Baby Bag

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვი გამუდმებით მულტფილმების ყურებას გვთხოვს?

როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვი გამუდმებით მულტფილმების ყურებას გვთხოვს?

ბავშვებს მულტფილმების ყურება ძალიან უყვართ. თქვენი შვილი მათ გარეშე თუ ვერ ძლებს და სხვა ვერაფრით ერთობა, თუ გამუდმებით გთხოვთ, რომ ანიმაციურ ფილმებს აყურებინოთ, ჩვენი რჩევები ძალიან გამოგადგებათ.

ბავშვს მულტფილმების ყურებას რაც უფრო გვიან დააწყებინებთ, მით უკეთესია მისთვისაც და თქვენთვისაც. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვი პასიურად იჯდეს და ანიმაციურ ფილმებს უყურებდეს, აჯობებს, თუ დამოუკიდებლად თამაშს მიეჩვევა, ფანტაზიას განივითარებს და კოგნიტურ უნარებს გაიუმჯობესებს. ეცადეთ, ბავშვი ხშირად დაიხმაროთ საოჯახო საქმეების კეთებისას, რათა მას ნატიფი მოტორიკა განუვითარდეს, პატარებს მარტივი ექსპერიმენტების მოწყობაში დაეხმარეთ. მულტფილმების საუკეთესო ალტერნატივა აუდიოზღაპრებია. მათი დახმარებით ბავშვს წარმოსახვა უვითარდება და აზროვნების უნარიც უუმჯობესდება.

ყველამ ვიცით, რომ ანიმაციური ფილმების ყურებისას ბავშვები მშვიდდებიან, ისინი ჩუმად სხედან და არ ცელქობენ, რაც დაღლილ დედებს ძალიან დიდ დახმარებას უწევს. მიუხედავად ამისა, ეცადეთ, ბავშვს ეკრანთან გატარებული დრო მაქსიმალურად შეუზღუდოთ. სკოლამდელი ასაკის ბავშვების დიდი ნაწილი ანიმაციურ ფილმებს საათობით უყურებს, რაც ნერვულ სისტემაზე უკიდურესად ნეგატიურ ზეგავლენას ახდენს. ბავშვი სხვა აქტივობებით ვეღარ ერთობა და მულტფილმებზე დამოკიდებული ხდება.

არასდროს გამოიყენოთ მულტფილმი, როგორც კვების დროს ყურადღების გადატანის საშუალება.

ბავშვებისთვის აუცილებელია თანმიმდევრულობა და სტაბილურობა. პედიატრები და ნევროპათოლოგები რეჟიმის აუცილებლობაზე ამდენს სწორედ ამიტომ საუბრობენ. ბავშვის ნერვული სისტემა მოვლენათა განვითარების გარკვეულ ციკლს ეჩვევა. მულტფილმების ყურებისთვის დღის გარკვეული მონაკვეთი უნდა გამოყოთ. თუ ბავშვს ეცოდინება, რომ ანიმაციურ ფილმებს მხოლოდ სადილამდე, სეირნობის შემდეგ ან დილით უყურებს, ის ჭირვეულობას აღარ დაიწყებს.

ბავშვი წინასწარ გააფრთხილეთ, რამდენი ხნის მანძილზე შეძლებს მულტფილმის ყურებას. ყურების პროცესში მას შეახსენეთ, რომ ხუთ წუთში კომპიუტერს გამოურთავთ. ამგვარად, ბავშვი ყურების შეწყვეტისთვის მომზადებული იქნება და ისტერიკას აღარ მოგიწყობთ.

არასდროს შეუსრულოთ ბავშვს თხოვნა, როდესაც ის გეუბნებათ, რომ კიდევ ერთ მულტფილმს უყურებს. თუ ასე მოიქცევით, ის დარწმუნდება, რომ თქვენ მიერ წაყენებული პირობები არაფერს ნიშნავს და მათი შეცვლა ძალიან მარტივია.

ბავშვებს ასაკის შესაბამისი მულტფილმები უნდა აჩვენოთ. თუ თქვენი შვილი ყოველდღიურად ერთსა და იმავე ანიმაციური ფილმის ყურებას ითხოვს, მას ამის შესაძლებლობა უნდა მისცეთ. ბავშვს საყვარელი მულტფილმის ყურება თვეების განმავლობაში შეუძლია, რაც სავსებით ნორმალურია და მას ამის გაკეთება არ უნდა დაუშალოთ.

მომზადებულია​ ipsyholog.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები-qe-


„ორ წლამდე ასაკის ბავშვმა მულტფილმებს არ უნდა უყუროს,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი
​ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმაციური ფილმების ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:„მულტფილმები მაყურებელში ბევრნაირ ემოციას იწვევს. ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ საბა...
რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა? - ფსიქოლოგის რეკომ...
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად