Baby Bag

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

გასაბერი საცურაო ჟილეტით ცურვა ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის

თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოყენებით მშობლებს შვილების უსაფრთხოებაზე ზრუნვა გაუმარტივდათ. მიუხედავად ამისა, ბავშვი სრულად დაცული არასდროს არის. ყველაზე სანდო პროდუქტებიც კი, რომელთა შეძენა მარტივად შეგვიძლია, შესაძლოა, არც ისე უსაფრთხო აღმოჩნდეს, როგორც ველოდით.

ტრაგიკულად დაღუპული პატარა ჯუდა ბრაუნის დედა მშობლებს მეტი სიფრთხილისკენ მოუწოდებს. ბავშვი ცურვის დროს დაიღუპა. ჯუდას წყალში ყოფნის დროს დედა ყოველთვის მშვიდად იყო, რადგან მის შვილს გასაბერი საცურაო ჟილეტი ეკეთა, რომელიც მშობლის წარმოდგენაში წყალში ბავშვის უსაფრთხოების გარანტს წარმოადგენდა. კრისტი ბრაუნი მშობლებს ურჩევს, მცდარი წარმოდგენები არ შეიქმნან და არ ჩათვალონ, რომ ბავშვი წყალში უსაფრთხოდ არის, როდესაც მას საცურაო ჟილეტი უკეთია.

კრისტი ბრაუნმა სპეციალური პროექტი შექმნა, რომელიც მშობლებს ცურვის დროს უსაფრთხოების წესების დაცვას ასწავლის და ბავშვების დაცულობის მაღალი ხარისხის შექმნაზეა ორიენტირებული. წყალში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი იღუპება, რაც გაუფრთხილებლობით და უსაფრთხოების წესების არცოდნით არის გამოწვეული.

კრისტი ბრაუნმა შვილისთვის გასაბერი საცურაო ჟილეტი შეიძინა. აუზზე წასვლისას ის პატარა ჯუდას ჟილეტის ღვედს საგულდაგულოდ უკრავდა. კრისტი ბრაუნი დარწმუნებული იყო, რომ ვიდრე ბავშვი ცურვას არ ისწავლიდა, ის ჟილეტის დახმარებით წყალში უსაფრთხოდ ყოფნას შეძლებდა.

საცურაო ჟილეტის გამოყენების დროს პატარა ჯუდას მცდარი განცდა გაუჩნდა, რომ მას ცურვა შეეძლო. პიკნიკზე ყოფნის დროს ის მშობლებს გაეპარა და რამდენიმე წუთით გაუჩინარდა. ბავშვი წყალში დამხრჩვალი იპოვეს. შვილის გარდაცვალების შემდეგ კრისტიმ აღმოაჩინა, რომ საცურაო ჟილეტის მოხმარების დროს ბავშვები წყალში ვერტიკალურად დგომას სწავლობენ, აღნიშნული პოზა ჩაძირვის საფრთხეს ზრდის. კრისტის მიერ დაარსებულ საქველმოქმედო ორგანიზაციაში ბავშვებს ზურგზე ცურვას და წყალში შესვენებას ასწავლიან.

საცურაო გასაბერი ჟილეტები ბავშვს წყალთან ადაპტაციაში ეხმარება, მაგრამ ის პატარებს უსაფრთხოების მცდარ განცდასაც უქმნის. კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვების უმრავლესობა, რომელიც წყალში იხრჩობა, საცურაო ჟილეტებს აქტიურად იყენებს. ცურვის დროს უსაფრთხოების სტანდარტების დაცვა უმნიშვნელოვანესია. საცურაო ჟილეტები გარკვეულ ვითარებაში ბავშვის სიცოცხლეს იცავს, მაგრამ მას გვერდითი ეფექტებიც აქვს, რომელთა შესახებ მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ. მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ ბავშვი უსაფრთხოდ არის, რათა შემდგომ მოულოდნელი ტრაგედიის წინაშე არ აღმოჩნდნენ.

მომზადებულია ​moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე​ დედების ჯგუფი“)

რატომ არის გასაბერი აუზი ბავშვის სიცოცხლისთვის სახიფათო?
ზაფხულში მშობლები ბავშვების გასაგრილებლად გასაბერ საცურაო აუზებს ხშირად ყიდულობენ. პედიატრები ფიქრობენ, რომ პატარა აუზები ბავშვების სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია და უფროსებს ურჩევენ მათი შეძენისგან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ძალიან გაგიჭირდებათ. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ძალიან გაგიჭირდებათ. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ,“ - შალვა ამონაშვილი

​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სოციალურ ქსელში მშობლების მიერ დასმულ კითხვებს უპასუხა და მათ ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა. მან მშობლებს ბავშვთან ურთიერთობისას თავშეკავებისკენ მოუწოდა:

„ჩემო ძვირფასებო, თუ თქვენ ღიზიანდებით, დაუყვირებთ ბავშვს, ალბათ, დაყვირებას სხვა რამეც მოჰყვება ხანდახან, გაღიზიანება, აკრძალვები, ძალიან გაგიჭირდებათ. ბავშვი გაგიხდებათ რვა წლის, თორმეტის, ჩვიდმეტის. ჩვიდმეტი წლის ბავშვს რაღა უნდა უყოთ? ჩვიდმეტი წლის გოგონას და ბიჭს დაუყვირებთ კიდევ, დაემუქრებით? ის აღარ მოგცემთ ამის უფლებას, არადა უკვე გზას არის აცდენილი. ​გაღიზიანება, ყვირილი, გაბრაზება - ეს ჭიანი გნომიკებია ჩვენში. ისინი ცხოვრობენ ჩვენში და თავიანთი ახირებებისკენ მივყავართ. რას ჰქვია, ვერ იკავებთ თავს? თუ თავს ვერ იკავებ, ბავშვი რატომ გააჩინე?“

შალვა ამონაშვილის თქმით, მშობელმა ბავშვის გაჩენამდე უნდა გააცნობიეროს მოთმინების, სიყვარულის და შვილისთვის გამოყოფილი დროის უდიდესი მნიშვნელობა:

„ვისაც არ ჰყავს ბავშვი, სამი რამ უნდა ვურჩიო. უნდა შეხედო ცას და უნდა სთხოვო: უფალო, ოღონდ ბავშვი გამომიგზავნე და მე სამ რამეს გავწირავ. იმდენი დრო მექნება, რამდენიც უნდა ბავშვის აღზრდას, მთელი ცხოვრება რომ მომთხოვოს, მივცემ მთელ ცხოვრებას და არასდროს ვიტყვი, დრო არ მყოფნის, რომ ბავშვი გავზარდო-მეთქი. იმდენი სიყვარული მექნება, რომ ბავშვი შიგნით ჩაიძირება. მექნება სუფთა სიყვარული, როგორიც შენ გინდა, იმ ​სიყვარულში ჩავძირავ ჩემს შვილს, ამასაც გპირდები, უფალო. იმდენი მოთმინება მექნება, რამდენიც შენ გაქვს, რომ ბავშვი არ დავაზიანო ჩემი გაღიზიანებითა და მოუთმენლობით. ის ხომ შენი შვილია და ჩემთან გყავს მობარებული. ეს ბავშვი უნდა ჩაგაბარო უკან. საკუთარი თავი ხელში აიყვანეთ. როდესაც ზღვარზე ხარ და უნდა აფეთქდე, მაშინ უნდა შეიკავო თავი. თუ თავს ვერ შეიკავებ, ატირდი მაინც, დაეცი მუხლებზე და უთხარი შვილებს: „მაპატიეთ, მოდით მაკოცეთ, რომ ადამიანი გავხდე მე.“ მოტევება სთხოვეთ თქვენს შვილებს. მათ უნდა დაინახონ, რომ თქვენც ადამიანები ხართ.“

შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების ამაღლებაში დაეხმარონ და მათ საკუთარი ძალების რწმენა შესძინონ:

„ბავშვს უნდა ჰქონდეს თავის თავზე ცოტა ამაღლებული წარმოდგენა. გადაჭარბებული კი არა, რომ სიამაყეში გადაეზარდოს. ​საკუთარი ძალების რწმენა უნდა გავუჩინოთ ბავშვს. ვთქვათ, ბავშვი ძუნწია. რა ვქნა? მივაბრალებ სიკეთეს, გულუხვობას მივაბრალებ. ვეტყვი, რომ თითქოს დას დაუთმო რაღაც. საღამოს მივუწვები საწოლთან და ვეტყვი: „შვილო, შეიძლება გაკოცო? ისეთი ამაყი ვარ, დღეს როგორ დაუთმე შენს დას. რა დიდი გული გქონია შენ?!“ ბავშვს გავაგებინე, რა არის კარგი. ისე კი არ გავაგებინე, რომ ვუთხარი: „დას არ აწყენინო, კარგი გაუკეთე!“ ეს დარიგება არ მოქმედებს. ჩემი გაოცება, გაკვირვება, ცრემლამდე მისული სიხარული არის ის სიმაღლე, რომლისკენაც ბავშვი ისწრაფვის. დაუმატეთ ბავშვს საღებავის ის ფერები, რაც არ აქვს მას.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, აღზრდის პროცესს საზღვარი არ აქვს და ის მთელი ცხოვრების მანძილზე გრძელდება:

„რაც უნდა წლები იცხოვროს კაცმა დედამიწაზე, ვერ იტყვის, რომ ჩემი აღზრდა დასრულდაო. ​სრულყოფილებას აღზრდაში საზღვარი არ აქვს. შეიძლება ვიყო ზომა ჩემი შვილისთვის, რომ როგორიც მე ვარ ასეთი იყოს ისიც?! სანამ პატარაა მე მას უნდა მივცე საუკეთესო მაგალითები, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩემი მაგალითების იქით საუკეთესო აღარ არსებობს. მე უნდა მივცე შვილს სიყვარულის ეტალონი, ადამიანთა პატივისცემის ეტალონი, დათმობის, ურთიერთობის, მე ყველა სიკეთის ნიმუში უნდა გავხდე.“
„უმრავლესობისთვის ოჯახში აღზრდის მეთოდი არის დასჯა და წახალისება. თუ კარგ რამეს აკეთებს ბავშვი, მას დაასაჩუქრებთ, სასეირნოდ გაუშვებთ. თუ ცუდ საქციელს ჩაიდენს, დედა ეუბნება: „აი, მამა მოვა და რას გიზამს“ ან კუთხეში დააყენებს, დაუყვირებს, რაღაცას წაართმევს, ზომებს მიიღებს. დასჯა-წახალისებას შორის კიდევ რა მეთოდს დამისახელებთ? რას ელით თქვენი შვილისგან? რომ დაინახავენ და იტყვიან: ეს იცით ვისი შვილია? რა კარგი ადამიანია, ხომ გაგიხარდებათ? ბედნიერია ის დედა და ის მამა, რომლებსაც შვილს შეუქებენ. შვილი ბედნიერია მაშინ, როდესაც მშობლებს უქებენ. თქვენი შვილი რომ შეაქონ, ეს ახლა უნდა დაიმსახუროთ. პირველ რიგში თქვენ უნდა იყოთ ასეთები, განა პროფესორები და დოქტორები, უბრალოდ კეთილშობილები. ახლავე დაისახეთ მიზნად, რომ ​შვილებს სწავლაზე კი არ უჩიჩინოთ, არამედ კეთილშობილების და დიდსულოვნების ნიმუში უჩვენოთ,“ - განაცხადა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად