Baby Bag

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

ადამიანებმა, რომლებიც სახლიდან გასვლამდე 3-ჯერ მაინც ამოწმებენ ჩაკეტეს თუ არა კარი, ეს სტატია ყურადღებით უნდა წაიკითხონ. ერთ-ერთი უახლესი კვლევით დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობები და ნევროზები გენეტიკური დაავადება არ არის. მსგავსი ტიპის ფსიქიკური პრობლემები მშობლიდან შვილს მემკვიდრეობით არ გადაეცემა. ყველაფერი იმ გარემოზეა დამოკიდებული, რომელშიც ბავშვი იზრდება.

შვედეთში ჩატარებული კვლევა ტყუპების ოჯახებს აკვირდებოდა. ტყუპებს შფოთვის მაჩვენებელს სპეციალური შკალის გამოყენებით უმოწმებდნენ. გარდა ამისა, მშობლებს დაევალათ, რომ ტყუპების ქცევებს ექვსი თვის მანძილზე დაკვირვებოდნენ და სპეციალური ჩანაწერებიც გაეკეთებინათ.

სტატისტიკური ანალიზის სპეციალური მეთოდის გამოყენებით მეცნიერები იმ არაგენეტიკურ ფაქტორებს გამოყოფდნენ, რომლებიც ოჯახის წევრებს ერთმანეთს ამსგავსებდა. მკვლევარები იმ ასპექტებსაც იკვლევდნენ, რომელთა წყალობით ოჯახის წევრები ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდნენ. კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობის გენეტიკურად გადაცემა არ ხდება. გარდა ამისა, აღმოჩნდა, რომ მშობლები ბავშვებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ. ისინი შვილებს აძლევენ მაგალითს, რომელსაც ბავშვები მიჰყვებიან.

ადამიანების უმრავლესობისთვის ცხადია, რომ ნევროზული და მშფოთვარე მშობლები ნევროზულ შვილებს ზრდიან. ფსიქოლოგებისა და ფსიქიატრებისთვის კი აღნიშნული კვლევა ნამდვილი მიღწევაა. კვლევის წყალობით ფსიქიატრებმა პირველად აღმოაჩინეს, რომ ნევროზი და შფოთვითი აშლილობა მემკვიდრეობითი დაავადებები არ არის. ყველაფერი აღზრდაზეა დამოკიდებული. მშობლების მიერ გამოყენებული არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს.

მომზადებულია ​esquire.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად