Baby Bag

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

შვილის ყოლა საოცარი განცდაა, თუმცა მშობლობა მარტივი გამოცდილება ნამდვილად არ არის. რთულია იმის მიხვედრა, რამდენად ზნეობრივი, განათლებული და ძლიერი ადამიანი იქნება ბავშვი მომავალში. ჩვენს სტატიაში ბავშვებში გავრცელებულ შვიდ ჩვევაზე გესაუბრებით, რომელთა იგნორირება სახიფათოა და სერიოზული პრობლემების გამომწვევ მიზეზად შეიძლება იქცეს.

  • სხვისი ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება

თქვენს შვილს უნდა აუხსნათ, რომ სხვების ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება არასწორია. მან უნდა იცოდეს, რომ ყურადღებიანობასა და ენის მიტანას შორის დიდი განსხვავებაა. ბავშვმა არ უნდა დამალოს, როდესაც სხვა ბავშვის სახიფათო და ნეგატიური ქცევის შემსწრე ხდება. ის მშობელს მსგავს საკითხებზე გულწრფელად უნდა ესაუბრებოდეს, რათა სერიოზულ პრობლემებს თავი აარიდოს.ბავშვი სირთულეებთან გამკლავებას დედასთან და მამასთან ერთად უნდა ცდილობდეს.

  • და-ძმასთან მეტოქეობა

თქვენს შვილებს შორის მეტოქეობა თუ არსებობს, პრობლემის მიზეზი აუცილებლად უნდა აღმოაჩინოთ. არ მისცეთ ბავშვებს უფლება, რომ ერთმანეთს ფიზიკური ტკივილი მიაყენონ. ისინი ერთ გუნდად უნდა შეიკრან და ყველა პრობლემა თანამშრომლობით გადაწყვიტონ. ბავშვებს ერთმანეთის გრძნობების პატივისცემა უნდა ასწავლოთ. თქვენს თითოეულ შვილთან დრო თანაბრად უნდა გაატაროთ, რათა მათ შორის კონფლიქტი არ გაღვივდეს.

  • ქურდობა

ბავშვს ქურდობაზე თუ წაასწრებთ, მის მიმართ აგრესიას ნუ გამოხატავთ. თქვენი შვილის ქცევის მოტივი გამოიკვლიეთ და მას კარგად აუხსენით, თუ რატომ არის სხვისი ნივთის მოპარვა მიუღებელი საქციელი. ბავშვს უთხარით, რომ მოპარული ნივთი პატრონს დაუბრუნოს და მას ბოდიშიც მოუხადოს. თუ ბავშვი ქურდობას კვლავ განაგრძობს, დახმარებისთვის ფსიქოლოგს მიმართეთ, რათა პრობლემა უფრო მეტად არ გამწვავდეს.

  • სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება

ბავშვის სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება უყურადღებოდ არასდროს დატოვოთ. მისი ქცევის მოტივები გაარკვიეთ და თქვენს შვილს აუხსენით, როგორ უნდა მართოს თავისი ქცევა. ბავშვმა უფროსების მშვიდად მოსმენა უნდა ისწავლოს. თუ თქვენი შვილი სხვებისადმი უპატივცემულო ქცევას კვლავ გააგრძელებს, მას ყველა პრივილეგია ჩამოართვით, რომლითაც სარგებლობს.

  • ტყუილის თქმა

ბავშვი თუ ხშირად იტყუება, ნუ გაღიზიანდებით. მას გულწრფელობისა და სიმართლის თქმის მნიშვნელობა კარგად აუხსენით. დაფიქრდით, როგორ უნდა დასაჯოთ ბავშვი მისაღები და პოზიტიური ფორმით, რათა მან სიცრუის თქმა შეწყვიტოს. თუ ბავშვი თქვენს მოტყუებს ძველებურად განაგრძობს, შესაძლოა, მას სერიოზული ფსიქოლოგიური პრობლემები ჰქონდეს, რის გამოც სპეციალისტთან კონსულტაცია აუცილებელია.

  • მოუთმენლობა და წუწუნი

მოუთმენლობის წუწუნით გამოხატვა სერიოზული პრობლემაა. ბავშვს აუხსენით, რომ მან ნორმალურად უნდა ისაუბროს. თუ ის კვლავ წუწუნით მოგმართავთ, გაარკვიეთ, რატომ ვერ ახერხებთ თქვენთვის ყველაზე ახლობელ ადამიანთან მშვიდად საუბარს. ბავშვთან გულწრფელად გაისაუბრეთ და აუხსენით, რომ მას უფრო მეტი სერიოზულობა და მოთმინება მართებს.

  • უხეში მანერები

ბავშვს კარგები მანერების ათვისების პროცესში ზედმეტად ნუ დატვირთავთ. მას ხშირად შეახსენეთ, რომ სხვების მიმართ ყურადღებიანი უნდა იყოს. აუცილებელია, რომ ოჯახის ზრდასრული წევრები ღირსეულად იქცეოდნენ, რადგან ბავშვები მათ ქცევებს იმეორებენ. 

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

მშობლის 7 შეცდომა, რომელიც ბავშვს რყვნის და ათამამებს
ბავშვის მიუღებელი ქცევის გამომწვევი მიზეზი უმეტესწილად მშობლის შეცდომაა. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი პატივისცემით გეპყრობოდეთ და გათამამებული ბავშვივით არ იქცეოდეს, მის მიმართ დამოკიდებულებაში გარკვეულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე ბავშვის სასკოლო მზაობაზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სასკოლო მზაობის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„სკოლამდე ხდება ბავშვის ჩამოყალიბება ემოციურად, კოგნიტურად. მშობლების და მასწავლებლების ძირითადი მოთხოვნა არის შემეცნებაზე: ბავშვმა უნდა იცოდეს ბევრი რამ, სკოლაში რომ შევა, იყოს პროფესორი. რეალურად სკოლისთვის მზაობა არ არის მხოლოდ ცოდნა. არის რაღაც შემეცნებითი უნარები, მაგრამ არა გამზადებული ცოდნა. ბავშვი სკოლაში გამზადებული ცოდნით არ უნდა მიდიოდეს. რაღაცები უნდა იცოდეს, ცხადია, რაც მის ასაკს შეეფერება, ფერები, ფორმები, შეიძლება ცნობდეს ასოებს ან ციფრებს, შეიძლება არ ცნობდეს. ბავშვი სამ ენაზე არ უნდა ლაპარაკობდეს. ენის სწავლა ყოველთვის შეიძლება და მითია, რომ რაც ადრე ისწავლის, მით უკეთესი.

ყველაზე მთავარი მაინც არის ის, რომ ბავშვის ემოციური განვითარება არის უგულებელყოფილი. ბავშვს რამდენად შეუძლია დაბრკოლების გადალახვა, მითითების შესრულება, სიბრაზის მართვა, ეს ყველაფერი არის სასკოლო მზაობა. მე რომ მკითხოთ, საერთოდ 7 წლის უნდა შედიოდეს ბავშვი სკოლაში. ფინეთი ძალიან რომ მოსწონთ, იქ 7 წლის ასაკში შეჰყავთ ბავშვი სკოლაში. ჩვენთან დასწიეს კიდევ ასაკი და დეკემბრამდე დაბადებულ ბავშვებსაც იღებენ. 3 თვე თითქოს არაფერს არ ნიშნავს, ეს თქვენთვის არ ნიშნავს უფროსებისთვის. პატარა ბავშვებისთვის 3 თვე ძალიანაც ნიშნავს.

სკოლას, ცხადია, ძალიან დიდი როლი აქვს პირველ კლასში შესული ბავშვების ადაპტაციაში, შეგუებაში. ბავშვის კეთილდღეობა იზომება. ჩვენ ამას ვზომავთ. ჩვენ ზუსტად ვიცით, ბავშვი ამ ჯგუფში ბედნიერია თუ არა. უფროსებს ეს არ გვაინტერესებს. ჩვენ გვაინტერესებს შედეგები, წლის ბოლოს ბავშვმა რა იცის. ჩვენ ვერ წარმოგვიდგენია, ელემენტარული მატრავმირებელი სიტუაცია როგორ უკლავს ბავშვს ნეირონალურ სისტემებს, რომლებიც აღარ მუშაობს მერე. კარგ აღმზრდელთან თანამშრომლობით მშობელი სწავლოს, რას მიაქციოს ყურადღება. ბავშვის ტვინი ისეა მოწყობილი, რომ თუ სასიამოვნო გარემო არ აქვს, არ სწავლობს. ბავშვი სწავლობს მნიშვნელოვანი უფროსისგან, რომლისგანაც გრძნობს პატივისცემას და მისთვის ეს უფროსი მნიშვნელოვანია. პატივისცემა ნიშნავს იმას, რომ შენ იგებ ბავშვის ემოციებს, ფიქრებს, აძლევ მას არჩევანის თავისუფლებას. ბავშვს უნდა შეუქმნა მასტმულირებელი გარემო განვითარებისა და შემეცნებისთვის,“ - მოცემულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ აჭარის ტელევიზიის გადაცემაში „Zoom განათლებაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „Zoom განათლებაზე“ 

წაიკითხეთ სრულად