Baby Bag

ყოველთვის ენდეთ საკუთარ შვილებს და მათ მიმართ კრიტიკულები ნუ იქნებით

ყოველთვის ენდეთ საკუთარ შვილებს და მათ მიმართ კრიტიკულები ნუ იქნებით

მშობლებს შვილებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ყველაზე მეტად ბავშვის შესაძლებლობებისადმი რწმენა ეხმარებათ. მშობლებს შვილების ნდობა ძალიან უჭირთ. ისინი ფიქრობენ, რომ ბავშვებმა მათ კვალზე უნდა იარონ და მათი მითითებები შეასრულონ. თუმცა, ვინ ვართ უფროსები, რომ შვილებს ყველაფერი მივუთითოთ და ვასწავლოთ? რა ვიცით ჩვენ შვილების არჩევანის ავკარგიანობის შესახებ, რამდენად შეგვიძლია მათი არჩევანის სწორად შეფასება? მშობლის მოვალეობა შვილის გასავლელი გზის წინაღობებისგან გათავისუფლებაა და არა ამ გზის გაკვალვა.

ერთ-ერთი კომპოზიტორის დედა იხსენებს: „ჩემი შვილი ადრეული ასაკიდანვე უკრავდა ვიოლინოზე, მაგრამ მეცადინეობები არ მოსწონდა, ძალიან განიცდიდა. ვგრძნობდი, რომ ამის გამო ჩვენ შორის ურთიერთობა ძალიან დაიძაბა. შევთავაზე, რომ ვიოლონის შესწავლისთვის თავი დაენებებინა. ისიც დამთანხმდა. გარკვეული დროის შემდეგ სწავლის გაგრძელება თავად მოისურვა. ახლა ის ცნობილი კომპოზიტორია, რაც უზომოდ მახარებს.“

მშობლების ნდობა ბავშვს თავდაჯერების ამაღლებაში ეხმარება. ჩვენი ვალი არ არის შვილების ფარული ნიჭის აღმოჩენა, არამედ მათი სურვილების მხარდაჭერა. ბავშვები მშობლების კრიტიკას, უნდობლობას და ჭკუის სწავლებას ყოველთვის პროტესტით პასუხობენ. ისინი ვერ ეგუებიან, როდესაც მშობლებს მათი არ სჯერათ.

მშობლებს ეშინიათ, რომ მათი შვილები შეცდომებს დაუშვებენ. ისინი ცდილობენ ბავშვებს ცხოვრება ასწავლონ. როდესაც მშობელი გრძნობს, რომ შვილი არასწორად (მშობლის აზრით) იქცევა, ის მის გაკრიტიკებას იწყებს და ცდილობს მისი გადაწყვეტილება შეცვალოს. მშობელს სურს, რომ მისი შვილი საზოგადოებისთვის მისაღებ ქცევას ავლენდეს და საერთო წესებს ემორჩილებოდეს, მაგრამ რა ხდება მაშინ, თუ თქვენი შვილი ქვეყანას ახალი წესების შექმნისთვის მოევლინა? რატომ უნდა აიძულოთ ის, რომ არსებულ წესებს დაემორჩილოს?

მშობლებს ეშინიათ, რომ მათი შვილები სერიოზულ შეცდომებს დაუშვებენ. მათ ავიწყდებათ, რომ ერთ დროს თავადაც დამოუკიდებლობაზე ოცნებობდნენ და არ მოსწონდათ, როდესაც მშობლები მათ მიმართ უნდობლობას ავლენდნენ.

შვილებს ჩვენგან თანადგომა და მხარდაჭერა სჭირდებათ, ისინი ელიან, რომ ყოველთვის მხარს დავუჭერთ მათ მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებს, დავიცავთ მათ ყოველგვარი საფრთხისგან და არასდროს დავტოვებთ მარტო. მშობელს უნდა სჯეროდეს, რომ შვილს წარმატების მიღწევა და მშობლის გაბედნიერება სურს, რადგან მას მშობელზე ძვირფასი არავინ ჰყავს. ბავშვებს საკუთარი გზის პოვნა სურთ, ისინი მზად არიან ისწავლონ და განვითარდნენ. მშობლების კრიტიკა და უნდობლობა ბავშვებს არწმუნებს, რომ მათ წარმატების მიღწევა არ შეუძლიათ, ისინი ვერავის ენდობიან და არავის იმედი არ აქვთ.

მასწავლებლობა და ლიდერობა არ გუსლიხმობს, რომ მშობელმა შვილს საკუთარი აზრები თავს მოახვიოს. ბავშვის დასჯა, იზოლორება, მისთვის შეზღუდვების დაწესება და მისი საყვარელი ნივთების ჩამორთმევა ის გზა არ არის, რომელიც მას მოტივაციას შესძენს. გამუდმებული კრიტიკით და ჭკუის სწავლებით მშობელი შვილს საშიში გზისკენ მიუძღვება. ბავშვები სამყაროსადმი ნდობას კარგავენ, ისინი არც საკუთარ თავს და არც მშობლებს აღარ ენდობიან. მშობლებო, საკუთარი შვილებისთვის სიკეთე თუ გსურთ, პირველ რიგში, ნდობა ისწავლეთ. მოუსმინეთ ბავშვებს და გაიგეთ, რა სურთ მათ, მაშინაც კი, როდესაც მათი იდეები არ მოგწონთ.

მომზადებულია​ bonnieharris.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენი ბებიები და ბაბუები გამხმარ პურს აძლევდნენ ბავშვს ხელში, ასევე ქათმის ძვლის ნაწილს,“ - პედიატრი მაია სურვილაძე პატარებისთვის კვების საინტერესო მეთოდს გვაცნობს

„ჩვენი ბებიები და ბაბუები გამხმარ პურს აძლევდნენ ბავშვს ხელში, ასევე ქათმის ძვლის ნაწილს,“ - პედიატრი მაია სურვილაძე პატარებისთვის კვების საინტერესო მეთოდს გვაცნობს

პედიატრმა მაია სურვილაძემ მშობლებს ბავშვების მყარ კვებაზე გადაყვანის შემდეგ კვების საინტერესო მეთოდი გააცნო, რომელიც რვა თვის ასაკიდან გამოიყენება:

„ეს მოდის ინგლისიდან. 2005 წელს ინგლისელმა მედდამ 70 წლის ასაკში, როდესაც უკვე დიდი გამოცდილება ჰქონდა დანერგა ეს მეთოდი. ბავშვი თვითონ ეცნობა საკვებს. დიდი მნიშვნელობა აქვს, რა ასაკიდან დავიწყებთ. კუნთების მოტორიკა უნდა იყოს განვითარებული იმისთვის, რომ შეძლოს პროდუქტის დაჭერა ორი თითით. თუ ადრე მისცემთ ბავშვს, ინტერესი იქნება ნული. მნიშვნელობა აქვს ფერსაც, საკვების კონსისტენციასაც. მნიშვნელოვანია, რომ ვიზუალურად განასხვავოს ბავშვმა საკვები.“

მაია სურვილაძის თქმით, ეს მეთოდი ახალი არ არის და ბევრ ქვეყანაში გამოიყენება:

„ეს მეთოდი დიდი ხანია, რაც მოდის, პედიატრებისთვის ახალი არ არის. სპეციალური საკვები გამოვიდა ევროპაში, ინგლისში, ამერიკაში. პროდუქტი ისეა დამზადებული, რომ შუა ნაწილი დავიწროვებული აქვს. ეს იმისთვისაა, რომ ბავშვმა კარგად მოჰკიდოს ხელი და მოსჭიდოს. ბავშვი საკვებს ეცნობა, მას სათამაშოს ფუნქცია აქვს. შესაძლოა, სხვა სათამაშოები ნაკლებად აინტერესებდეს. ბევრი მშობელი მოდის და ამბობს, ჩემს შვილს სათამაშო სულ არ უნდა, კოვზები და ქვაბები ურჩევნიაო. შეიძლება თავიდან ერთი კომპონენტისგან შემდგარი პროდუქტი დაუდოთ. რვა თვე ზუსტად ის ასაკია, რომელიც კარგია ასეთი ექსპერიმენტების ჩატარებისთვის.“

„ჩვენი ბებიები და ბაბუები ქათმის ძვლის ნაწილს აძლევდნენ ბავშვს ხელში, ასევე გამხმარ პურს, ახალ ხახვს. ამერიკელი მეცნიერი სპოკი, ასევე უდებდა პროდუქტს ბავშვს და არჩევინებდა. ეს არ არის ახალი მეთოდი. როდესაც ასპირაცია ხდება, საკვების ნაწილები ხვდება სასუნთქ გზებში, ვერ ამოისუნთქავს ბავშვი. ამიტომ სწორად უნდა განვსაზღვროთ როდის დავიწყოთ ეს პირველად. ასეთი სახით ბავშვი იმ რაოდენობას, რაც მას ერთ მოცულობაზე სჭირდება, ვერ შეავსებს,“ - აღნიშნულ საკითხზე მაია სურვილაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად