Baby Bag

თუ ბავშვი მაღაზიაში ისტერიკას გიწყობთ, სიმშვიდე შეინარჩუნეთ და მისი მოთხოვნები არ შეასრულოთ

თუ ბავშვი მაღაზიაში ისტერიკას გიწყობთ, სიმშვიდე შეინარჩუნეთ და მისი მოთხოვნები არ შეასრულოთ

ბავშვები ყველაზე ხშირად სწორედ სასურსათო მაღაზიებში ჭირვეულობენ. ზოგიერთი მათგანი იწყენს, ნაწილი კი განათებებისა და ხმაურის გამო ძალიან აღგზნებულია. მთავარი მიზეზი, რის გამოც პატარები მაღაზიებში კონტროლს კარგავენ, დახლებზე მოთავსებული პროდუქტებია, რომლებიც მათ ძალიან უყვართ.

მშობლების დიდი ნაწილი, შვილის მხრიდან ისტერიკის მოწყობის შიშით, ბავშვს სასურსათო მაღაზიებში აღარ ატარებს, რაც დიდი შეცდომაა. იმისთვის, რომ ბავშვმა მაღაზიაში ისტერიკების მოწყობა სამუდამოდ შეწყვიტოს, მშობლებმა გარკვეული რეკომენდაციები უნდა დაიცვან. შვილის სახლში დატოვება გამოსავალი არ არის და პრობლემის მოგვარებაში ვერ დაგეხმარებათ.

ბავშვის საჯარო სივრცეში გაყვანამდე გარკვეული წესები შეიმუშავეთ. პატარებმა უნდა იცოდნენ, რა სახის ქცევებია მისაღები, როდესაც ისინი მაღაზიაში იმყოფებიან. თქვენს შვილს აუხსენით, რომ სათამაშო მოედანზე ყვირილი და სირბილი სავსებით ნორმალური მოვლენაა, თუმცა სურსათის მაღაზიაში მსგავსი ქცევა მოსაწონი არ არის. ბავშვს განუმარტეთ, რომ მაღაზიაში ყოველთვის თქვენთან ერთად უნდა იყოს, არ ირბინოს და თაროებიდან პროდუქტები დაუკითხავად არ აიღოს. თქვენს შვილს აუხსენით, რა შედეგები მოჰყვება მის დადებით და უარყოფით ქცევას.

ნეგატიური ქცევის პრევენციას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. ვიდრე ბავშვს მაღაზიაში წაიყვანთ, დარწმუნდით, რომ ის კარგად არის გამოძინებული და დანაყრებული. თუ ბავშვი დაღლილი ან გაღიზიანებულია, მასთან ერთად პროდუქტების შესაძენად ნუ წახვალთ.

მაღაზიაში რომ შეხვალთ, ბავშვი აუცილებლად რამით დაასაქმეთ. თუ ის თავს დაკავებულად იგრძნობს, აღარ იჭირვეულებს. თაროებიდან აღებული პროდუქტები თქვენს შვილს მიაწოდეთ და უთხარით, რომ კალათაში ჩაალაგოს.

ბავშვის ნეგატიურ ქცევას ყოველთვის ერთი და იმავე მეთოდებით უნდა უპასუხოთ. თუ ბავშვი სირბილს დაიწყებს, გარეთ გამოიყვანეთ და უთხარით, რომ შესვენება გაქვთ. მას მაღაზიაში დაბრუნების უფლება მანამ არ უნდა მისცეთ, სანამ არ დამშვიდდება. თუ თქვენი შვილი ისტერიკას გიწყობთ და მოითხოვს, რომ მისთვის გარკვეული პროდუქტი შეიძინოთ, მის ქცევას ყურადღება არ მიაქციოთ. ბავშვების უდიდესმა ნაწილმა იცის, რომ ყვირილით და ტირილით მშობლებს საჯარო სივრცეში უხერხულ მდგომარეობაში აყენებენ, რის გამოც ისტერიკას ისინი იარაღად იყენებენ. არასდროს უყიდოთ ბავშვს პროდუქტი, როდესაც ის ამას დაჟინებით მოითხოვს. მან უნდა იცოდეს, რომ ტირილით ან ყვირილით ვერასდროს მიიღებს იმას, რაც სურს.

ბავშვი აუცილებლად წახალისეთ, როდესაც კარგად იქცევა. თუ ის მაღაზიაში მშვიდად დაგყვებათ, არ ტირის და არაფერს ითხოვს, საჩუქრად საყვარელი ტკბილეული უყიდეთ ან კარგი ქცევისთვის შეაქეთ.

ბავშვი მაღაზიაში ხშირად ატარეთ, მაშინად კი, როდესაც მხოლოდ ერთი ან ორი პროდუქტის შესაძენად მიდიხართ. თქვენი შვილის ქცევას დააკვირდით და მას მაღაზიაში მისაღები ქცევის წესების შესწავლაში დაეხმარეთ.

მომზადებულია​ verywellfamily.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად