Baby Bag

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

მშობლები შვილებს ხშირად ეუბნებიან, რომ ტირილი შეწყვიტონ. პატარები ზოგჯერ უფროსებისთვის უმნიშვნელო პრობლემების გამო ტირიან, რის გამოც მშობლებს მათი წუწუნის მოსმენის სურვილი არ აქვთ. როდესაც სამყაროში უამრავი ბავშვი შიმშილობს და ტერორისტები უდანაშაულო ადამიანებს ხოცავენ, სერიოზულად ვერ აღვიქვამთ დაკარგული თოჯინის გამო ატირებული ბავშვების სატკივარს.

ბავშვების გონება სხვაგვარად არის მოწყობილი. ისინი უმანკოები არიან. პატარებმა არ იციან, რომ სამყარო სავსეა ბოროტებით, რომ მათი თანატოლები შიმშილით იხოცებიან. ბავშვისთვის საყვარელი სათამაშოს დაკარგვა უდიდესი ტრაგედიაა, რადგან ის მისთვის ნაცნობ სამყაროში ყველაზე ძვირფას ნივთად მიაჩნია.

მშობლები, რომლებიც შვილს ტირილის შეწყვეტისკენ მოუწოდებენ, ბავშვს აგრძნობინებენ, რომ მისი საქციელი მისაღები და სწორი არ არის. ისინი შვილის ემოციებს აკრიტიკებენ და მისგან იმის ცოდნას მოითხოვენ, რაც შეუძლებელია იცოდეს მცირეწლოვანმა ბავშვმა. როდესაც ბავშვს ტირილს ვუკრძალავთ, მას ვაგრძნობინებთ, რომ მისი გრძნობები და განცდები ჩვენთვის უმნიშვნელოა.

ბავშვი, რომელსაც ეუბნებიან, რომ სისულელის გამო არ უნდა იტიროს, ტირილს უფრო ძლიერად აგრძელებს, რადგან უფროსების გულგრილობა მისთვის ძალიან მტკივნეულია. დროთა განმავლობაში ბავშვები ემოციების დამალვას იწყებენ. ისინი ცდილობენ მშობლებისთვის მისაღები ქცევა განახორციელონ, რის გამოც მათთვის მნიშვნელოვანი დანაკარგის გამო ტირილს აღარ იწყებენ. ბავშვის ამგვარი ქცევა მის შინაგან მდგომარეობაზე ნეგატიურად აისახება.

„დიდი გოგოები/ბიჭები არ ტირიან,“ „სატირალი არაფერია,“ - ეს ის ცნობილი ფრაზებია, რომლებსაც მშობლები განუწყვეტლივ იმეორებენ. როდესაც შვილებს ვასწავლით, რა იგრძნონ, როდის იგრძნონ და როგორ გამოხატონ თავიანთი ემოციები, ჩვენ მათ ნამდვილი განცდების დაფარვისკენ მოვუწოდებთ. ემოციების შეკავება ბავშვებში ფრუსტრაციისა და იმედგაცრუების განცდას ბადებს, რაც მათ მოზარდობისა და ზრდასრულობის ასაკშიც გაჰყვებათ.

ზრდასრული ადამიანები საჯაროდ ემოციების გამოხატვის დროს ხშირად ბოდიშს იხდიან, რადგან მათ ასწავლეს, რომ ეს ნორმალური არ არის. ადამიანი ბუნებით მგრძნობიარეა, ის ხშირად განიცდის შიშს, სირცხვილს, ტკივილსა და სიხარულს. ჩვენი გრძნობები ჩვენთვის ყოველთვის გასაგებია. ყველამ ვიცით, რატომ ვიწყენთ, რატომ გვინდა ტირილი ან სიცილი. ადამიანს საკუთარი განცდებისა და გრძნობების მიღება უნდა შეეძლოს. როდესაც ბავშვი სკვერში თამაშის დროს ჭარბი ემოციებით იტვირთება, სიხარულით დახტის და იცინის, შესაძლოა, ეს უფროსისთვის გასაგები არ იყოს, მაგრამ მისი დადებითი ემოციების გაზიარება აუცილებელია. სწორედ ასევე უნდა მივიღოთ ბავშვის ბრაზისა და სევდის გამომხატველი ემოციებიც.

მშობლები შვილებს ტირილის შეწყვეტისკენ განსაკუთრებით მაშინ მოუწოდებენ, როდესაც ისინი საჯარო სივრცეში იმყოფებიან. უფროსებს არ სურთ, რომ სხვებს მათზე ნეგატიური წარმოდგენა შეექმნათ. მშობლებს არ უნდათ, რომ გარშემომყოფებმა მათი შვილი გათამამებულად ჩათვალონ. როგორც წესი, უცხო ადამიანებს საერთოდ არ ადარდებთ, როგორ იქცევა თქვენი შვილი, ხოლო თუ ეს მათთვის მნიშვნელოვანია, ნურც ამის გამო აღელდებით. ეს მათი პრობლემაა და არა თქვენი. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ საკუთარი ემოციები გამოხატოს.

მშობლებმა უნდა იცოდნენ, რომ ბიჭებიც ისევე ტირიან, როგორც გოგონები. ბიჭი ისეთივე ადამიანია, როგორიც გოგო. ემოციები და განცდები მასაც აქვს, რომელთა გამოხატვა მისთვის მნიშვნელოვანია. როდესაც ბავშვი ტირის, ნაცვლად იმისა, რომ მას ტირილის შეწყვეტა უბრძანოთ, მიუახლოვდით და უთხარით, რომ მისი გესმით. ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ თქვენთვის მისი განცდები გასაგებია, რომ მისი სათამაშოს დაკარგვას ძალიან განიცდით. აუხსენით თქვენს შვილს, თუ რატომ ვერ ხერხდება მისი პრობლემის მოგვარება. რაც მთავარია მოსიყვარულე ხმით ესაუბრეთ და თანაგრძნობა გამოხატეთ.

თქვენს შვილს ტკბილეულის მირთმევა თუ სურს და ამის გამო ტირის, მას შემდეგი სიტყვებით მიმართეთ: „მესმის, რომ გიყვარს ტკბილეული, რადგან ძალიან გემრიელია, მაგრამ თუ ბევრ ტკბილს შეჭამ, მუცელი გეტკინება. დედიკოს და მამიკოს უნდათ, რომ ჯანმრთელი იყო. თუ ტკბილეულს ზომიერად შეჭამ, ყოველთვის შეძლებ თავისუფლად თამაშს და სირბილს, რადგან ჯანმრთელი იქნები.“

ყვირილისა და ტირილის მოსმენა სასიამოვნო არ არის, მაგრამ ეს ცუდ ქცევად არ უნდა მონათლოთ. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ ემოციებისგან დაიცალოს. შეგიძლიათ, ბავშვს აკოცოთ და ჩაეხუტოთ. თუ მისი ქცევა გაღიზიანებთ და ემოციებს ვერ უმკლავდებით, რამდენიმე წუთით მოშორდით ბავშვს, ღრმად ჩაისუნთქეთ, დამშვიდდით და მასთან მხოლოდ ამის შემდეგ დაბრუნდით.

ბავშვს ემოციების მართვა რომ ასწავლოთ, ამისთვის დიდი შრომა დაგჭირდებათ. ნუ აიძულებთ მას უარი თქვას ნამდვილი განცდების გამომჟღავნებაზე. ტირილი ჩვენი ცხოვრების ნაწილია. ნუ ეტყვით ბავშვს, რომ ეს ასე არ არის. თუ შვილს ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობას მისცემთ, ამით მას ბედნიერებას მოუტანთ.

მომზადებულია ​educateinspirechange.org- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვებში ბრაზის მართვის 8 ეფექტიანი მეთოდი

ბავშვებში ბრაზის მართვის 8 ეფექტიანი მეთოდი

მშობლებს ძალიან აფრთხობთ ბავშვებში აგრესიული ქცევის გამოვლინებები: ყვირილი, ფიზიკური ძალადობისკენ მიდრეკილება და უხეშობა. ზოგიერთი ბავშვი ძალიან მარტივად ღიზიანდება და აგრესიისკენ აშკარა მიდრეკილებას ავლენს. ჩვენს სტატიაში ბავშვებში ბრაზის მართვისთვის საჭირო რეკომენდაციებს გაგაცნობთ, რომელიც თქვენი შვილის აგრესიულ ქცევებს მნიშვნელოვნად შეამცირებს.

  • 1.ბავშვს ემოციებზე ხშირად ესაუბრეთ

ბავშვს, პირველ რიგში, გრძნობებისა და ემოციების შესახებ უნდა მიაწოდოთ ინფორმაცია. ბავშვების ბრაზის გამომწვევი მიზეზი ხშირად საკუთარი გრძნობების და განცდების ამოცნობის უუნარობაა. შესაძლოა, ბავშვის ბრაზი თქვენი ყურადღების მიქცევის სტრატეგია იყოს. თუ ბავშვს თავის ემოციებზე ხშირად გაესაუბრებით, ის მათ სახელდებას და ამოცნობას უკეთ შეძლებს.

  • 2.ბავშვს დამშვიდების შესაძლებლობა მიეცით

გაღიზიანებულ ბავშვთან ურთიერთობისას შესვენების აღება ძალიან მნიშვნელოვანია. როდესაც ბავშვი ბრაზობს, მასთან საუბარი პრობლემას კიდევ უფრო ამწვავებს. მოერიდეთ ბავშვთან კამათს და მის დამოძღვრას, როდესაც თქვენი შვილი გაღიზიანებულია. ვიდრე პრობლემის მოგვარებას გადაწყვეტთ, ბავშვს დამშვიდების შესაძლებლობა მიეცით. ბრაზი ბავშვს აშინებს. თუ ატყობთ, რომ ბავშვს ეშინია, მასთან იყავით და თანადგომა გამოუცხადეთ.

  • 3.ბავშვთან გადაჭარბებულ საუბარს მოერიდეთ

ბავშვთან საუბრის დაწყებამდე, დაელოდეთ, რომ ის დამშვიდდეს. გაბრაზებულ ბავშვს ინფორმაციის გადამუშავება ძალიან უჭირს. ბავშვთან საუბრისას მშვიდი ტონი შეინარჩუნეთ და რაც შეიძლება ცოტა ისაუბრეთ. გამოიყენეთ მოკლე წინადადებები და ერთი და იგივე ფრაზა ხშირად გაიმეორეთ. გამეორება ბავშვს თქვენი ნათქვამის უკეთ გაგებაში დაეხმარება.

  • 4.შეიმუშავეთ ბავშვის დამშვიდების გეგმა

ბავშვს ასწავლეთ, როგორი რეაქცია უნდა ჰქონდეს, როდესაც რამეზე ბრაზობს ან ფრუსტრაციას განიცდის. ბრაზის პოზიტიური განცდებით ჩანაცვლება ბავშვს დამშვიდებაში დაეხმარება. შესაძლოა, ბავშვს სპეციალური დასამშვიდებელი კუთხე ან ოთახი მოუწყოთ. ბავშვი გააფრთხილეთ, რომ მას აღნიშნულ კუთხეში თავის დამშვიდება შეუძლია, როდესაც გრძნობს, რომ ბრაზდება. ბავშვის დამშვიდებისთვის იდეალურია საყვარელი თოჯინით თამაში, მისთვის მოსაწონი წიგნის დათვალიერება.

  • 5.გამოიყენეთ რელაქსაციის სპეციალური ტექნიკები

გონების განტვირთვა ბრაზისგან გათავისუფლებისთვის იდეალური საშუალებაა. ბრაზის მენეჯმენტისთვის სპეციალური ტექნიკების შესწავლა ძალიან ეფექტიანია. ბავშვს რელაქსაციისთვის სპეციალური ფრაზების, სიტყვების სწავლება შეგიძლიათ, რომლებიც მას ყურადღებას გადაატანინებს. მცირეწლოვან ბავშვებს განსაკუთრებით ამშვიდებს საყვარელი მუსიკის მოსმენა ან საინტერესო წიგნის დათვალიერება. შედარებით უფროსი ასაკის ბავშვებისთვის კი კარგია მედიტაცია, სუნთქვითი ვარჯიშები და სეირნობა.

  • 6. არ მისცეთ ბავშვს საშუალება, რომ ტანტრუმით საწადელს მიაღწიოს

ბავშვები მარტივად აცნობიერებენ, რომ ტანტრუმის წყალობით მშობლების ყურადღების მიქცევას ახერხებენ. თუ ბავშვი ამას შეამჩნევს, ტანტრუმი მისი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდება. ბავშვს ასწავლეთ, რომ ის აგრესიით ვერასდროს მიიღებს იმას, რაც სურს.

  • 7.ისწავლეთ ემპათიის გამოხატვა

თუ ბავშვი გაბრაზებულია, დაეხმარეთ მას, რომ სიბრაზის მიზეზებზე ღიად ისაუბროს. გაამხნევეთ თქვენი შვილი. თუ ბავშვი იგრძნობს, რომ თქვენთვის მისი განცდები მნიშვნელოვანია, ეს მას ძალიან დაეხმარება. ბავშვები ძალიან ბრაზობენ, როდესაც ხედავენ, რომ მათი გრძნობები მნიშვნელოვანი არ არის გარშემომყოფთათვის.

  • 8.შეაქეთ ბავშვი კარგი ქცევისთვის

ბავშვებს ყურადღება ძალიან სჭირდებათ. თქვენი შვილის კარგი ქცევა ყოველთვის უნდა შეამჩნიოთ და აღიაროთ კიდეც. თუ ბავშვს კარგი ქცევისთვის ხშირად შეაქებთ, ის ეცდება, რომ მსგავსი ქცევა ხშირად გაიმეოროს. მთავარია, რომ ქებაში არ გადააჭარბოთ, რადგან ეს ბავშვს კრიტიკასდმი ზედმეტად მგრძნობიარეს გახდის და მას შენიშვნის მიღება გაუჭირდება. შექება აუცილებლად დააბალანსეთ შენიშვნით, როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად