Baby Bag

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

ადამიანებმა, რომლებიც სახლიდან გასვლამდე 3-ჯერ მაინც ამოწმებენ ჩაკეტეს თუ არა კარი, ეს სტატია ყურადღებით უნდა წაიკითხონ. ერთ-ერთი უახლესი კვლევით დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობები და ნევროზები გენეტიკური დაავადება არ არის. მსგავსი ტიპის ფსიქიკური პრობლემები მშობლიდან შვილს მემკვიდრეობით არ გადაეცემა. ყველაფერი იმ გარემოზეა დამოკიდებული, რომელშიც ბავშვი იზრდება.

შვედეთში ჩატარებული კვლევა ტყუპების ოჯახებს აკვირდებოდა. ტყუპებს შფოთვის მაჩვენებელს სპეციალური შკალის გამოყენებით უმოწმებდნენ. გარდა ამისა, მშობლებს დაევალათ, რომ ტყუპების ქცევებს ექვსი თვის მანძილზე დაკვირვებოდნენ და სპეციალური ჩანაწერებიც გაეკეთებინათ.

სტატისტიკური ანალიზის სპეციალური მეთოდის გამოყენებით მეცნიერები იმ არაგენეტიკურ ფაქტორებს გამოყოფდნენ, რომლებიც ოჯახის წევრებს ერთმანეთს ამსგავსებდა. მკვლევარები იმ ასპექტებსაც იკვლევდნენ, რომელთა წყალობით ოჯახის წევრები ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდნენ. კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობის გენეტიკურად გადაცემა არ ხდება. გარდა ამისა, აღმოჩნდა, რომ მშობლები ბავშვებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ. ისინი შვილებს აძლევენ მაგალითს, რომელსაც ბავშვები მიჰყვებიან.

ადამიანების უმრავლესობისთვის ცხადია, რომ ნევროზული და მშფოთვარე მშობლები ნევროზულ შვილებს ზრდიან. ფსიქოლოგებისა და ფსიქიატრებისთვის კი აღნიშნული კვლევა ნამდვილი მიღწევაა. კვლევის წყალობით ფსიქიატრებმა პირველად აღმოაჩინეს, რომ ნევროზი და შფოთვითი აშლილობა მემკვიდრეობითი დაავადებები არ არის. ყველაფერი აღზრდაზეა დამოკიდებული. მშობლების მიერ გამოყენებული არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს.

მომზადებულია ​esquire.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად