Baby Bag

ჯანმრთელი და წარმატებული შვილების აღსაზრდელად საუკეთესო სტრატეგია მშობლების ბედნიერებაა

ჯანმრთელი და წარმატებული შვილების აღსაზრდელად საუკეთესო სტრატეგია მშობლების ბედნიერებაა

მშობლები გამუდმებით შვილების ბედნიერებასა და კეთილდღეობაზე ზრუნავენ. ბავშვების წარმატებისა და ჯანმრთელობისთვის ისინი არნახულ სტრესს უძლებენ. სამწუხაროდ, მშობლების სტრესი შვილებისთვის სარგებლის მომტანი ნამდვილად არ არის. გარდა ამისა, ის უფროსების ფიზიკურ და მენტალურ ჯანმრთელობასაც უდიდეს საფრთხეს უქმნის.

ჯანმრთელი და წარმატებული შვილების აღსაზრდელად საუკეთესო სტრატეგია მშობლების ბედნიერებაა. განტვირთვა და საკუთარ თავზე ფიქრი უფროსებს ბავშვებზე ზრუნვაში ძალიან ეხმარება. მშობლები შვილებისთვის იდეალურ როლურ მოდელად უნდა იქცნენ, რომლებიც სამსახურსა და განტვირთვას ერთმანეთს მარტივად უთავსებენ, ამასთან ბედნიერებიც არიან. უახლესი საერთაშორისო კვლევებით დგინდება, რომ ოჯახური ატმოსფერო, სადაც ბავშვი იზრდება, მის ჯანმრთელობაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. პატარებს არასახარბიელო ჯანმრთელობა აქვთ, როდესაც:

  • მშობლები ერთმანეთთან გამუდმებით ჩხუბობენ.
  • მშობლები პრობლემების ერთობლივად მოგვარებას არ ცდილობენ.
  • ბავშვებს მშობლების სითბო აკლიათ.
  • მშობლები შვილებს ზედმეტად აკონტროლებენ და მათ არარეალური მიზნების მიღწევას ავალდებულებენ.
  • მშობლებს მოთმინების უნარი არ აქვთ და ემოციური სტაბილურობა აკლიათ.


​ბავშვი მშობლების მეთვალყურეობის ქვეშ იზრდება. ის მათ გარემოცვაში თავს უსაფრთხოდ და დაცულად გრძნობს. ბავშვის ნერვული და ფსიქოლოგიური სისტემის ჯანსაღად ფუნქციონირება იმაზეა დამოკიდებული, რამდენად პირნათლად ასრულებენ მშობლები დაკისრებულ მოვალეობას. ბავშვი, რომელსაც მზრუნველი და თბილი მშობლები ზრდიან, სოციალიზაციის პროცესში ემოციურ ტრავმებს ნაკლებად მიიღებს. თუ ბავშვი ისეთ ოჯახში იზრდება, სადაც მას ადამიანებთან ურთიერთობის შესახებ არაფერს ასწავლიან და ტოლერანტობის შესახებ არაფერი იცის, ის სოციალიზაციის პროცესში ძალიან ბევრ ტრავმას მიიღებს.

მშობლები, განსაკუთრებით დედები, წარმატებული და ჯანმრთელი შვილების აღზრდას მაშინ ახერხებენ, როდესაც საკუთარი როლი აბედნიერებთ. გარდა ამისა, ძალიან დიდ როლს ასრულებს სოციალური მხარდაჭერაც. აუცილებელი არ არის, რომ ადამიანი მსგავს მხარდაჭერას მხოლოდ მეუღლისგან იღებდეს, ამას მეგობრები, კოლეგები, მეზობლები და ახლობლებიც არაჩვეულებრივად ახერხებენ.

მშობლების მხარდაჭერა ბავშვებსაც შეუძლიათ. როდესაც დედას ან მამას დახმარება სჭირდება, შვილი კი ყურადღებას იჩენს, ეს მშობლების განწყობას მნიშვნელოვნად ამაღლებს, რაც საბოლოოდ ბავშვზე ძალიან დადებითად აისახება. მშობლის მხრიდან გამუდმებული თავგანწირვა, სამსახურისა და თავისუფალი დროის დისბალანსი, ემოციური გადაწვა ოჯახში არაჯანსაღ ატმოსფეროს ქმნის, რაც ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს. ჯანმრთელი და წარმატებული ბავშვის აღზრდა თუ გსურთ, მნიშვნელოვანია, რომ შემდეგ საკითხებზე გაამახვილოთ ყურადღება:

  • ბავშვის განვითარების შესახებ ინფორმაცია მოიძიეთ

მშობელი, რომელიც საკუთარ როლში გათვითცნობიერებულია, ნებისმიერ რთულ ვითარებას და კრიზისს მომზადებული ხვდება. თუ ბავშვის განვითარების თავისებურებების შესახებ ინფორმაციის მოპოვებას შეძლებთ, 2 წლის ბავშვის უძილობა და 12 წლის ბავშვის სახლში ტატუთი გამოცხადება საკუთარ თავზე კონტროლს აღარ დაგაკარგინებთ.

  • მიიღეთ რჩევები სხვა მშობლებისგან

ნათესავებს, მეგობრებს, ინტერნეტ ფორუმზე დარეგისტრირებულ მშობლებს ან სრულიად უცხო ადამიანებს, რომლებსაც ბავშვების სათამაშო მოედანზე ხვდებით, თქვენი პრობლემები გაუზიარეთ, მიიღეთ მათგან რჩევები, რომლებიც, შესაძლოა, ძალიან გამოგადგეთ.

  • გახსოვდეთ, რატომ გახდით მშობელი

მშობლობა ადამიანის გაცნობიერებული არჩევანია. როდესაც კარგად გესმით, თუ რატომ გადაწყვიტეთ, შვილი გყოლოდათ, სტრესთან გამკლავება აღარ გიჭირთ.

  • სამსახური და თავისუფალი დრო დააბალანსეთ

არ არსებობს იდეალური ბალანსი, რომლის დაცვაც ყველა მშობელს მოეთხოვება. ბავშვის ასაკის მატებასთან ერთად, თქვენი თავისუფალი დროის ხანგრძლივობაც შეიცვლება. აუცილებლად იზრუნეთ საკუთარ თავზე. თქვენი დრო ისე გადაანაწილეთ, რომ სამსახურში წასვლამდე ყავის დალევა შეძლოთ, დღის განმავლობაში ვარჯიშისთვისაც გამონახოთ დრო და მაქსიმალურად განიტვირთოთ. ვალდებული არ ხართ, რომ მთელი თქვენი დრო სამსახურსა და ბავშვებს მოახმაროთ.

მშობლებმა ნებისმიერი სტრატეგია უნდა გამოიყენონ, რათა ოჯახში ბედნიერი ატმოსფერო შექმნან. ამ გზით ისინი საკუთარი შვილების ჯანმრთელობასა და კეთილდღეობას შეუწყობენ ხელს.

მოზმადებულია​ psychologytoday.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

ფსიქოლოგმა თინათინ ჭინჭარაულმა ბავშვისთვის კონკრეტული ქცევის დასწავლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსებს თუ სურთ, რომ ბავშვისგან რაღაც ქცევა დაინახონ, მათ ეს ქცევა ბავშვს თავად უნდა ასწავლონ:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვისგან დავინახოთ რაღაც ტიპის ქცევა, გამოდის, რომ ეს ქცევა უნდა ვასწავლოთ. ვასწავლოთ რა თვალსაზრისით? ყვირილზე როდის გადადიხართ ხოლმე? როდესაც ბავშვი რაღაცას ვერ აკეთებს, ​წყნარად ვერ ვაგებინებთ, ძალა არ გვაქვს და ვყვირივართ. შეიძლება ბავშვი მოვიდა, მოგქაჩა, შენ სხვა რაღაცით ხარ დაკავებული. მერე ძლიერად მოგქაჩა, უცებ „ბახ“ რაღაც გატყდა. მომენტალურად იქ ხარ. ყვირილი ხშირ შემთხვევაში ასრულებს კომუნიკაციის ფუნქციას.“

თინათინ ჭინჭარაულმა აღნიშნა, რომ ყვირილი კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგია არ არის და მის ნაცვლად ურთიერთობის სხვა ფორმა უნდა გამოვნახოთ:

„დიდები ვიწყებთ გარკვევას, გვინდა აღმოვაჩინოთ კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიები. ​თვითონ ვაცნობიერებთ, რომ ყვირილი არ არის ის ფორმა, რომლითაც გარესამყაროსთან უნდა ვურთიერთობდე. ჩვენ თვითონ ვიწყებთ მოძებნას რაღაც ახალი ეფექტიანი სტრატეგიების. ბავშვების შემთხვევაში ყვირილი არის ჩვენთან კომუნიკაციის ფორმა. უფროსების პასუხისმგებლობაა ვასწავლოთ მათ ჩვენთვის უფრო გასაგები ენით გაგებინება.“

თინათინ ჭინჭარაულის თქმით, ბავშვს ყურადღება მაშინ უნდა მივაქციოთ, როდესაც ის მოსაწონ ქცევას ავლენს და არაფერს აშავებს:

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა. დაშავების პროცესი ხმამაღალია ხოლმე. სრული სიჩუმე ნიშნავს, რომ ბავშვი რაღაცით ერთობა. ​სიჩუმე უნდა იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ინდიკატორი ჩემ მიერ ყურადღების ბავშვისკენ წარმართვის, ვიდრე ყვირილი. ამ შემთხვევაში ბავშვი სწავლობს, რომ ყვირილი კი არ იპყრობს ადამიანების ყურადღებას, არამედ სხვა რაღაც. მე ვასწავლი ბავშვს იმ კანონზომიერებას, რომ როდესაც რაღაცას კარგად აკეთებს, მე ამას ვხედავ. როდესაც ბავშვი ხატავს, უნდა ვიპოვო რა არის იქ ლამაზი და ეს წავახალისო.“

„როდესაც ვხედავ, რომ ბავშვს პირველად აქვს მცდელობა და თვითონ იწყებს დამოუკიდებლად კოვზით ჭამას, პირველად გამობაჯბაჯდება თავისი საძინებლიდან უცნაურად, მაგრამ დამოუკიდებლად ჩაცმული, უნდა წავახალისო. მას უნდა ჰქონდეს ჩვენი მხარდაჭერა, რომ ახალი ნაბიჯები გადადგას. ​ეს გაცილებით მეტ ძალისხმევად მოითხოვს ხოლმე ოჯახის წევრებისგან, მაგრამ საბოლოო შედეგი არის ჩვენთვის ბევრად უფრო სასიხარულო. მშობლები 12-14 წლის ასაკში არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად არ ჭამს ბავშვი. ისინი არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად ჩაცმა არ შეუძლია ბავშვს,“ - აღნიშნა თინათინ ჭინჭარაულმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად