზე. როდესაც ჩემი შესაძლებლობების შესახებ თვითონვე გამაჩნია ცოდნა და მის მიმართ დამოკიდებულება არ მიქმნის პრობლემას. ადამიანის თვითშეფასება, რა თქმა უნდა, ოდნავ მეტი უნდა იყოს, რომ სტიმული იყოს, რათა კიდევ უფრო მაღლა წარვმართო ჩემი შესაძლებლობების განვითარება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, მშობლებმა ბავშვის თვითშეფასებაზე ზრუნვა დაბადებიდან უნდა დაიწყონ:

„ბავშვის თვითშეფასებაზე ზრუნვა დაბადებიდანვე უნდა დავიწყოთ. ამ დამოკიდებულებით უნდა ვზრდიდეთ ჩვენს შვილებს. 10-11 წლამდე ბავშვი გადის კლიშეს ეტაპს. ის შეფასებებს იღებს მშობლებისგან, ოჯახის წევრებისგან. როდესაც ეს შეფასებები ადეკვატურია, ბავშვს ეუბნებიან: „რა კარგად შეგიძლია, ყოჩაღ! შენ ამას შეძლებ!“ რაღაც თუ ვერ გამოსდის: „არაუშავს, რთულია, შენ შეძლებ ამას. დაგეხმარები!“ ასეთი თანადგომა ბავშვთან მიმართებაში მის თვითშეფასებას მაღლა აწევს. 2-3 წლის ასაკში ბავშვი რომ ცდილობს კოვზს ხელი მოჰკიდოს, ჩამოეთხვრება კიდეც საჭმელი, თუ დაეხმარები ამ დროს, ავტონომიურობის ეტაპი წარმატებულად გადაივლის. ეს არის თვითშეფასების ერთ-ერთი ძირითადი და მნიშვნელოვანი ეტაპი.“

„3-6 წლამდე ინიციატივის ეტაპი დგება. ბავშვი ინიციატივას რომ გამოიჩენს, „შენ ეს არ შეგიძლია, ეს არ მომწონს, არ ვარგა,“ არ შეიძლება ამ დროს ამის თქმა. მერე ბავშვმა უნდა გადააჭარბოს, გაზარდოს თავისი თვითშეფასება ან პირიქით, დაკნინდეს და აბსოლუტურად დაირცხვინოს. 6-12 წლამდე ასაკის ბავშვებთან არის შრომისმოყვარეობა, ისინი სკოლაში იწყებენ სიარულს, თვითორგანიზებას ეყრება საფუძველი. ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ წინა დღით სასკოლოდ მოამზადოს ყველაფერი, ჩასაცმელი, სასწავალო ნივთები, გაკვეთილები, თადარიგი დაიჭიროს მეორე დღისთვის. თუ ამას ვერ მოვახერხებთ, რომ ბავშვს ეს ვასწავლოთ, მას არასრულფასოვნების კომპლექსები და განცდები ჩამოუყალიბდება,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად