Baby Bag

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით მშობლებს შვილების უსაფრთხოებაზე ზრუნვა გაუმარტივდათ. მიუხედავად ამისა, ბავშვი სრულად დაცული არასდროს არის. ყველაზე სანდო პროდუქტებიც კი, რომელთა შეძენა მარტივად შეგვიძლია, შესაძლოა, არც ისე უსაფრთხო აღმოჩნდეს, როგორც ველოდით.

ტრაგიკულად დაღუპული პატარა ჯუდა ბრაუნის დედა მშობლებს მეტი სიფრთხილისკენ მოუწოდებს. ბავშვი ცურვის დროს დაიღუპა. ჯუდას წყალში ყოფნის დროს დედა ყოველთვის მშვიდად იყო, რადგან მის შვილს გასაბერი საცურაო ჟილეტი ეკეთა, რომელიც მშობლის წარმოდგენაში წყალში ბავშვის უსაფრთხოების გარანტს წარმოადგენდა. კრისტი ბრაუნი მშობლებს ურჩევს, მცდარი წარმოდგენები არ შეიქმნან და არ ჩათვალონ, რომ ბავშვი წყალში უსაფრთხოდ არის, როდესაც მას საცურაო ჟილეტი უკეთია.

კრისტი ბრაუნმა სპეციალური პროექტი შექმნა, რომელიც მშობლებს ცურვის დროს უსაფრთხოების წესების დაცვას ასწავლის და ბავშვების დაცულობის მაღალი ხარისხის შექმნაზეა ორიენტირებული. წყალში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი იღუპება, რაც გაუფრთხილებლობით და უსაფრთხოების წესების არცოდნით არის გამოწვეული.

კრისტი ბრაუნმა შვილისთვის გასაბერი საცურაო ჟილეტი შეიძინა. აუზზე წასვლისას ის პატარა ჯუდას ჟილეტის ღვედს საგულდაგულოდ უკრავდა. კრისტი ბრაუნი დარწმუნებული იყო, რომ ვიდრე ბავშვი ცურვას არ ისწავლიდა, ის ჟილეტის დახმარებით წყალში უსაფრთხოდ ყოფნას შეძლებდა.

საცურაო ჟილეტის გამოყენების დროს პატარა ჯუდას მცდარი განცდა გაუჩნდა, რომ მას ცურვა შეეძლო. პიკნიკზე ყოფნის დროს ის მშობლებს გაეპარა და რამდენიმე წუთით გაუჩინარდა. ბავშვი წყალში დამხრჩვალი იპოვეს. შვილის გარდაცვალების შემდეგ კრისტიმ აღმოაჩინა, რომ საცურაო ჟილეტის მოხმარების დროს ბავშვები წყალში ვერტიკალურად დგომას სწავლობენ, აღნიშნული პოზა ჩაძირვის საფრთხეს ზრდის. კრისტის მიერ დაარსებულ საქველმოქმედო ორგანიზაციაში ბავშვებს ზურგზე ცურვას და წყალში შესვენებას ასწავლიან.

საცურაო გასაბერი ჟილეტები ბავშვს წყალთან ადაპტაციაში ეხმარება, მაგრამ ის პატარებს უსაფრთხოების მცდარ განცდასაც უქმნის. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვების უმრავლესობა, რომელიც წყალში იხრჩობა, საცურაო ჟილეტებს აქტიურად იყენებს. ცურვის დროს უსაფრთხოების სტანდარტების დაცვა უმნიშვნელოვანესია. საცურაო ჟილეტები გარკვეულ ვითარებაში ბავშვის სიცოცხლეს იცავს, მაგრამ მას გვერდითი ეფექტებიც აქვს, რომელთა შესახებ მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ. მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ ბავშვი უსაფრთხოდ არის, რათა შემდგომ მოულოდნელი ტრაგედიის წინაშე არ აღმოჩნდნენ.

მომზადებულია ​moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე​ დედების ჯგუფი“)

რატომ არის გასაბერი აუზი ბავშვის სიცოცხლისთვის სახიფათო?
ზაფხულში მშობლები ბავშვების გასაგრილებლად გასაბერ საცურაო აუზებს ხშირად ყიდულობენ. პედიატრები ფიქრობენ, რომ პატარა აუზები ბავშვების სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია და უფროსებს ურჩევენ მათი შეძენისგან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენი ამოცანა არ უნდა იყოს მორჩილი ადამიანის შექმნა, შიშით აღზრდილი ადამიანი ძვირი უჯდება საზოგადოების კეთილდღეობას,“ - ნინო გოგიჩაძე

ფსიქოლოგი ნინო გოგიჩაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვის დაშინების და მისდამი ძალადობრივი ქმედების გამოყენების შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება არაეფექტიანი და საზიანოა:

„ძალადობრივ ქმედებას არ მივყავართ ბავშვის კეთილდღეობამდე. არცერთი კვლევა არ ადასტურებს, რომ შიშით შექმნილა სიყვარული. რატომ დასჭირდა საზოგადოებას იმაზე საუბარი, რომ შიში შეიქმს სიყვარულს, ეს ძალიან საინტერესო თემაა. თუ საზოგადოებასა და სახელმწიფოზე ვლაპარაკობთ და იმ ღირებულებაზე, რომელსაც ეფუძნება სახელმწიფო, შიში არის მართვის ერთ-ერთი ბერკეტი. თუ სახელმწიფო ორიენტირებულია, რომ შიშით მართოს თავისი მოქალაქეები, ძალიან ადვილია, რომ ეს მოდელი გადაიღოს ოჯახმა. შიში შეიქმს მორჩილებას, შიში ადამიანს ასწავლის, როგორ შეასრულოს დავალებები, როგორ დაუჯეროს იმ ადამიანს, რომელსაც აქვს ძალაუფლება. ოჯახი არის სისტემა. დედას ან მამას აქვს ძალაუფლება, ამასთან აქვს ის, რაც სჭირდება ბავშვს. თუ მშობელი მოითხოვს შიშსა და მორჩილებას, ამის სანაცვლოდ კი ბავშვს შეუძლია მიიღოს ბანანი, ნაყინი, გასეირნება, ის მოერგება ამ სისტემას. ბავშვი მშობელს აჩვენებს: „კი, დედიკო, მიყვარხარ. ოღონდ შენ არ მიყვირო და მე ვიმეცადინებ!“ სად მივდივართ აქედან? ჩვენ ვთვლით, რომ შიში არის ის, რაც გვიმარტივებს პრობლემის მოგვარებას, ბავშვს ვეტყვით რამეს და ისიც აკეთებს. ჩვენი გადმოსახედიდან ეს არის სიყვარული.“

ნინო გოგიჩაძის თქმით, მშობლები მიზნად არ უნდა ისახავდნენ მორჩილი ადამიანის შექმნას:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ თვითონ გააკეთოს, თვითონ იპოვოს გზები, თვითონ იყოს შემოქმედი ადამიანი, უნდა გავიაზროთ, რომ ჩვენი ამოცანა არ არის მორჩილი ადამიანის შექმნა. ასეთი შიშით აღზრდილი ადამიანი საბოლოო ჯამში უფრო ძვირი უჯდება საზოგადოების კეთილდღეობას. ასეთ ადამიანს აქვს სომატური ჩივილები, ფსიქოლოგიური პრობლემები, ნაკლებად ეფექტიანია. თუ ოჯახი ამბობს, რომ მე ვარ ის, ვინც ცდილობს ბავშვს შეუქმნას კეთილსაიმედო გარემო, რათა მან შეძლოს გააკეთოს ის, რაც მისთვის სასიამოვნოა, რაც მას რეალიზების შესაძლებლობას მისცემს, მაშინ აქ შიშის მონაწილეობა ნაკლებია.“

„შიში ძალიან ძლიერი ფაქტორია. ის ძლიერი მოტივატორია. შიში ემოციაა, რომელიც გადარჩენასთან არის დაკავშირებული. მე რაღაც უნდა მოვიმოქმედო, რომ ეს შიში შევამცირო, დავძლიო, გადავლახო, ან საპასუხოდ ვიმოქმედო. არიან ბავშვები, რომლებიც ახერხებენ, რომ შიშის საპასუხოდ იმოქმედონ. ისინი არღვევენ იმ წნეხს, რომელიც ძალადობრივ ოჯახში სუფევს. ასე ის ბავშვები იქცევიან, რომლებსაც ჰყავთ საიმედო მეწყვილე ოჯახის შიგნით, დედა, და-ძმა, ბებია. მსგავსი პოზიტიური მხარდამჭერი, შეიძლება ოჯახის სისტემას ბრძოლას არ უცხადებდეს, მაგრამ აგულიანებდეს ბავშვს. ბავშვისთვის ეს დამცავი ფაქტორია. ბავშვს ეს აძლევს ძალას, რომ მან თქვას: „მე ასეთი ურთიერთობა არ მომწონს. მე არ მინდა, რომ მსჯიდნენ." ბავშვი ახერხებს, რომ თავისი თავი დაიმკვიდროს,“ -აცხადებს ნინო გოგიჩაძე.

წყარო: ​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია

წაიკითხეთ სრულად