Baby Bag

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

მშობლები შვილებს ხშირად ეუბნებიან, რომ ტირილი შეწყვიტონ. პატარები ზოგჯერ უფროსებისთვის უმნიშვნელო პრობლემების გამო ტირიან, რის გამოც მშობლებს მათი წუწუნის მოსმენის სურვილი არ აქვთ. როდესაც სამყაროში უამრავი ბავშვი შიმშილობს და ტერორისტები უდანაშაულო ადამიანებს ხოცავენ, სერიოზულად ვერ აღვიქვამთ დაკარგული თოჯინის გამო ატირებული ბავშვების სატკივარს.

ბავშვების გონება სხვაგვარად არის მოწყობილი. ისინი უმანკოები არიან. პატარებმა არ იციან, რომ სამყარო სავსეა ბოროტებით, რომ მათი თანატოლები შიმშილით იხოცებიან. ბავშვისთვის საყვარელი სათამაშოს დაკარგვა უდიდესი ტრაგედიაა, რადგან ის მისთვის ნაცნობ სამყაროში ყველაზე ძვირფას ნივთად მიაჩნია.

მშობლები, რომლებიც შვილს ტირილის შეწყვეტისკენ მოუწოდებენ, ბავშვს აგრძნობინებენ, რომ მისი საქციელი მისაღები და სწორი არ არის. ისინი შვილის ემოციებს აკრიტიკებენ და მისგან იმის ცოდნას მოითხოვენ, რაც შეუძლებელია იცოდეს მცირეწლოვანმა ბავშვმა. როდესაც ბავშვს ტირილს ვუკრძალავთ, მას ვაგრძნობინებთ, რომ მისი გრძნობები და განცდები ჩვენთვის უმნიშვნელოა.

ბავშვი, რომელსაც ეუბნებიან, რომ სისულელის გამო არ უნდა იტიროს, ტირილს უფრო ძლიერად აგრძელებს, რადგან უფროსების გულგრილობა მისთვის ძალიან მტკივნეულია. დროთა განმავლობაში ბავშვები ემოციების დამალვას იწყებენ. ისინი ცდილობენ მშობლებისთვის მისაღები ქცევა განახორციელონ, რის გამოც მათთვის მნიშვნელოვანი დანაკარგის გამო ტირილს აღარ იწყებენ. ბავშვის ამგვარი ქცევა მის შინაგან მდგომარეობაზე ნეგატიურად აისახება.

„დიდი გოგოები/ბიჭები არ ტირიან,“ „სატირალი არაფერია,“ - ეს ის ცნობილი ფრაზებია, რომლებსაც მშობლები განუწყვეტლივ იმეორებენ. როდესაც შვილებს ვასწავლით, რა იგრძნონ, როდის იგრძნონ და როგორ გამოხატონ თავიანთი ემოციები, ჩვენ მათ ნამდვილი განცდების დაფარვისკენ მოვუწოდებთ. ემოციების შეკავება ბავშვებში ფრუსტრაციისა და იმედგაცრუების განცდას ბადებს, რაც მათ მოზარდობისა და ზრდასრულობის ასაკშიც გაჰყვებათ.

ზრდასრული ადამიანები საჯაროდ ემოციების გამოხატვის დროს ხშირად ბოდიშს იხდიან, რადგან მათ ასწავლეს, რომ ეს ნორმალური არ არის. ადამიანი ბუნებით მგრძნობიარეა, ის ხშირად განიცდის შიშს, სირცხვილს, ტკივილსა და სიხარულს. ჩვენი გრძნობები ჩვენთვის ყოველთვის გასაგებია. ყველამ ვიცით, რატომ ვიწყენთ, რატომ გვინდა ტირილი ან სიცილი. ადამიანს საკუთარი განცდებისა და გრძნობების მიღება უნდა შეეძლოს. როდესაც ბავშვი სკვერში თამაშის დროს ჭარბი ემოციებით იტვირთება, სიხარულით დახტის და იცინის, შესაძლოა, ეს უფროსისთვის გასაგები არ იყოს, მაგრამ მისი დადებითი ემოციების გაზიარება აუცილებელია. სწორედ ასევე უნდა მივიღოთ ბავშვის ბრაზისა და სევდის გამომხატველი ემოციებიც.

მშობლები შვილებს ტირილის შეწყვეტისკენ განსაკუთრებით მაშინ მოუწოდებენ, როდესაც ისინი საჯარო სივრცეში იმყოფებიან. უფროსებს არ სურთ, რომ სხვებს მათზე ნეგატიური წარმოდგენა შეექმნათ. მშობლებს არ უნდათ, რომ გარშემომყოფებმა მათი შვილი გათამამებულად ჩათვალონ. როგორც წესი, უცხო ადამიანებს საერთოდ არ ადარდებთ, როგორ იქცევა თქვენი შვილი, ხოლო თუ ეს მათთვის მნიშვნელოვანია, ნურც ამის გამო აღელდებით. ეს მათი პრობლემაა და არა თქვენი. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ საკუთარი ემოციები გამოხატოს.

მშობლებმა უნდა იცოდნენ, რომ ბიჭებიც ისევე ტირიან, როგორც გოგონები. ბიჭი ისეთივე ადამიანია, როგორიც გოგო. ემოციები და განცდები მასაც აქვს, რომელთა გამოხატვა მისთვის მნიშვნელოვანია. როდესაც ბავშვი ტირის, ნაცვლად იმისა, რომ მას ტირილის შეწყვეტა უბრძანოთ, მიუახლოვდით და უთხარით, რომ მისი გესმით. ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ თქვენთვის მისი განცდები გასაგებია, რომ მისი სათამაშოს დაკარგვას ძალიან განიცდით. აუხსენით თქვენს შვილს, თუ რატომ ვერ ხერხდება მისი პრობლემის მოგვარება. რაც მთავარია მოსიყვარულე ხმით ესაუბრეთ და თანაგრძნობა გამოხატეთ.

თქვენს შვილს ტკბილეულის მირთმევა თუ სურს და ამის გამო ტირის, მას შემდეგი სიტყვებით მიმართეთ: „მესმის, რომ გიყვარს ტკბილეული, რადგან ძალიან გემრიელია, მაგრამ თუ ბევრ ტკბილს შეჭამ, მუცელი გეტკინება. დედიკოს და მამიკოს უნდათ, რომ ჯანმრთელი იყო. თუ ტკბილეულს ზომიერად შეჭამ, ყოველთვის შეძლებ თავისუფლად თამაშს და სირბილს, რადგან ჯანმრთელი იქნები.“

ყვირილისა და ტირილის მოსმენა სასიამოვნო არ არის, მაგრამ ეს ცუდ ქცევად არ უნდა მონათლოთ. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ ემოციებისგან დაიცალოს. შეგიძლიათ, ბავშვს აკოცოთ და ჩაეხუტოთ. თუ მისი ქცევა გაღიზიანებთ და ემოციებს ვერ უმკლავდებით, რამდენიმე წუთით მოშორდით ბავშვს, ღრმად ჩაისუნთქეთ, დამშვიდდით და მასთან მხოლოდ ამის შემდეგ დაბრუნდით.

ბავშვს ემოციების მართვა რომ ასწავლოთ, ამისთვის დიდი შრომა დაგჭირდებათ. ნუ აიძულებთ მას უარი თქვას ნამდვილი განცდების გამომჟღავნებაზე. ტირილი ჩვენი ცხოვრების ნაწილია. ნუ ეტყვით ბავშვს, რომ ეს ასე არ არის. თუ შვილს ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობას მისცემთ, ამით მას ბედნიერებას მოუტანთ.

მომზადებულია ​educateinspirechange.org- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„იმ შემთხვევაში, თუ სკოლაში ინფექციის იდენტიფიცირება მოხდება, სკოლა ვალდებულია მიმართოს ადგილობრივი ჯანდაცვის ცენტრს,“ - ეკატერინე დგებუაძე

„იმ შემთხვევაში, თუ სკოლაში ინფექციის იდენტიფიცირება მოხდება, სკოლა ვალდებულია მიმართოს ადგილობრივი ჯანდაცვის ცენტრს,“ - ეკატერინე დგებუაძე

​​საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის პირველმა მოადგილემ ეკატერინე დგებუაძემ იმ რეკომენდაციების შესახებ ისაუბრა, რომელთა დაცვა სკოლებს ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებში სასწავლო პროცესის დაწყების შემდეგ ევალებათ:

„სკოლებს ეძლევათ სრული თავისუფლება იმისთვის, რომ თავიანთი საჭიროებიდან, ინფრასტრუქტურიდან გამომდინარე დააორგანიზონ სასწავლო პროცესი. წესებთან დაკავშირებით მნიშვნელოვანი შესასრულებელი ღონისძიება არის ის, რომ მოსწავლეებს შორის ერთ მეტრიანი დისტანცია უნდა არსებობდეს. მერხები უკვე ისეა განთავსებული, რომ მოსწავლეები ერთი მეტრის რადიუსზე არიან ერთმანეთისგან დაშორებული. ​სასწავლო პროცესის დაწყებამდე უნდა მოხდეს სიცხის გაზომვა. იმ შემთხვევაში, თუ სიცხე დაუფიქსირდება მოსწავლეს, ის გადადის საიზოლაციო ოთახში, სადაც ხდება ტემპერატურის გადამოწმება. თუ მას რამდენჯერმე დაუფიქსირდა ტემპერატურა, ინფორმაციას აწვდიან მშობლებს. საჭიროების შემთხვევაში გადამისამართება ხდება 112-ში.“

ეკატერინე დგებუაძის თქმით, წესებისა და რეკომენდაციების დაცვა სკოლის ადმინისტრაციის პასუხისმგებლობაა:

„საინფორმაციო კამპანიის კუთხითაც გადაიდგა ნაბიჯები. დაიბეჭდა პოსტერები, რომლებიც გაკრულია სკოლებში. თვალსაჩინოა ყველა ის ნაბიჯი და აქტივობა, რომელიც მოსწავლემ მასწავლებელთან ერთად უნდა განახორციელოს. ეს არის უკვე ​სკოლის ადმინისტრაციის პასუხისმგებლობა, როგორ დაიცავს, როგორ მიჰყვება ამ წესებს. ამ ყველაფერს მოჰყვება მონიტორინგი. გარდა ამისა, ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საკითხი, რომელზეც მინდა მშობლებს ინფორმაცია მივაწოდო, ეს არის სერვისი, რომელიც განათლების სამინისტრომ შეიმუშავა. იმ მშობლებს, რომლებსაც ეშინიათ, აქვთ საშუალება განაცხადი გააკეთონ, დაწერონ წერილი ან მეილიდან სკოლის ადმინისტრაციას მესიჯი გაუგზავნონ. ამ მომენტიდან სკოლა დაიწყებს კონკრეტული მოსწავლისთვის დისტანციურ ფორმატში საგაკვეთილო პროცესის ორგანიზებას. თუ მშობელს უნდა, რომ მოსწავლე დარჩეს დისტანციური სწავლების ფორმატში, ის მოსწავლე დარჩება ამ ფორმატში.“

ეკატერინე დგებუაძემ აღნიშნა, რომ სკოლაში კოვიდ-19-ის იდენტიფიცირების შემთხვევაში, სკოლამ ადგილობრივი ჯანდაცვის ცენტრს უნდა მიმართოს:

„იმ შემთხვევაში, ​თუ სკოლაში ინფექციის იდენტიფიცირება მოხდება, სკოლა ვალდებულია მიმართოს ადგილობრივი ჯანდაცვის ცენტრს. სწორედ ცენტრის რეკომენდაციის საფუძველზე მიიღება გადაწყვეტილება, სკოლა გადავიდეს სრულად დისტანციურ სწავლებაზე, თუ კონკრეტული კლასი გადავა დისტანციური სწავლების ფორმატზე. რეკომენდაციაა, რომ თუ სკოლას დასჭირდა, შაბათი დღე გამოიყენოს სასწავლო დღედ. ამ შემთხვევაში ესეც დასაშვებია. მუნიციპალური ტრანსპორტი შეზღუდულია, შესაბამისად ჩვენი რეკომენდაცია იქნება, რომ შაბათის სასწავლო დღედ გამოყენების შემთხვევაში, დისტანციურ ფორმატში ჩაატარონ გაკვეთილები.“

„მნიშვნელოვანია, რომ როდესაც ბავშვები სკოლაში დაბრუნდებიან, მასწავლებელმა მოახდინოს მათი აკადემიური მიღწევების შეფასება საკლასო ოთახის დონეზე. უნდა მოხდეს მოსწავლის შეფასება, რადემნად ძლევს იმ მიზნებს, რომლებიც მასწავლებელს აქვს დასახული. თუ გამოწვევები არსებობს, სკოლა ვალდებულია მოსწავლისთვის შეიმუშავოს ინდივიდუალური გაკვეთილები. ამ შემთხვევაში ​მხარი უნდა დავუჭიროთ მოსწავლეს, დავეხმაროთ, რომ ის არ იყოს მოწყვეტილი სასწავლო პროცესისგან,“ - აღნიშნულ თემაზე ეკატერინე დგებუაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად